Zakierchale
Zakierchale (dawn. Zakirchale[4]) – część miasta Żabno w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim[2].
część miasta Żabna | |
Cmentarz żydowski na Zakierchalu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Żabna |
1 stycznia 1927[1] |
SIMC |
0982718[2] |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
33-240 |
Tablice rejestracyjne |
KTA[3] |
Położenie na mapie Żabna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |
Położenie na mapie gminy Żabno | |
50°08′35″N 20°53′24″E/50,143070 20,890005 |
Leży na północy miasta, wzdłuż ulicy Kościuszki. Jest to obszar o charakterze przeważająco wiejskim, powiązany przestrzennie bardziej z Targowiskiem niż z Żabnem. Odległość od centrum Żabna to około 2 km.
Historia
edytujZakirchale rozwinęło się jako kolonia niemiecka za cmentarzem kościelnym (za Kirche, czyli "za kościołem")[4]. Cmentarz ten wpisano w 1990 roku do rejestru zabytków[5].
Dawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa w powiecie dąbrowskim, od 1920 w województwie krakowskim. W 1921 roku liczyła 119 mieszkańców[6].
1 stycznia 1927 Zakirchale (wraz z Konarami i Targowiskiem) włączono do Żabna[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Dz.U. z 1926 r. nr 89, poz. 503
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz.U. z 2015 r. poz. 669)
- ↑ a b Zakirchale, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 296 .
- ↑ Super User , Rejestr zabytków [online], www.wuoz.malopolska.pl [dostęp 2017-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-12] (pol.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 12 : Województwo Krakowskie, Śląsk Cieszyński
Linki zewnętrzne
edytuj- Zakirchale, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 296 .