Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1944 roku
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1944 roku – czterdzieste wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano ponownie Franklina Delano Roosevelta, a wiceprezydentem został Harry Truman.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj |
wybory prezydenckie | ||
Data przeprowadzenia |
7 listopada 1944 (głosowanie powszechne) | ||
Podstawa prawna | |||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
|
Kampania wyborcza
edytujWybory prezydenckie w 1944 roku, podobnie jak poprzednie, toczyły się w cieniu II wojny światowej[1]. Partia Republikańska, która dwa lata wcześniej odniosła zwycięstwo w wyborach do Kongresu, była pewna, że tym razem wprowadzi swojego reprezentanta do Białego Domu[1]. Wobec sytuacji w kraju, głównie spowodowanej inflacją, spadło poparcie dla konserwatysty Wendella Willkiego, zatem delegaci nominowali progresywistę Thomasa Deweya[1]. Kandydatem na wiceprezydenta został izolacjonista John W. Bricker[1]. Na lipcowej konwencji Partii Demokratycznej w Chicago, urzędujący prezydent postanowił ubiegać się o czwartą kadencję[2]. Uzyskał nominację bez sprzeciwów[2]. Jednakże wewnątrzpartyjna opozycja sprzeciwiła się ponownej kandydaturze Henry’ego Wallace’a na wiceprezydenta[3]. Współkandydatem Roosevelta został bardziej konserwatywny Harry Truman[2]. Zwycięstwo demokracie zapewniło poparcie mieszkańców wielkich miast, robotników i mniejszości etnicznych oraz religijnych[4].
Kandydaci
edytujPartia Demokratyczna
edytuj-
F.D. Roosevelt
-
Harry Truman
Partia Republikańska
edytuj-
Thomas Dewey
-
John Bricker
Wyniki głosowania
edytujGłosowanie powszechne odbyło się 7 listopada 1944[5]. Roosevelt uzyskał 53,4% poparcia, wobec 45,9% dla Deweya[5]. Ponadto, niecałe 350 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[5]. Frekwencja wyniosła 56,1%[6]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Roosevelt uzyskał 432 głosy, przy wymaganej większości 266 głosów[7]. Na Deweya zagłosowało 99 elektorów[7]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Truman, uzyskując 432 głosy, wobec 99 dla Brickera[7].
Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
---|---|---|---|---|
Głosy | Procent | |||
Franklin Delano Roosevelt | Partia Demokratyczna | 25 612 610 | 53,4% | 432 |
Thomas Dewey | Partia Republikańska | 22 017 617 | 45,9% | 99 |
Łącznie | 531 |
Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
---|---|---|
Harry Truman | Partia Demokratyczna | 432 |
John W. Bricker | Partia Republikańska | 99 |
Łącznie | 531 |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Jones 2016 ↓, s. 590.
- ↑ a b c Pastusiak 1999 ↓, s. 681.
- ↑ Bartnicki 1995 ↓, s. 306.
- ↑ Bartnicki 1995 ↓, s. 307.
- ↑ a b c US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
- ↑ Election of 1944. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
- ↑ a b c Electoral College Box – 1944. NARA. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
- Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).
- Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).