Zamek Kapitanowo w Ścinawce Średniej

Zamek Kapitanowo (niem.  Hauptmannshof) – zamek położony na terenie wsi Ścinawka Średnia w województwie dolnośląskim, powiecie kłodzkim, gminie Radków.

Zamek Kapitanowo w Ścinawce Średniej
Hauptmannshof
Ilustracja
Zamek Kapitanowo w Ścinawce Średniej
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Ścinawka Średnia

Kolejni właściciele

majorat Anton hr. v. Magnis z Bożkowa, najemca Karl Frank[1]

Obecny właściciel

Henryk Hnatów Krynicki[2]

Położenie na mapie gminy Radków
Mapa konturowa gminy Radków, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zamek Kapitanowo w Ścinawce Średniej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek Kapitanowo w Ścinawce Średniej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Kapitanowo w Ścinawce Średniej”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek Kapitanowo w Ścinawce Średniej”
Ziemia50°31′30″N 16°29′02″E/50,525000 16,483889

Początki zamku związane są z budową XIV-wiecznego donżonu stanowiącego główną część założenia. W ciągu stuleci obiekt ulegał znaczącym przebudowom, zyskując już w XV w. kolejną wieżę o funkcjach mieszkalnych oraz zamknięty dziedziniec wewnętrzny.

Wiek XVI oraz pierwsza połowa XVII w. przyniosły dalszy rozwój zamku w duchu epoki renesansu. W okresie baroku uległ on częściowym zmianom dekoracyjnym. Obiekt użytkowany był do lat 90. XX w., w późniejszym czasie opuszczony ulegał dewastacji. Pomimo znaczących zniszczeń zamek zachował swój charakter i obecnie udostępniony jest dla turystów za zgodą prywatnego właściciela, prowadzącego w nim prace remontowe.

Właściciele

edytuj
  • 1353 - Tammo II von Czechau (zm. 1353), jego synowie: Conrad i Tammo III
  • 1360 - ukończenie budowy wieży mieszkalnej
  • 1377- 1410 - Mantsche von Czechau
  • 1410-25 - Friedrich von Czechau, syn Tammona III
  • 1425 - po jego śmierci synowie Hans, Nickel i Goth sprzedają majątek
  • 1412 - Stephan i Bernhard von Dohna (Donyn)
  • 1462 - Heincze von Dohna
  • 1470 - Friedrich von Dochna (zm. 1470, bezpotomnie), syna Heinczego
  • 1472 - Georg Stillfried von Rattonitz
  • 1515 - Jacob i Georg Stillfried von Rattonitz, wnukowie Georga
  • 1524 - Jacob von Stillfried (zm. 1529)
  • 1529 - Heinrich von Stillfried
  • 1563-65 - Gregor von Reichenbach (zm. 1569)
  • 1570-75 - Heinrich Stillfried von Rattonitz
  • 1596 - Otton Friedrich von Ratschin (zm. 1600)
  • 1600 - Elizabeth z domu Schindel, żona Ottona. Później bracia von Ratschin
  • 1623 - Karol von Ratschin
  • 1624 - Johann Christian Metzinger von Falkenstein (Kaltenstein, zm. 1628)
  • 1639 - Christian von Apasseck
  • 1657 - Bernhard von Stillfried Starszy (zm. 1669)
  • 1669 - Anna Teresa i Maria Florentyna von Stillfried
  • 1670 - Anna Teresa, żona Siegmunda Erdmanna von Zierothin
  • 1676 - Johann Georg von Götzen (zm. 1771)
  • 1771 - Friedrich Wilhelm von Götzen
  • 1780-1945 - von Magnis
  • 1876 - dzierżawy: wdowa Tratwetter
  • 1891-1899 - Lichtenstädt
  • 1894-1909 - Karl Frank
  • 1912 - wdowa Augusta Frank, spadkobiercy Edmunda Baucha
  • 1935 - ostatni remont przed II wojną światową
  • 1946 - nacjonalizacja obiektu, PGR
  • 1982 - koniec funkcjonowania biur PGR
  • 1999 - wyprowadza się ostatni mieszkaniec
  • 2002 - nowy właściciel[3].

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj