Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Fortecznej w Poznaniu
Zajezdnia tramwajowa przy ul. Fortecznej (potocznie Forteca) – zajezdnia tramwajowa w Poznaniu obsługująca tramwaje MPK Poznań, zajmująca powierzchnię 2,9 hektara mieszcząca się w dzielnicy Starołęka. Zajezdnia jest oznaczona jako wydział WS3 (do końca 2013 r. jako wydział S-3). Powstała w latach 1974–1980[1].
Brama wyjazdowa z zajezdni. | |
Typ |
zajezdnia tramwajowa |
---|---|
Państwo | |
Miejscowość | |
Lokalizacja | |
Przewoźnik | |
Data otwarcia |
1980 |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°22′05″N 16°55′59″E/52,368056 16,933056 |
Historia
edytujW latach 70. XX wieku podjęto decyzję o budowie nowej zajezdni tramwajowej na Starołęce, przyczyną był znaczna rozbudowa miasta Poznania w kierunku wschodnim, oraz duża ilości taboru, dla którego zaczynało brakować miejsca w zajezdniach S1 oraz S2. 16 torów odstawczych zostało wybudowanych na wolnym powietrzu z tyłu terenu zajezdni, równolegle do dwóch hal naprawczych, warsztatu i myjni które znajdują się na początku. Dzięki takiemu układowi torów możliwe jest zawracanie wagonami w obrębie zajezdni poprzez hale naprawczo-przeglądowe oraz dobudowany w ostatnich latach dodatkowy objazdowy tor. Obiekt z założenia miał być zajezdnią tramwajową, jednak w latach 1980 – 1987 w halę naprawczą B wykorzystywano do przeglądów autobusów. W tym celu przykryto kanały naprawcze, otwarto świetliki w celu lepszej wentylacji i zdemontowano sieć trakcyjną. Serwisowane tam autobusy odstawiane były po drugiej stronie ul. Fortecznej w miejscu obecnej drukarni. Powrót tramwajów do hali B spowodowało wybudowanie niewielkiej hali na placu autobusowym[2]. Zajezdnia jest połączona z torowiskiem kolejowym leżącym tuż obok niej, połączenie to było wykorzystywane w czasie dostarczania wagonów Konstal 105Na. W budynku administracyjnym ma swoją siedzibę Ośrodek Szkolenia Zawodowego MPK Poznań[3]. Mieścił się tutaj także warsztat naprawczy przekształcony później w spółkę córkę MPK Poznań, Modertrans S.A.[4].
Obsługa linii
edytujZajezdnia obsługuje linie:
Tabor liniowy
edytujWedług stanu na 8 marca 2017 na stanie zajezdni znajdują się następujące pojazdy:
Zdjęcie | Nazwa | Początek eksploatacji | Producent | Liczba składów | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Konstal 105Na | 1979 | Konstal | 27 | |||
Moderus Alfa HF07 | 2008 | Modertrans Poznań | 36 | |||
Moderus Alfa HF04 | 2008 | Modertrans Poznań | 4 | |||
Moderus Beta MF 02 AC | 2011 | Modertrans Poznań | (25%) | 24 | ||
Modertrans/Tatra RT6 MF06 AC | 1997 | ČKD/Modertrans | (60%) | 16 | ||
Liczba składów | 70 | |||||
Udział składów niskowejściowych i niskopodłogowych | 54,3% | |||||
Udział składów klimatyzowanych | 0% |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000, s. 79. ISBN 83-87847-27-5.
- ↑ „Przystanek”. Wydanie specjalne 28 listopada 2010, 2012. Marcin Jurczak – redaktor naczelny. Poznań: KMPS Poznań. ISSN 1730-6388.
- ↑ MPK Poznań: Usługi dodatkowe. [dostęp 2012-12-10]. (pol.).
- ↑ Modertrans Poznań: Historia. [dostęp 2012-12-10]. (pol.).