Wzór Breita-Wignera
Wzór Breita-Wignera, rozkład Breita-Wignera – wzór ciągłego rozkładu zmiennej losowej wyrażany wzorem:
Powyższy rozkład przedstawia zależność od energii maksimum rozkładu wypada w punkcie a szerokość połówkowa rozkładu wynosi
Wzór Breita-Wignera znajduje zastosowanie do opisu krzywych rezonansowych, np. w fizyce cząstek elementarnych, albo oscylatorze harmonicznym. W optyce bywa również nazywany wzorem Lorentza, a w rachunku prawdopodobieństwa rozkładem Cauchy’ego.
Typowa krzywa rezonansowa opisuje reakcję układu liniowego na sinusoidalnie zmieniającą się siłę. Krzywa ta jest optycznie podobna do, również bardzo ważnej w fizyce, krzywej Gaussa – szczególnie w środkowym przebiegu. Różnice pojawiają się na skrajach, gdzie wykres krzywej rezonansowej opada o wiele wolniej.
Zastosowanie w fizyce
edytujJednocząstkowe funkcje korelacji
edytujW kwantowej mechanice statystycznej do opisu układów wielu ciał używa się formalizmu funkcji Greena (funkcji korelacji). W przypadku idealnej kwazicząstki fermionowej transformata Fouriera względem zmiennych przestrzennych i czasowych retardowanej funkcji Greena (czyli funkcja Greena wyrażona w zależności od pędu, bądź kwazipędu oraz energii ) przyjmuje zwykle postać lorencjanu
Unormowanie funkcji zależy od przyjętej konwencji. Czynnik ma interpretację odwrotności czasu życia kwazicząstki.
Nazwa wzoru
edytujNazwa wzoru pochodzi od nazwisk Gregory Breita i Eugene Wignera.