Złota gałąź
Złota gałąź: studia z magii i religii (ang. The Golden Bough: a study in magic in religion) – studium porównawcze religii i mitologii napisane przez szkockiego antropologa Sir Jamesa George’a Frazera (1854–1941). Książka porównuje religie lokalne z tymi o zasięgu globalnym. Złota gałąź została po raz pierwszy opublikowana w dwóch tomach w 1890 r.; w trzech tomach w 1900 r.; oraz w dwunastu tomach w wydaniu trzecim, opublikowanym w latach 1906–1915. Wpływ tej publikacji na współczesną literaturę, szeroko pojętą kulturę i filozoficzną myśl europejską był znaczący[1].
Geneza powstania
edytujKsiążka zrodziła się z badania rytuału dotyczącego dziedziczenia funkcji kapłana-króla w przedrzymskiej kulturze. Aby zostać kapłanem Diany należało zabić ówcześnie pełniącego tę funkcję i zerwać gałąź pewnego drzewa utożsamiana z tytułową złotą gałęzią Wergiliusza[2] wspomnianą w Eneidzie. Nowy król ma symbolizować śmierć i narodziny, które były wg Frazera silnie połączone z cyklem pór roku i kultami chtonicznymi.
Główne koncepty
edytujZłota gałąź skupia się na wspólnych elementach każdego kultu chtonicznego takich jak cykliczne poświęcenie i narodziny, kozioł ofiarny, obrzędów dotyczących płodności. Według Frazera większość religii pochodzi ze starożytnych kultów chtonicznych. Dotyczyły one wegetacji, a w konsekwencji cyklu życia i śmierci. Frazer postulował, że występowało cykliczne poświęcenie władcy, którego pozycja jest naznaczona w sakralny sposób jako przykłady podawał min: Jezusa z Nazaretu, Dionizosa, Ozyrysa. W różnych kulturach bogowie-władcy byli czczeni po śmierci jako święte istoty, a ich groby i kaplice były miejscami kultu i modlitwy. Frazer jako przykład podaje Szylluków znad białego Nilu ich religia głównie skupiała się na czczeniu królów. Wierzą, że każdy król jest nośnikiem boskiego ducha, który przechodzi z jednego monarchę na kolejnego, począwszy od założyciela dynastii aż do współczesności[3].
Pewien Indianin z Ameryki Północnej, zapytany przez pułkownika Dodge’a, odpowiedział, że świat został stworzony przez Wielkiego Ducha. Na pytanie, o którym z wielkich duchów mówi, o dobrym czy o złym, odpowiedział: „Ależ nie, o żadnym z nich. Wielki Duch, który stworzył świat, już dawno nie żyje.”
Frazer proponuje trzy systemy empiryczne magiczny, religijny i naukowy jako kolejne etapy ewolucji myśli ludzkiej. Stworzenie konceptu magii było rewolucyjne dla antropologii, ponieważ jest jednym z wyjaśnień pochodzenia religii. Magia dzieli się wg Frazera na homeopatyczną i przenośną.
Magia a religia i nauka
edytujMagia sympatyczna tworzy ciąg przyczynowo skutkowy, który jest niezależny od czynników zewnętrznych a jedno zdarzenie następuję po drugim w sposób niezmienny i konieczny. Takie podejście wg Frazera tworzy podwalinę pod współczesne rozumowanie naukowe. Moc czarodzieja tkwi w jego zdolności do odprawienia rytuału a nie w zewnętrznym źródle w postaci Boga jak w przypadku religii. Główna różnica między magią a religią wg Frazera polega na błędnym założeniu praw natury przez tę pierwszą[4].
