Wikipedia

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

wydział Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki (skrót: IMiR lub WIMiR) – jest jednym z 17 wydziałów wchodzących w skład Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W rankingu kategoryzacji z 2013 roku Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wydział ten został uznany za najlepszy w kraju[1].

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Faculty of Mechanical Engineering and Robotics
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Data założenia

1 stycznia 1952

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Adres

Al. Mickiewicza 30, Kraków
Pawilon B-2, parter

Dziekan

dr hab. inż Krzysztof Mendrok, prof. AGH

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki”
Ziemia50°03′58″N 19°55′08″E/50,066111 19,918889
Strona internetowa

Prowadzi kształcenie na kierunkach Mechanika i Budowa Maszyn, Automatyka Przemysłowa i Robotyka, Inżynieria Mechatroniczna, które od wielu lat są na jednym z trzech pierwszych miejsc w najbardziej opiniotwórczych rankingach, a także na unikalnych kierunkach jak Inżynieria Akustyczna oraz Inżynieria Mechaniczna i Materiałowa. Prowadzi także kształcenie w j. angielskim na kierunku Mechatronic Engineering posiadającym akredytację amerykańskiej instytucji ABET.

Siedziba Wydziału znajduje się w Kampusie Głównym AGH w Pawilonie B-2.

Władze

edytuj
  • Dziekan: prof. Krzysztof Mendrok
  • Prodziekan ds. Nauki: dr hab. inż. Grzegorz Cieplok(inne języki), prof. AGH
  • Prodziekan ds. Kształcenia: dr hab. inż. Waldemar Rączka, prof. AGH
  • Prodziekan ds. Ogólnych: dr hab. inż. Krzysztof Kołodziejczyk, prof. AGH
  • Prodziekan ds. Studenckich: dr inż. Krzysztof Zagórski
  • Prodziekan ds. Współpracy i Projektów: dr hab. inż. Marcin Kot(inne języki), prof. AGH
  • Kolegium Wydziału
  • Komisje KW

Kierunki i specjalizacje

edytuj

Mechanika i Budowa Maszyn[2]

edytuj
  • Eksploatacja i Technologia Maszyn i Pojazdów[3]
  • Informatyka w Inżynierii Mechanicznej[4]
  • Inżynieria Systemów Wytwarzania[5]
  • Inżynieria Zrównoważonych Systemów Energetycznych[6]
  • Maszyny do Robót Ziemnych i Transportu Bliskiego[7]
  • Maszyny Górnicze[8]
  • Komputerowe Wspomaganie Projektowania[9]
  • Transport Linowy[10]
  • Inżynieria Materiałów Konstrukcyjnych[11]

Automatyka Przemysłowa i Robotyka[2]

edytuj
  • Automatyka i Metrologia[12]
  • Automatyka w Górniczych Systemach Maszynowych[13]
  • Automatyka w Systemach Transportowych[14]
  • Robotyka[15]

Inżynieria Mechatroniczna[2]

edytuj
  • Projektowanie Mechatroniczne[16]
  • Wytwarzanie Mechatroniczne[17]

Inżynieria Akustyczna[2]

edytuj
  • Inżynieria Dźwięku w Mediach i Kulturze[18]
  • Drgania i Hałas w Technice i Środowisku[19]

Mechanical Engineering (z językiem angielskim jako wykładowym)

edytuj

Mechatronic Engineering (z językiem angielskim jako wykładowym)

edytuj
  • Mechatronic Design

Struktura organizacyjna

edytuj

W skład Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki wchodzi 9 katedr:

  1. Katedra Inżynierii Maszyn i Transportu[20]
  2. Katedra Systemów Wytwarzania[21]
  3. Katedra Automatyzacji Procesów[22]
  4. Katedra Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska[23]
  5. Katedra Mechaniki i Wibroakustyki[24]
  6. Katedra Robotyki i Mechatroniki[25]
  7. Katedra Projektowania i Eksploatacji Maszyn[26]

Historia wydziału

edytuj

Dziekani wydziału

edytuj

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki jest jednym z najstarszych i największych Wydziałów Akademii Górniczo–Hutniczej w Krakowie. Prowadzi działalność naukową i dydaktyczną, kształcąc badaczy, inżynierów, nauczycieli akademickich i ludzi biznesu.

