Wykształcenie ludności rolniczej w Polsce

Wykształcenie ludności rolniczej w Polsce – kategoria oświatowa charakteryzująca zakres zdobytej wiedzy na określonym poziomie. Wykształcenie oznacza zasób wiedzy zdobytej na podstawie planów i programów nauczania w systemie oświatowym, realizowanym na podbudowie szkoły podstawowej, zasadniczej, średniej lub wyższej. Zdobyta wiedza umożliwia kształtowanie osobowości człowieka i dalszy jego rozwój, poprzez proces zdobywania umiejętności i sprawności.

Według Głównego Urzędu Statystycznego przez ludność rolniczą rozumie się osoby zatrudnione wyłącznie lub głównie w gospodarstwie rolnym.

Poziom wykształcenia ludności rolniczej

edytuj

Poziom wykształcenia ludności rolniczej przedstawiono na podstawie Powszechnych Spisów Rolnych, które przeprowadzone zostały w latach 1996 r.[1], 2002 r.[2] i 2010 r.[3]

Według danych „Poziomu wykształcenia rolników w Polsce – analiza czasowo-przestrzenna” poziom wykształcenia ludności rolniczej przedstawiał się następująco[4]:

1996 r. [%] 2002 r. [%] 2010 r. [%]
wykształcenie wyższe 2,62 5,36 9,97
wykształcenie wyższe rolnicze 0,78 1,09 2,23
wykształcenie średnie 17,25 23,53 31,03
wykształcenie średnie rolnicze 4,5 6,47 9,94
wykształcenie zasadnicze zawodowe 30,57 36,28 39,96
wykształcenie zasadnicze rolnicze 7,03 11,84 12,85
wykształcenie podstawowe 49,56 34,83 19,04
bez wykształcenia rolniczego 87,69 80,60 74,98

Przypisy

edytuj
  1. Ewolucja gospodarstw rolnych w latach 1996–2002, Warszawa: GUS, 30 stycznia 2004 [dostęp 2021-11-01].
  2. Ludność i gospodarstwa domowe związane z rolnictwem 2002, część II, Gospodarstwo domowe, Warszawa: GUS, 2003 [dostęp 2021-11-01].
  3. Powszechny Spis Rolny 2010 – Pracujący w gospodarstwach rolnych, Warszawa: GUS, 18 stycznia 2013 [dostęp 2021-11-01].
  4. Krzysztof Janc, Kondrat Czapiewski, Poziom wykształcenia rolników w Polsce – analiza czasowo-przestrzenna, t. 263, Warszawa: Biuletyn Polskiej Akademii Nauk, Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, 2016 [dostęp 2021-11-01].