Frazer a Hegel
edytujFrazer we wstępie do trzeciego wydania pisze, że nigdy nie przeczytał żadnego dzieła Hegla. Jego znajomy James Ward i John Ellis McTaggart sugerują, że Hegel wyprzedził niektóre frazerowskie idee. W aneksie do trzeciego wydania pisze o zgodności w poglądach przedstawionych w Złotej gałęzi i Wykładów z filozofii i religii tomu pierwszego. Hegel rozróżnia religie na dwie kategorie. Pierwsza opierająca się na naturze druga opierająca się na Bogu. Stosunek do tych sił jest różny. W religii naturalnej człowiek nie jest bezsilny a strach wobec natury wynika z jej naocznej obserwacji. W religii opartej na Bogu ciężar sprawczości jest przeniesiony na absolut a strach wynika z wiedzy. Jest to zgodne z frazerowskim rozróżnieniem między magią a religią, która polega na zmianie podmiotu sprawczego z natury i człowieka w roli czarodzieja odprawiającego rytuał do Boga, ku któremu kierujemy nasze prośby, poświęcenia i wszelkiego rodzaju rytuały[5][6].
Złota gałąź a chrześcijaństwo
edytujZłota gałąź wywołała kontrowersje z powodu zawarcia w niej historii zmartwychwstania Jezusa. Była uważana za dzieło o charakterze obrazoburczym i poddające w zwątpienie chrześcijaństwo, ponieważ sugerowała, że ofiara z Baranka Bożego jest pozostałością pogańskiego kultu chtonicznego. W trzecim wydaniu analiza ukrzyżowania Chrystusa została przeniesiona do sekcji spekulatywnej. A w jednotomowej edycji pozbyto się wszelkich wzmianek o chrześcijaństwie[7].
Wpływ na antropologię
edytujZłota gałąź wywarła wpływ na antropologa Bronisława Malinowskiego. Napisał on w dziele Mit w psychologii ludów pierwotnych dedykację poświęconą Frazerowi: Zrozumiałem wówczas, że antropologia, tak jak ją przedstawił Sir James Frazer, jest wielką nauką, godną takiego samego oddania, jak którakolwiek ze starszych, bardziej od niej ścisłych nauk pokrewnych[8].
Pomimo popularności książka jako dzieło literackie nie wywarła większego wpływu na debatę akademicką i antropologowie kulturowi dystansowali się od niej. Jak pisał Godfrey Lienhardt. Frazerowi zarzucano m.in: brak badań terenowych i korzystanie z informacji z drugiej ręki, niezrozumienie badanych kultur, szukanie porównań pod tezę[9]. Książka wywarła również wpływ na dzieło Sigmunda Freuda Totem i Tabu[10] i jego ucznia Carla Gustava Junga[11]. Pomimo że Freud był psychoanalitykiem Totem i Tabu jest dziełem o charakterze jak najbardziej antropologicznym. Pisał on w nim o korzeniach religii, a także o poświęceniu króla, tabu m.in. kazirodztwa i ojcobójstwa, totemach, magii, przesądach. W tym zbiorze esejów Freud poruszył kwestię i rolę kompleksu Edypa oraz roli cywilizacji w tłumieniu pierwotnych instynktów.
Krytyka
edytujEdmund Leach zarzuca Frazerowi, że jego poglądy zostały ukształtowane przed napisaniem dzieła. Krytykował zbyt dużą obszerność dowodów, brak krytycznego myślenia i podstawianie faktów pod własną tezę[12]
René Girard, francuski historyk, filozof nauk społecznych, docenił rozpoznanie rytuału poświęcenia króla jako podstawowego rytuału, ale krytykował sposób rozumienia tego przez Frazera[13]. Girard nie był przychylny wobec frazerowskiego rozumienia korzeni chrześcijaństwa jako ewolucji kultu chtonicznego, uważał Nowy Testament za tekst natchniony, a nie za pozostałość przesądnego myślenia[14][15].
Austriacki filozof Ludwig Wittgenstein krytykował dzieło w Uwagach do Złotej Gałęzi opublikowanych po jego śmierci w 1967 r.
Nonsensem jest to, że Frazer przedstawia rzeczy tak, jak gdyby ludy te miały całkowicie fałszywe (nawet obłędne) wyobrażenie o biegu przyrody, podczas gdy posiadają jedynie szczególną interpretację zjawisk. To znaczy, ich wiedza o przyrodzie, jeśliby ją spisali, nie różniłaby się od naszej w sposób fundamentalny. Jedynie ich magia jest inna.
Odniesienia w kulturze
edytujAmerykański pisarz horrorów kosmicznych H.P. Lovecraft był pod wpływem frazerowskiego pojmowania religii. Wspomnienie Złotej gałęzi pojawia się w zbiorze opowiadań Zew Cthulhu[16].
