Zabójstwo Madzi z Sosnowca
Zabójstwo Madzi z Sosnowca – określenie używane w mediach wobec zabójstwa 6-miesięcznej Magdaleny Waśniewskiej (ur. 15 lipca 2011[1]), które miało miejsce 24 stycznia 2012 roku w Sosnowcu.
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejsce | |
Data |
24 stycznia 2012 |
Liczba zabitych |
1 (Magdalena Waśniewska) |
Typ ataku |
uduszenie |
Sprawca |
Katarzyna Waśniewska |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie Sosnowca | |
50°17′09,62″N 19°08′07,80″E/50,286006 19,135500 |
Historia sprawy
edytujInformacje o zaginionym dziecku pojawiły się we wtorek, 24 stycznia 2012 roku. Pierwsza wersja wydarzeń mówiła o porwaniu dziecka. Według słów wypowiedzianych przez matkę, 22-letnią wówczas Katarzynę Waśniewską, wracała ona do domu, kiedy około godziny 18 na ulicy ktoś uderzył ją w tył głowy, wskutek czego straciła ona przytomność, a kiedy się ocknęła, w wózku nie było już jej półrocznej wówczas córeczki, Magdaleny[2]. Policjanci przesłuchali świadków, którzy widzieli kobietę leżącą na ulicy. W nocy trwały poszukiwania prowadzone przez policjantów i strażaków. W akcję poszukiwawczą włączyli się też internauci, publikując zdjęcia dziecka na portalach społecznościowych. W trakcie przesłuchania matka Madzi zmieniała zeznania, a na jej ciele nie znaleziono śladów obrażeń[3]. Akcja poszukiwawcza trwała kolejne 10 dni.
26 stycznia do akcji poszukiwania Madzi z własnej inicjatywy włączył się przedsiębiorca Krzysztof Rutkowski, właściciel biura detektywistycznego. 29 stycznia podczas konferencji prasowej Katarzyna i Bartłomiej Waśniewscy oraz Krzysztof Rutkowski zaapelowali do domniemanego porywacza o oddanie dziecka, obiecując mu za to bezkarność[4]. Katarzyna Waśniewska wówczas była już objęta policyjną obserwacją, stąd wiadomo, że po konferencji poszła do kina, na horror[5].
2 lutego Krzysztof Rutkowski skłonił Katarzynę Waśniewską do wyznania tego, że jej córka wcale nie została porwana. Nagrał rozmowę, podczas której matka Magdaleny powiedziała mu to, że dziecko zginęło w wyniku nieszczęśliwego wypadku: dziewczynka miała upaść na podłogę i uderzyć główką o próg, po tym gdy wypadła jej z rąk. Według Krzysztofa Rutkowskiego spanikowana Katarzyna Waśniewska postanowiła upozorować porwanie dziecka[6]. W końcu wskazała miejsce ukrycia zwłok[7]. Wówczas prokurator przedstawił jej zarzut nieumyślnego spowodowania śmierci. W lipcu 2012 roku została sporządzona opinia wydana przez biegłych (specjalistów w zakresie medycyny sądowej), którzy uznali, że dziecko zmarło na skutek gwałtownego uduszenia[5]. Pochowano je na cmentarzu mieszczącym się przy ul. Smutnej w Sosnowcu[8].
W związku ze stawianymi jej zarzutami wobec Katarzyny Waśniewskiej trzykrotnie został zastosowany środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania (po raz pierwszy od 2 lutego do 15 lutego a ponownie za drugim razem od 12 lipca do 1 sierpnia 2012 roku i od 21 listopada 2012 r. do dnia 3 września 2013 r.)[9] i dwukrotnie była zwalniana przez Sąd Okręgowy w Katowicach w związku z brakiem uzasadnionej obawy utrudniania przez nią śledztwa. Nałożono na nią obowiązek dozoru policyjnego i meldowania się w komisariacie policji, czego nie dopełniała i zaczęła ukrywać się. Wydano za nią list gończy. 21 listopada 2012 roku została odnaleziona przez policjantów we wsi Turośń Dolna koło Białegostoku[7].
31 grudnia 2012 r. Prokurator skierował do sądu akt oskarżenia zarzucając Katarzynie Waśniewskiej popełnienie dwóch czynów: zabójstwa w postaci spowodowania gwałtownego uduszenia z art. 148 § 1 k.k. oraz zawiadomienia o niepopełnionym przestępstwie wraz z tworzeniem fałszywych dowodów (art. 235 w zw. z art. 238 k.k.)[10][11].
Proces przed sądem okręgowym rozpoczął się w lutym 2013 roku. Według ustaleń poczynionych w trakcie śledztwa i procesu oskarżona zaplanowała zabójstwo córeczki najpóźniej 19 stycznia 2012 roku. Najpierw próbowała zatruć ją tlenkiem węgla (tzw. czadem), a gdy to się nie udało, 24 stycznia 2012 roku rzuciła dzieckiem o podłogę, a gdy przeżyło, udusiła je.
