Zaduszniki (województwo podkarpackie)
Zaduszniki – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Padew Narodowa[4][5].
wieś | |
Tablica w miejscu domu urodzenia Ignacego Łukasiewicza | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
213[2] |
Strefa numeracyjna |
15 |
Kod pocztowy |
39-340[3] |
Tablice rejestracyjne |
RMI |
SIMC |
0803549[4] |
Położenie na mapie gminy Padew Narodowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu mieleckiego | |
50°27′52″N 21°27′38″E/50,464444 21,460556[1] |
Przez wieś przepływa Kanał Chorzelowski. Komunikację z Padwią Narodową umożliwiają jej drogi powiatowe nr 715 i 719. Obok wsi biegnie Linia Hutnicza Szerokotorowa.
W Zadusznikach znajduje się rzymskokatolicka kaplica dojazdowa Matki Bożej Częstochowskiej należąca do parafii Przemienienia Pańskiego w Domacynach w dekanacie Baranów Sandomierski w diecezji sandomierskiej.
We wsi urodził się Ignacy Łukasiewicz.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0803555 | Granica | część wsi |
0803561 | Majdanek | część wsi |
Historia wsi
edytujKodeks dyplomatyczny Małopolski jest najstarszym źródłem pisanym, które wymienia wieś Zaduszniki. Występują one w dokumencie z 1191 r. w spisie wsi dających dziesięcinę kolegiacie sandomierskiej. Pierwszy zapis nazwy wsi to Zadusnici.
W 1366 r. król Kazimierz pozwala Michałowi, dziekanowi kolegiaty, przenieść wieś zapisaną jako Zaduszniki wraz z innymi wsiami na prawo niemieckie. W wieku XV dziekan sandomierski Helias wymienił je z Mikołajem Gołębiowskim herbu Janina w zamian za Motycze Wielkie. Miały wówczas Zaduszniki 3 półłanki kmiece i predium szlacheckie. W roku 1508 posiadał je z częścią Rybitew i Szczyglicami Piotr Zaduski, a w 1581 r. Sebastian i Stanisław Zaduscy. W tym czasie było już we wsi 20 kmieci, 3 i 1/2 łana, 14 zagród z rolą, 7 komorników z bydłem, 7 komorników bez bydła i 4 rzemieślników wiejskich.
W 1629 roku właścicielem wsi położonej w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Rafał Leszczyński[6].
O wsi Zaduszniki pisze "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", według tego źródła w 1895 r. w Zadusznikach żyło 325 mieszkańców (285 religii rzymskokatolickiej i 40 Żydów).
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 155550
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.9 [dostęp 2022-01-18]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1577 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 50.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zaduszniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 252 .