Początek funkcjonowania Wydziału datuje się na rok 1952, jednak idea jego utworzenia pojawiła się w Akademii Górniczej wcześniej, bo w 1922 roku, kiedy to prof. Jan Krauze skierował do Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego postulat utworzenia osobnego wydziału mechanicznego z dwoma oddziałami: konstrukcyjnym i mechanicznym.
Następnie, w roku 1926, Ogólne Zebranie Profesorów Akademii Górniczej wypowiedziało się za utworzeniem na uczelni Wydziału Mechanicznego lub Elektromechanicznego.

Rozwój nauk mechanicznych nastąpił w Akademii Górniczo–Hutniczej po II Wojnie Światowej.
8 stycznia 1946 roku, na uczelni rozpoczęły działalność nowe wydziały, a wśród nich Wydział Elektromechaniczny, którego organizatorem i pierwszym dziekanem został prof. Jan Krauze.

W skład Wydziału weszły zakłady:

Maszynoznawstwa;
Mechaniki Teoretycznej;
Obróbki Mechanicznej Materiałów,
Silników Cieplnych oraz Pomp i Wentylatorów.

Wśród pracowników nie zabrakło uczonych reprezentujących dyscypliny mechaniczne:

Jan Krauze,
Wacław Olszak,
Witold Biernawski,
Stefan Ziemba,
Kazimierz Szawłowski(inne języki).

Dla prof. Maksymiliana Tytusa Hubera utworzono Zakład Wyższych Zagadnień Mechaniki.
Ówcześni absolwenci Wydziału, w zależności od wybranego profilu kształcenia, otrzymywali tytuł magistra inżyniera mechanika lub magistra inżyniera elektryka.

W 1952 roku doszło do podziału Wydziału Elektromechanicznego na Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa oraz Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa, od którego zaczyna się właściwa historia wydziału.

Pierwszym dziekanem został prof. Maksymilian Szawłowski.

W skład nowego Wydziału weszły:

  1. Katedra i Zakład Maszyn Hutniczych (kierownik prof. Stanisław Zygmuntowicz),
  2. Katedra Maszyn i Urządzeń Górniczych z trzema zakładami (kierownik prof. Wacław Lesiecki(inne języki)),
  3. Katedra Maszynoznawstwa z dwoma zakładami (kierownik prof. Edmund Chromiński),
  4. Katedra i Zakład Mechaniki Technicznej (kierownik prof. Mieczysław Damasiewicz),
  5. Katedra i Zakład Technologii Mechanicznej (kierownik prof. Witold Biernawski),
  6. Katedra i Zakład Wytrzymałości Materiałów (kierownik prof. Aleksander Lisowski).

Główną bazą dydaktyczną i naukową Wydziału został, oddany do użytku w 1953 roku, pawilon B−2 wraz z halą maszyn, a także przedwojenny budynek Laboratorium Maszynowego tzw. PKS.
W pierwszym roku działalności na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa studiowały 403 osoby.

Rok akademicki 1957/1958 przyniósł szereg zmian organizacyjnych na uczelni.
Wydział otrzymał nową nazwę – Maszyn Górniczych i Hutniczych, utworzono także nowe jednostki:

  • Katedrę i Zakład Historii Techniki i Nauk Technicznych
  • Katedrę Maszyn Przeróbki Kopalin.

Powstały także dwa punkty konsultacyjne: w Olkuszu i w Kielcach.
Drugi z nich przemieniono potem w Wyższą Szkołę Inżynierską, a następnie w Politechnikę Świętokrzyską.
W tym czasie wzrosła również liczba studentów na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych.
W roku akademickim 1964/1965 było ich 1355 (w tym 471 na studiach zaocznych i wieczorowych). W 1965 roku Wydział uzyskał uprawnienia nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego w zakresie mechaniki i budowy maszyn.

Rok 1969 przyniósł kolejne zmiany organizacyjne na wszystkich uczelniach w Polsce.
Na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych w miejsce katedr powstały instytuty:

  1. Instytut Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki (dyrektor prof. T. Kubiczek),
  2. Instytut Maszyn Hutniczych i Automatyki (dyrektor prof. Jan Anioła),
  3. Instytut Podstaw Konstrukcji Maszyn (dyrektor doc. M. Warszyński).

