Yves Allegro
Yves Allegro (ur. 24 sierpnia 1978 w Grône) – szwajcarski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 sierpnia 1978 |
| Wzrost |
182 cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
1997 |
| Zakończenie kariery |
2011 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
210 (16 czerwca 2003) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
3 |
| Najwyżej w rankingu |
32 (4 października 2004) |
| Australian Open |
3R (2003) |
| Roland Garros |
3R (2004, 2006) |
| Wimbledon |
2R (2006) |
| US Open |
2R (2003–2008) |
Kariera zawodowa
edytujW roku 1997 zadebiutował w zawodowym gronie tenisistów. Swój pierwszy triumf deblowy odniósł w roku 2000, podczas zawodów rangi ATP Challenger Tour w Jokohamie, pokonując w finale wspólnie z Julianem Knowlem parę Tim Crichton–Ashley Fisher 6:3, 7:6(2).
Drugie zwycięstwo kategorii ATP Challenger Tour osiągnął w czerwcu 2001 roku na ceglanych kortach w Eisenach. W parze z Gabrielem Trifu wygrali w meczu o tytuł z zespołem Tomas Behrend–Franz Stauder 7:6(8), 6:4, a we wrześniu wygrał rozgrywki rangi ITF Men's Circuit we Francji (F16) (w parze z Franzem Stauderem).
W sezonie 2002, na początku lutego, zwyciężył w turnieju ITF Men's Circuit w Wielkiej Brytanii (F2), a w marcu zdobył tytuł ATP Challenger Tour w australijskim Gosfordzie w parze z Justinem Bowerem. We wrześniu wygrał rozgrywki w Bucharze tworząc parę z Markiem Chiudinellim, a w listopadzie wywalczył wspólnie z Lovro Zovkiem mistrzostwo w Eckental.
Rok 2003 zainaugurował od występu w wielkoszlemowym Australian Open, dochodząc razem z Rogerem Federerem do III rundy. W marcu zwyciężył w zawodach ITF Men's Circuit, w parze z Danielem Braccialim, rozgrywanych we Francji (F7). W październiku tenisista szwajcarski wygrał pierwszy turniej z cyklu ATP World Tour, na kortach w Wiedniu. Razem z Rogerem Federerem pokonali w finale 7:6(7), 7:5 Mahesha Bhupathiego i Maksa Mirnego.
W roku 2004 wygrał, partnerując Jeanowi-François Bachelotowi, w lutym imprezę ATP Challenger Tour w Andrézieux. W maju awansował do kolejnego finału ATP World Tour, w Casablance, jednak w meczu o mistrzostwo uległ z Michaelem Kohlmannem parze Enzo Artoni–Fernando Vicente 6:3, 0:6, 4:6. W sierpniu osiągnął z Kohlmannem finał imprezy w Long Island (porażka z Antonym Dupuisem i Michaëlem Llodrą). Na początku października awansował do finału w Bangkoku, ponosząc porażkę razem z Rogerem Federerem w spotkaniu o tytuł z parą Justin Gimelstob–Graydon Oliver 7:5, 4:6, 4:6. W październiku Allegro był sklasyfikowany w światowym rankingu deblistów na 32. miejscu, najwyższym w karierze. Latem zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, partnerując Rogerowi Federerowi. Szwajcarzy odpadli z rywalizacji w 2 rundzie pokonani przez Hindusów Mahesha Bhupathiego i Leandera Paesa.
Sezon 2005 rozpoczął od triumfu w Auckland, pokonując w finale razem z Michaelem Kohlmannem parę Simon Aspelin i Todd Perry 6:4, 7:6(4). Na początku lutego doszedł do finału turnieju w San José, gdzie w meczu o tytuł przegrał z zespołem Wayne Arthurs–Paul Hanley 6:7(4), 4:6. Partnerem deblowym Szwajcara w zawodach był Kohlmann. Kolejny w sezonie finał osiągnął na nawierzchni trawiastej w Halle, będąc w parze z Rogerem Federerem. Przeciwnikami Szwajcarów byli Joachim Johansson i Marat Safin, których ostatecznie pokonali 7:5, 6:7(6), 6:3. Na koniec roku Szwajcar wygrał turniej ATP Challenger Tour w Helsinkach, wspólnie z Michaelem Kohlmannem.
W maju 2006 roku Allegro zwyciężył w dwóch zawodach ATP Challenger Tour, w Dreźnie oraz Zagrzebiu, będąc w parze z Michalem Mertiňákiem. W lipcu, podczas rozgrywek w Stuttgarcie, turnieju rangi ATP International Series Gold, awansował do finału, w którym wraz z Robertem Lindstedtem nie sprostali argentyńskiej parze Gastón Gaudio–José Acasuso.
