Ząbki (architektura)

motyw ornamentalny w kształcie pasa złożonego z wystających, prostopadłościennych elementów

Ząbki (architektura)

(denticuli) – motyw ornamentalny w kształcie pasa złożonego z wystających, prostopadłościennych elementów. Stosowany na spodzie gzymsu w porządku jońskim, korynckim, toskańskim. W ornamentyce nowożytnej przejęty od renesansu^[1]. Czasem występował poza belkowaniem. Wykonywany był w drewnie, kamieniu, stiuku, naśladowany też w malarstwie iluzjonistycznym^[2],

Ząbki (od wewnątrz gzymsu) i kroksztyny (od zewnątrz)

Motyw denticuli na kapitelu, pomiędzy gzymsem, a zdobionym tryglifami i metopami fryzie

każdy motyw dekoracyjny w kształcie pasa złożonego z detali zbliżonych kształtem do zębów,
elementy grzebieni w attykach, blankach wieńczących budowlę.

Przypisy

↑ Klemens Krajewski: Mała encyklopedia architektury i wnętrz. Wrocław: Ossolineum, 1974, s. 218.
↑ Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: PWN SA, 2002, s. 450. ISBN 978-83-01-12365-9.

Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Ząbki_(architektura)&oldid=71530922”