Wydrowice
Wydrowice (niem. Weiderwitz, 1936-1945 Weidendorf)[4][5] – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Niemodlin[6].
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2012) |
246[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
49-100[3] |
| Tablice rejestracyjne |
OPO |
| SIMC |
0500240 |
Położenie na mapie gminy Niemodlin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opolskiego  | |
 50°37′20″N 17°38′20″E/50,622222 17,638889[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wieś położona na południe od Niemodlina. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 405 relacji Niemodlin - Korfantów - Prudnik, Wydrowice leżą na Nizinie Śląskiej, w centrum województwa opolskiego, nad Ścinawą Niemodlińską (prawy dopływ Nysy Kłodzkiej).
Historia
edytujWieś wzmiankowana w dokumentach po raz pierwszy około 1300 roku jako Vidrowitz. W 1689 roku została kupiona przez pana na Niemodlinie Zygfryda Erdmanna von Zierotin za kwotę 3.800 talarów i włączona do dóbr niemodlińskich.
Od roku 1715 Wydrowice wraz z pobliskimi Sadami należały do dóbr tułowickich, które po odłączeniu od dóbr niemodlińskich stały się samodzielnym państwem stanowym Herrschaft Tillowitz. Dobra szlacheckie w Wydrowicach tworzyły dominium z folwarkiem gospodarujące na 363 ha ziemi ornej oraz na 497 ha łąk i pastwisk, w którym hodowano ponad 500 owiec. W skład dominium wchodził ponadto młyn na Ścinawie, który został w 1826 roku zamieniony na hutę „Wilhelminy” (Wilhelminenhütte) w której wytapiano żelazo z miejscowych złóż rudy darniowej, oraz bażanciarnia (Fasanengarten), usytuowana w lesie w pobliżu Ścinawy, wokół której wytyczona była malownicza ścieżka spacerowa.
Gmina wiejska liczyła 29 domów, 218 mieszkańców oraz 15 gospodarstw chłopskich i zagrodniczych, zajmujących łącznie 600 ha ziemi. W wiosce znajdowała się gospoda, funkcjonowali tam również krawiec i szewc. Katolicy uczęszczali do kościoła w Prądach, a ich dzieci uczyły się w szkole katolickiej w Sadach. Protestanci, których w miejscowości było około 100 należeli do parafii ewangelickiej w Niemodlinie, tam też do szkoły uczęszczały ich dzieci.
Administracyjnie Wydrowice w latach od 1742 do 1816 należały do powiatu opolskiego, natomiast od roku 1817 wieś weszła w skład powiatu niemodlińskiego.
W okresie międzywojennym miejscowość zamieszkiwało 230 osób w 55 gospodarstwach domowych. 134 z nich utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 59 utrzymywało się z przemysłu i rzemiosła a tylko 2 z handlu. W 1930 roku przy pomocy kolonistów z Westfalii zostały zasiedlone tutejsze dobra szlacheckie należące wcześniej do Frankenbergów. We wcześniejszych zabudowaniach dworskich oraz na terenie starej owczarni powstało łącznie 10 nowych gospodarstw chłopskich. Wzdłuż szosy prowadzącej z Niemodlina powstało osiedle składające się z 10 nowych domów.
Nazwa miejscowości Wydrowice jest jej historyczną nazwą, została ona tylko w późniejszym okresie zmieniona na Weiderwitz, a w czasach hitlerowskich na Weidendorf O/S. Po II wojnie światowej miejscowość nazwano Wierzbka lecz później powróciła do pierwotnej nazwy Wydrowice.
Obecnie miejscowość liczy 246 mieszkańców[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 152356
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1557 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Weiderwitz [online], meyersgaz.org [dostęp 2024-04-26].
- ↑ https://web.archive.org/web/20190517192820/http://treemagic.org/rademacher/www.verwaltungsgeschichte.de/falkenberg.html treemagic.org
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Bibliografia
edytuj- Elżbieta Woźniak, Mariusz Woźniak: Od Tillowitz do Tułowic: UG Tułowice, 2007
- Paszkowska Aleksandra: Zamek w Niemodlinie dzieje i architektura: Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne, 2007
- Puls Niemodlina nr 35-36 (6-7) 2007