X Puchar Gordona Bennetta (balonowy)

X Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta zorganizowane w 1921 w Brukseli. Zawody rozpoczęły się 18 września na terenach powystawowych w Solbosch.

X Balonowy Puchar Gordona Bennetta
Birmingham (1920) Genewa (1922)
Ilustracja
Pierwsze trofeum ufundowane przez Jamesa Gordona Bennetta Jr.
Data

18 września 1921

Miejscowość

Bruksela

Organizator

FAI

Liczba zawodników

14 załóg

Liczba reprezentacji

7

Zwycięzcy
 Szwajcaria

Paul Armbruster
Louis Ansermier

Regulamin

edytuj

Po raz pierwszy w historii zawodów określono granicę, której nie wolno przekraczać. Zawodnicy mogli dokonać przelotu do 25 stopnia długości. Na wschód, za tą linią wyniki miały nie być uznane. Takie ograniczenie było spowodowane sytuacją polityczną w Rosji[1].

Historia

edytuj

Po wygranej E. Demuytera w 1920 roku zawody zostały zorganizowane przez Belgię. Zgłoszonych zostało 15 załóg, w tym 3 amerykańskie, 3 francuskie, 3 włoskie, 2 angielskie, 2 belgijskie, 1 hiszpańska oraz 1 szwajcarska. Ostatecznie wystartowało 14 załóg, gdyż nie przybyła 1 załoga włoska[2]. Louis Ansermier i Paul Armbruster wystartowali na starym balonie Zurych, który brał udział w zawodach 1912 i 1913 roku. Po przyjeździe 15 września do Brukseli stwierdzili, że kosz wraz z przyrządami i innym wyposażeniem został zatrzymany przez celników. Musieli szybko dokupić potrzebne wyposażenie. Napełnianie balonów rozpoczęto w sobotę 17 września z trzygodzinną przerwą na dostarczenie gazu dla okolicznych mieszkańców[3]. Belgijscy konstruktorzy Felix van den Bemden i Schaut zbudowali dla Demuytera nową, lżejszą o 90 kg Belgicę[4].

Uczestnicy

edytuj
Zajęte

miejsce

Balon[2] Pojemność Załoga

pilot

pomocnik pilota[2]

Kraj Czas

lotu

[h]

Odległość

[w km]

Państwo

Miejsce lądowania[2]

1. Helwetia kpt. Paul Armbruster

Louis Ansermier

  Szwajcaria 27:23 766,00 Irlandia

Wyspa Lambay

2. Margaret Arthur Charles Spencer

Harold Ernest Allen[5]

  Wielka Brytania 667,50 Wielka Brytania

Fishguard

3. Aé. C. of America Ralph Upson

C. G. Andrews

  Stany Zjednoczone 664,50 Wielka Brytania

Cardigan

4. Banshee Frederick Alfred Baldwin

Dunville

  Wielka Brytania 661,00 Wielka Brytania

Larnau

5. Trionfale V Giuseppe di Valle

Ferrero

  Włochy 617,00 Wielka Brytania

Aberayron

6. Trionfale IX C. Barbanti

Ugo Medori

  Włochy 613,00 Wielka Brytania

Swansea

7. La Marne Jules Dubois

Henri Debray

  Francja 599,00 Wielka Brytania

Dolgellyau

8. City of Akron Ward Tunte van Orman

Willard Seiberling[6]

  Stany Zjednoczone 565,00 Wielka Brytania

Exeter

9. Fernando Duro Eduardo Magdalena

J.La Llave

  Hiszpania 558,00 Wielka Brytania

Trekerbert

(Cardiff)

10. Liége-Yser kpt Mathieu Labrousse

Puiget

  Belgia 542,00 Wielka Brytania

Knighton

11. La Picardie Maurice Bienaimé

Georges Ravaine

  Francja 532,00 Wielka Brytania

Blanc-Olchees

na północ od Pandy

(Walia)

12. Belgica Ernest Demuyter

Alexander Veenstra

  Belgia 22:30 500,00 Wielka Brytania

Powerstock

13. Ville de Lille Jean M. Combez

Albert Combez

  Francja 315,00 Wielka Brytania

Brighton

- City of Saint-Louis Bernard Von Hoffman

J. S. McKibben

  Stany Zjednoczone zdyskwalifikowany

Przebieg zawodów

edytuj

Kolejność startu balonów: Banshee (Wieka Brytania), Picardie (Francja), Aé. C. of America (USA), Trionfale-IX (Włochy), Fernando Duro (Hiszpania), Zurich (Szwajcaria), Belgica (Belgia), Margaret (Wielka Brytania), Marne (Francja), City of Saint-Louis (USA), Trionfale VI (Włochy), Liége-Yser (Belgia), Ville de Lille (Fracja), City of Akron (USA). Start rozpoczęto o godzinie 16:00 czasu miejscowego. Podczas startu Demuyter musiał wciągnąć do kosza żołnierza, który zaplątał się w linę balonu. Balon Liége-Yser pilotowany przez porucznika Labroussa uderzył w drzewo, ale na szczęście nie został uszkodzony i mógł kontynuować wyścig. Pogoda była zła przez porywisty wiatr. Obawiano się, że będzie wiał w kierunku wschodnim, a zawodnicy nie chcieli lądować w Rosji. Jednak balony poleciały w kierunku Wielkiej Brytanii. Paul Ambruster wylądował na wyspie Lambay, na zachodnim wybrzeżu Irlandii zdobywając puchar dla Szwajcarii[2]. Amerykanin Van Hoffman wylądował w Kanale Świętego Jerzego. Podczas utraty wysokości przez balon drugi pilot Mac Kibben został ranny w głowę przez pierścień obciążeniowy i wyrzucony do wody. Załogą amerykańska została wyłowiona na pokład statku[7]. Za naruszenie regulaminu, który uznawał lądowanie wyłącznie na lądzie został zdyskwalifikowany[2]. 27 września komisja zawodów zatwierdziła i podała wyniki[8].

Przypisy

edytuj
  1. Report of Demuyter. legends.gordonbennett.aero. [dostęp 2020-03-21]. (ang.).
  2. a b c d e f La 10e Coupe Goidon-Beonett des ballons, „L'Aérophile” (17-18), 1 września 1921, s. 284-285.
  3. Genevois vainqueur de la 10ème Coupe Gordon Bennett de ballons en Belgique (1921) [online], www.pionnair-ge.com [dostęp 2020-03-20].
  4. 10th Coupe Aéronautique Gordon Bennett - Bruxelles (BEL) 1921 [online], www.fai.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2020-03-20] (ang.).
  5. A - Who's Who of Ballooning [online], www.ballooninghistory.com [dostęp 2020-03-20].
  6. Two Ohio men will pilot balloon in international balloon Race at Brussels, „The Richmond palladium and sun-telegram”, 17 września 1921, s. 17, ISSN 2572-8911 [dostęp 2020-03-20].
  7. Report of pilot captain Ansermier: Gordon Bennett Race 1921 [online] [dostęp 2020-01-21] (ang.).
  8. Coupe Gordon-Bennett 1921, „L'Aérophile” (19-20), 1 października 1921, s. 320.