W 1974 roku na bazie Środowiskowego Laboratorium Drgań i Szumów (utworzonego w 1971 roku) oraz Zakładu Mechaniki Technicznej i Teorii Sterowania, powstał Instytut Mechaniki i Wibroakustyki.

W 1992 roku doszło do dalszego poszerzenia działalności naukowej i dydaktycznej Wydziału, który od tego czasu nosi, obowiązującą do dziś, nazwę – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

W kolejnym roku powrócono do struktury katedralnej.
W miejsce czterech instytutów utworzono więc dziewięć katedr i zakładów:

  1. Katedra Wytrzymałości i Technologii Maszyn (kierownik katedry: prof. dr hab. inż Andrzej Skorupa),
  2. Katedra Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Transportowych (kierownik katedry: prof. dr hab. inż. Antoni Kalukiewicz),
  3. Katedra Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska (kierownik katedry: prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Drzymała),
  4. Katedra Automatyzacji Procesów (kierownik katedry: prof. dr hab. inż. Janusz Kowal),
  5. Katedra Maszyn i Urządzeń Energetycznych (kierownik katedry: prof. dr hab. inż. Stanisław Gumuła),
  6. Katedra Transportu Linowego (kierownik katedry: dr hab. inż. Marian Wójcik, prof, AGH),
  7. Katedra Mechaniki i Wibroakustyki (kierownik katedry: dr hab. inż. Jerzy Wiciak, prof. AGH),
  8. Katedra Robotyki i Mechatroniki (kierownik katedry: prof. dr hab. inż. Tadeusz Uhl),
  9. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji (kierownik katedry: prof. dr hab. inż. Stanisław Wolny),
  10. Pracownia Akustyki Strukturalnej i Materiałów Inteligentnych (kierownik pracowni: prof. dr hab. inż. Ryszard Panuszka),
  11. Zakład Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn (kierownik zakładu: dr hab. inż. Józef Salwiński, prof, AGH).

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Kategoryzacja 2013. www.imir.agh.edu.pl, 2013. [dostęp 2013-12-22].
  2. ↑ a b c d WIMiR AGH – Specjalności.
  3. ↑ MiBM – Eksploatacja i Technologia Maszyn i Pojazdów.
  4. ↑ MiBM – Informatyka w inżynierii mechanicznej.
  5. ↑ MiBM – Inżynieria systemów wytwarzania.
  6. ↑ MiBM – Inżynieria zrównoważonych systemów energetycznych.
  7. ↑ MiBM – Maszyny do robót ziemnych i transportu bliskiego.
  8. ↑ MiBM – Maszyny górnicze.
  9. ↑ MiBM – Komputerowe wspomaganie projektowania.
  10. ↑ MiBM – Transport linowy.
  11. ↑ MiBM – Inżynieria materiałów konstrukcyjnych.
  12. ↑ Specjalizacja: Automatyka i metrologia.
  13. ↑ Specjalizacja: Automatyka w górniczych systemach maszynowych.
  14. ↑ Specjalizacja: Automatyka w systemach transportowych.
  15. ↑ Specjalizacja: Robotyka.
  16. ↑ Specjalizacja: Projektowanie mechatroniczne.
  17. ↑ Specjalizacja: Wytwarzanie mechatroniczne.
  18. ↑ IA – Inżynieria dźwięku w mediach i kulturze.
  19. ↑ IA – Drgania i hałas w technice i środowisku.
  20. ↑ Katedra Inżynierii Maszyn i Transportu.
  21. ↑ Katedra Systemów Wytwarzania.
  22. ↑ Katedra Automatyzacji Procesów.
  23. ↑ Katedra Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska.
  24. ↑ Katedra Mechaniki i Wibroakustyki.
  25. ↑ Katedra Robotyki i Mechatroniki.
  26. ↑ Katedra Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn.
  27. ↑ Jan Anioła.

Bibliografia

edytuj
  • Ćwierć wieku Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych 1952-1977. Kraków: Wydawnictwo uczelniane AGH, 1977. (pol.).
  • Julian Sulima-Samujłło: Kronika i spis absolwentów AGH 1919-1979 (3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne). Kraków: Wydawnictwo uczelniane AGH, 1979. (pol.).
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH. Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, 1997. (pol.).
  • Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, 1993. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Wydział_Inżynierii_Mechanicznej_i_Robotyki_Akademii_Górniczo-Hutniczej_w_Krakowie&oldid=75469832”