Wysoczyzna Turecka

Wysoczyzna Turecka, Wzgórza Tureckie – mezoregion Niziny Południowowielkopolskiej położony w jej północno-wschodniej części, wewnątrz łuku rzeki Warty, na zachód od Kotliny Kolskiej. Obejmuje obszar ok. 1363 km².

Wysoczyzna Turecka

Północne krańce wysoczyzny
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Niziny Środkowopolskie
Makroregion	Nizina Południowowielkopolska
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. wielkopolskie woj. łódzkie

Region charakteryzuje się urozmaiconą, falistą, miejscami pagórkowatą, rzeźbą terenu. Wzgórza morenowe dochodzą tu do 189 m n.p.m. wznosząc się do 100 metrów ponad otaczające Wzgórza Tureckie Dolinę Konińską i Kotlinę Kolską (od północy i wschodu) oraz Równinę Rychwalską (od zachodu).

W podłożu zalegają złoża węgla brunatnego, eksploatowane w kopalniach Konińskiego Okręgu Przemysłowego.

Na Wale Malanowskim (w okolicach wsi Żdżenice) swój początek ma lewy dopływ Warty – Kiełbaska, największa rzeka regionu.

Bibliografia

• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, Warszawa 1994 ISBN 83-01-09822-8