Kampania wyborcza w 1856 roku odbywała się w cieniu wydarzeń z Kansas, które miały miejsce w latach 1854-1856 i ich konsekwencji[1]. Od 1854 roku Kansas zaczęło być kolonizowane, co zrodziło obawy czy będzie ono stanem niewolniczym czy wolnym[2]. Rok później wybrano tam parlament stanowy i gubernatora, z siedzibą w Shawnee, sprzyjających niewolnictwu[3]. Uważając wybory za nielegalne, abolicjoniści wybrali ponownie władze stanowe w Topece[3]. W 1856 doszło do rozruchów i powstań w wyniku których zginęło ponad 200 osób[4]. W kontekście tych wydarzeń miały miejsce także liczne przemówienia w Kongresie[1]. 22 maja abolicjonistyczny senator Charles Sumner został dotkliwie pobity przez kongresmana Prestona Brooksa[1]. Wydarzenia w Senacie sprawiły, że Partia Demokratyczna znacznie straciła w wyborach parlamentarnych i była podzielona przed wyborami prezydenckimi[5]. W czerwcu 1856 roku zwołali konwencję w Cincinnati, gdzie wysunięto kandydaturę Jamesa Buchanana[6]. Pomimo że od początku był faworytem, wymaganą większość 2/3 uzyskał dopiero w siedemnastym głosowaniu[6]. Nominację wiceprezydencką otrzymał John Breckinridge[6]. Buchanan w kampanii prezentował stanowisko przeciwne abolicjonizmowi[6]. Głównym konkurentem Partii Demokratycznej była wówczas Partia Republikańska, która powstała z nieistniejącej już Partii Wigów, ruchu Wolnej Ziemi i byłych demokratów[7]. Ich kandydatem na prezydenta został podróżnik i odkrywca Zachodu – John Frémont[1]. Był on zdecydowanym przeciwnikiem niewolnictwa, a jego hasło wyborcze brzmiało: „Free soil, free speech, free man and Frémont” (ang. „Wolna ziemia, wolna mowa, wolni ludzie i Frémont”)[1]. Swojego kandydata wystawiła także Partia Amerykańska, którym został były prezydent Millard Fillmore[5].
-
James Buchanan
-
John Cabell Breckinridge
-
John Frémont
-
William Lewis Dayton
Partia Nic Niewiedzących
edytuj
-
Millard Fillmore
-
Andrew Jackson Donelson
Głosowanie powszechne odbyło się 4 listopada 1856[8]. Buchanan uzyskał 45,3% poparcia, wobec 33,1% dla Frémonta i 21,5% dla Fillmore’a[8]. Ponadto, około 3500 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[8]. Frekwencja wyniosła 78,9%[9]. W głosowaniu Kolegium Elektorów (zatwierdzonym 11 lutego 1857[10]) Buchanan uzyskał 174 głosy, przy wymaganej większości 149 głosów[11]. Na Frémonta zagłosowało 114 elektorów, a na Fillmore’a – 8[11]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył John Breckinridge, uzyskując 174 głosy[11]. William Lewis Dayton uzyskał 114, a Andrew Jackson Donelson 8 głosów[11].
James Buchanan został zaprzysiężony 4 marca 1857 roku[6].
James Buchanan
John Cabell Breckinridge_colorized.jpg)
John Frémont
William Lewis Dayton
Millard Fillmore
Andrew Jackson Donelson
