Zakłady Wyrobów Metalowych „SHL”
Zakłady Wyrobów Metalowych „SHL” S.A. – spółka akcyjna mająca swą siedzibę w Kielcach. Zajmuje się produkcją części samochodowych, autobusowych, rolniczych i innych na rynek rodzimy i rynki zagraniczne.
.jpg){kind=logo} Logo fabryki SHL do 1939 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Adres |
ul. Zagnańska 27 |
| Data założenia |
1919 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Fabrizio Cellino |
| Nr KRS | |
| Dane finansowe | |
| Przychody |
11 200 000 euro (2005) |
| Kapitał zakładowy |
27 000 000.00 zł |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie Kielc  | |
 50°52′49,2″N 20°37′27,9″E/50,880333 20,624417
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujW 1914 r. Towarzystwo Akcyjne Suchedniowskiej Fabryki Odlewów z Suchedniowa zakupiło w Kielcach grunt pod budowę nowego zakładu odlewniczego, który otrzymał nazwę Suchedniowska Huta „Ludwików” (na cześć ojca właściciela). Zakład uruchomiono dopiero po I wojnie światowej, pod koniec 1919[1]. Zakład dość szybko się rozwijał, do 1922 roku utworzono odlewnię, stalownię, emaliernię, warsztat mechaniczny i kuźnię. Produkowano początkowo garnki, piecyki żeliwne, odlewy i odkuwki, a od 1922 maszyny rolnicze. W 1926 roku zatrudniał 748 osób[1]. W 1938 uruchomiono produkcję motocykli SHL 98, z importowanym silnikiem The Villiers Engineering Co. Zakupiono też licencję na te silniki, których produkcję uruchomiono w połowie 1939 roku. Silniki z Kielc oznaczano sufiksem HL (Huta Ludwików) po numerze. Do wybuchu wojny wyprodukowano niewiele ponad 1000 silników. Również około 1939 roku zbudowano w Hucie Ludwików prototyp samochodu Radwan według projektu inż. Stefana Pragłowskiego z silnikiem produkcji warszawskiej fabryki Steinhagen i Stransky, w tym przypadku plany produkcyjne udaremniła wojna.
Kielecka fabryka w swojej historii była producentem motocykli SHL (z przerwami w latach 1938–1970) oraz pralek wirnikowych Frania. Zajmowała się także wytwarzaniem elementów wyposażenia wojskowego np. szable (Szabla wz. 1934 „Ludwikówka”), hełmy, kuchnie polowe. Produkowała także dla FSC w Starachowicach szoferki do Starów 20, 21, 25, a od przełomu lat 60. i 70. nadbudowy różnego przeznaczenia (m.in. wywrotki, cysterny i pojazdy Hydromil I i Hydromil II dla Milicji Obywatelskiej do rozpędzania demonstracji) na podwoziach samochodów Jelcz i Star, a także tłoczone elementy karoserii samochodów dla FSO, FSM i innych zakładów.
Przedsiębiorstwo występowało wcześniej pod nazwami: Huta „Ludwików” SA (1919–1948), Kieleckie Zakłady Wyrobów Metalowych (KZWM) Polmo-SHL (1948–1974), Fabryka Samochodów Specjalizowanych Polmo-SHL (1974–1995), od 1995 obecna nazwa. 99,3% akcji posiada Gruppo CLN[2].
W 1976 fabryka została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy II klasy[3].
W 2005 roku 63% produkcji zostało przeznaczone na eksport. Głównymi klientami przedsiębiorstwa są Volvo, CNH, Komatsu Utility Europe S.p.A., Scania.
Zobacz też
edytuj- Hełm wz. 31
- Hełm wz. 35
- Hełm wz. 31/50
- Hełm wz. 50
- Polmo
- SHL Kielce - nieistniejący klub sportowy
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jan Naumiuk, Robotnicze Kielce (1918-1939), Łódź 1972, s. 12, 24, 72.
- ↑ Strona oficjalna.
- ↑ Wysokie odznaczenia państwowe dla zasłużonych zakładów pracy, uczelni, instytucji i stowarzyszeń. „Nowiny”, s. 2, Nr 165 z 21-22 lipca 1976.