Słowa i tytuł do piosenki Not to Touch the Earth amerykańskiego zespołu The Doors zostały zainspirowane przez Złotą gałąź, a dokładniej tytuły podrozdziałów dzieła Not to touch the earth i Not to see the sun. Podrozdziały dotyczą tabu, jakie jest nakładane na arystokrację i kapłanów.
W filmie wojennym amerykańskiego reżysera i scenarzysty Francisa Forda Coppoli Czas apokalipsy (1979) w kryjówce głównego antagonisty pułkownika Waltera Kurtza znajduje się książka Złota Gałąź, a jego śmierć przedstawiona jest jako rytualne poświęcenie.
Książka występuje też w anime Eureka Seven, gdzie jeden z bohaterów, Holland Novak, często ją czyta.
Przypisy
edytuj- ↑ Karbiener, K.; Stade, G. (2009). Encyclopedia of British Writers, 1800 to the Present. Vol. 2. Infobase Publishing. pp. 188–190. ISBN 978-1-4381-1689-1
- ↑ The King of The Wood, [w:] James George Frazer , The Golden Bough a Study in Magic in Religion, New York: The Macmillan Company, 1925, s. 1-6 (ang.).
- ↑ Frazer J. G., Złota gałąź: studia z magii i religii, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1969 s. 183-194.
- ↑ Magic and religion, [w:] James George Frazer , The Golden Bough Study in Magic and Religion, The Macmillan Company, 1925, s. 48-49 (ang.).
- ↑ Hegel G.W.F., Vorlesungen über die Philosophie der Religion, Berlin 1832, s. 220 (niem.).
- ↑ Frazer J.G., The Golden Bough. A Study in Magic and Religion. Part 1: The Magic Art and the Evolution of Kings. Vol. 1, wyd. Macmillan press, London 1976, s. 423 (ang.).
- ↑ Leach, Edmund R. (2011) [28 October 1982]. "Kingship and divinity: The unpublished Frazer Lecture". HAU: Journal of Ethnographic Theory. 1 (1). Oxford: 279–298.
- ↑ B. Malinowski, Mit w psychologii ludów pierwotnych, Szkice z teorii kultury, Książka i Wiedza, Warszawa 1958, s. 469.
- ↑ Lienhardt, G. (1993), "Frazer's anthropology: science and sensibility", Journal of the Anthropological Society of Oxford, 24 (1): 1–12
- ↑ Clark, R. W. (1980). Freud: The Man and the Cause. London: Jonathan Cape and Weidenfeld & Nicolson. p. 353.
- ↑ Camille , P.(1993). Sex, Art, and American Culture: Essays. London: Penguin Books. p. 114.
- ↑ Leach, E. R. (2011) [28 October 1982]. "Kingship and divinity: The unpublished Frazer Lecture". HAU: Journal of Ethnographic Theory. 1 (1). Oxford: 279–298
- ↑ Girard, R. (1986). The Scapegoat. Johns Hopkins University Press. p. 120.
- ↑ Girard, R.(1978). Things Hidden Since the Foundation of the World. Athlone Press. p. 180.
- ↑ Girard, R.(1986). The Scapegoat. Johns Hopkins University Press. p. 120.
- ↑ Lovecraft, H. P.; Turner, James (1998). Tales of the Cthulhu Mythos. New York: Ballantine Books, s. 3.
Bibliografia
edytuj- Frazer J.G., The Golden Bough a Study in Magic in Religion, New York: The Macmillan Company, 1925
- Hegel G.W.F., Vorlesungen über die Philosophie der Religion, Berlin 1832
- Lienhardt, G. (1993), "Frazer's anthropology: science and sensibility", Journal of the Anthropological Society of Oxford
- Girard, R.(1978). Things Hidden Since the Foundation of the World. Athlone Press.
- Girard, R.(1986). The Scapegoat. Johns Hopkins University Press.
Linki zewnętrzne
edytujKopie edycji z roku 1922:
- The Golden Bough w anglojęzycznych Wikiźródłach
- The Golden Bough (html)
- The Golden Bough (pdf)