W roku 2007 zawodnik szwajcarski doszedł do finału rozgrywek w Walencji, jednak w finale uległ duetowi Wesley Moodie–Todd Perry 5:7, 5:7 (partnerem Allegro był Sebastián Prieto). W następnym roku osiągnął finał turnieju w Marsylii wspólnie z Jeffem Coetzeem. W finale tenisiści nie sprostali Czechom Martinowi Dammowi i Pavlowi Víznerowi. W czerwcu 2008 roku Allegro wygrał rozgrywki ATP Challenger Tour w Mediolanie, grając razem z Horią Tecău, a miesiąc później zwyciężył w San Marino. Do końca roku wygrał jeszcze turniej ATP Challenger Tour w Eckental, tworząc parę ponownie z Horią Tecău.
W czerwcu 2009 roku triumfował w zmaganiach ATP Challenger Tour w Mediolanie, będąc w parze z Danielem Braccialim. Na początku lutego 2011 roku Szwajcar zwyciężył w zawodach ATP Challenger Tour w Kazaniu wspólnie z Andreasem Beckiem. W tym samym roku zakończył swoją karierę.
Puchar Davisa
edytujW reprezentacji Szwajcarii w Pucharze Davisa Allegro zadebiutował w roku 2004 w I rundzie przeciwko Rumunii. Jego zespół przeszedł do dalszej fazy rozgrywek, a Szwajcar wygrał swój deblowy pojedynek, będąc w parze z Federerem. W ćwierćfinale rywalami Szwajcarów, byli Francuzi, którzy awansowali do półfinału, zwyciężając w całej rywalizacji 3:2. Allegro (z Federerem), tym razem przegrał swój mecz. W 2005 i 2006 roku Szwajcarzy odpadali z turnieju w I fazie, ale utrzymywali się w grupie światowej dzięki wygranym play-offom. W edycji z 2007 roku jego narodowy zespół również przegrał w I rundzie, ale fazę o utrzymanie na najwyższym szczeblu rozgrywek przegrał z Czechami 2:3. W 2009 roku jego reprezentacja powróciła do grupy światowej, lecz nie zdołała pokonać USA. Allegro uległ w swoim meczu wraz ze Stanislasem Wawrinką parze Bob Bryan–Mike Bryan 3:6, 4:6, 6:3, 6:7(2). Ostatecznie Amerykanie wygrali 4:1.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytuj| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup |
| ATP Masters Series |
| ATP International Series Gold |
| ATP International Series |
Gra podwójna (3–7)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 12 października 2003 | Wiedeń | Twarda (hala) |  Roger Federer
|
 Mahesh Bhupathi Maks Mirny
|
7:6(7), 7:5 |
| Finalista | 1. | 23 maja 2004 | Casablanca | Ceglana |  Michael Kohlmann
|
 Enzo Artoni Fernando Vicente
|
6:3, 0:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 29 sierpnia 2004 | Long Island | Twarda | Michael Kohlmann
|
 Antony Dupuis Michaël Llodra
|
2:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 3 października 2004 | Bangkok | Twarda (hala) | Roger Federer
|
 Justin Gimelstob Graydon Oliver
|
7:5, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 15 stycznia 2005 | Auckland | Twarda | Michael Kohlmann
|
 Simon Aspelin Todd Perry
|
6:4, 7:6(4) |
| Finalista | 4. | 13 lutego 2005 | San José | Twarda (hala) | Michael Kohlmann
|
Wayne Arthurs Paul Hanley
|
6:7(4), 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 2005 | Halle | Trawiasta | Roger Federer
|
Joachim Johansson Marat Safin
|
7:5, 6:7(6), 6:3 |
| Finalista | 5. | 23 lipca 2006 | Stuttgart | Ceglana | Robert Lindstedt
|
 Gastón Gaudio Maks Mirny
|
5:7, 7:6(4), 10–12 |
| Finalista | 6. | 15 kwietnia 2007 | Walencja | Ceglana | Sebastián Prieto
|
 Wesley Moodie Todd Perry
|
5:7, 5:7 |
| Finalista | 7. | 17 lutego 2008 | Marsylia | Twarda (hala) | Jeff Coetzee
|
 Martin Damm Pavel Vízner
|
6:7(0), 5:7 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-15] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-15] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-15] (ang.).