Wyrok zapadł 3 września 2013 roku. Katarzyna Waśniewska została skazana za zabójstwo córki przez Sąd Okręgowy w Katowicach na karę 25 lat pozbawienia wolności[12]. Obie strony złożyły apelacje, przy czym prokurator Zbigniew Grześkowiak domagał się uchylenia wyroku i zaostrzenia kary poprzez orzeczenie w postępowaniu ponownym kary dożywotniego pozbawienia wolności dla Katarzyny Waśniewskiej, natomiast obrońca Arkadiusz Ludwiczek również w apelacji wnioskował o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania[13]. 17 października 2014 roku Sąd Apelacyjny w Katowicach wydał wyrok, w którym podzielił najważniejsze ustalenia poczynione przez sąd I instancji, utrzymał w mocy wyrok skazujący oskarżoną Katarzynę Waśniewską na karę 25 lat pozbawienia wolności przy czym zastrzegł to, że skazana będzie mogła się ubiegać o przedterminowe zwolnienie warunkowe najwcześniej po odbyciu 20 lat z zasądzonej kary, a tym samym wyrok się uprawomocnił[14][15]. 22 lipca 2015 roku Sąd Najwyższy oddalił zarówno kasację wniesioną przez prokuratora, jak i kasację wniesioną przez obrońcę, co oznacza, że skazana Katarzyna Waśniewska może opuścić zakład karny najwcześniej w 2032 roku[16].
Oddźwięk
edytujO sprawie zabójstwa traktuje książka autorstwa Izabeli Bartosz pt. Wybaczcie mi: Wiara, Nadzieja, Miłość: czy takich kobiet jak Katarzyna Waśniewska jest w Polsce więcej? wydana przez Gruner+Jahr Polska[17]. Wydanie książki i udostępnienie jej w sieci sprzedaży Empik według „Dziennika Zachodniego” wzbudziło kontrowersje i dyskusje w Internecie[18].
Z inicjatywy fundacji „Misterium życia” miejsce znalezienia ciała 6-miesięcznej Madzi upamiętniono tablicą pamiątkową[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Justyna Toros: Tablica pamiątkowa w miejscu ukrycia ciała Madzi w Sosnowcu wzbudza kontrowersje. naszemiasto.pl, 2012-02-17. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Witold Gałązka: Jedenaście dni bez niej. Gazeta Wyborcza, 2012-02-02. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Marcin Pietraszewski, Witold Gałązka, Magdalena Warchala: Zaginiona dziewczynka z Sosnowca – wciąż ani śladu. Gazeta Wyborcza, 2012-01-26. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Przemysław Jedlecki, Witold Gałązka: Detektyw i rodzina porwanej Magdy radzą porywaczowi: Oddaj nam dziecko!. Gazeta Wyborcza, 2012-01-30. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ a b Marcin Pietraszewski: Policja nie wierzyła w porwanie małej Magdy z Sosnowca. Śledztwo też było na piątkę. Gazeta Wyborcza, 2013-09-06. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Poszukiwania półrocznej Madzi. gazeta.pl, 2012-02-03. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ a b Katarzyna Waśniewska zatrzymana. Ukrywała się we wsi koło Białegostoku. newsweek.pl, 21 listopada 2012. [dostęp 2019-05-01].
- ↑ Po pogrzebie Madzi: Posprzątają pluszaki i znicze. Dziennik Zachodni, 2012-02-16. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Wykaz orzeczeń na stronie Sądu Najwyższego [online], www.sn.pl [dostęp 2024-04-02] .
- ↑ Akt oskarżenia w sprawie Katarzyny W.: Próbowała zabić Magdę dwa razy. Szczegóły są drastyczne [online], www.gazetaprawna.pl, 8 stycznia 2013 [dostęp 2024-04-02] (pol.).
- ↑ Akt oskarżenia Katarzyny W.: próbowała zabić już wcześniej, szukając sposobu, oglądała filmy [online], TVN24, 8 stycznia 2013 [dostęp 2024-04-02] (pol.).
- ↑ Katarzyna Waśniewska skazana na 25 lat więzienia za zabójstwo córki. TVS, 2014-10-17. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Jan Dziadul , Katarzyna Waśniewska skazana na 25 lat więzienia [online], Śląsk z bliska [dostęp 2024-04-02] (pol.).
- ↑ Katarzyna Waśniewska skazana na 25 lat więzienia – Waśniewska prawomocnie skazana za zabicie córki. Wirtualna Polska, 2014-10-17. [dostęp 2016-03-07].
- ↑ Wyborcza.pl [online], katowice.wyborcza.pl [dostęp 2021-04-29] .
- ↑ Zabójstwo małej Madzi z Sosnowca. Katarzyna Waśniewska nie odsiedzi całej kary? Wiemy, kiedy może wyjść na wolność [online], Fakt24.pl, 25 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-29] (pol.).
- ↑ Iza Bartosz: Wybaczcie mi: Wiara, Nadzieja, Miłość: czy takich kobiet jak Katarzyna Waśniewska jest w Polsce więcej?. Joanna Kardas (współpr.). G+J Gruner + Jahr Polska, 2012. ISBN 978-83-7778-147-0.
- ↑ Katarzyna Kapusta: Katarzyna W.: Wybaczcie mi. Empik nie będzie sprzedawał książki?. Dziennik Zachodni, 2012-04-07. [dostęp 2016-03-07].