Wyżyna Samoszu (541.1, rum. Podișul Someșului) – makroregion fizycznogeograficzny Wyżyny Transylwańskiej w centralnej Rumunii (Siedmiogród).

Wyżyna Samoszu
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Góry Zachodniorumuńskie i Wyżyna Transylwańska

Podprowincja

Wyżyna Transylwańska

Makroregion

Wyżyna Samoszu

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Rumunia
okręg Sălaj
okręg Maramureș
okręg Kluż

Wyżyna Samoszu stanowi północne zakończenie Wyżyny Transylwańskiej. Rozciąga się między górami Gutyńskimi, Cybleskimi i Rodniańskimi na północnym wschodzie a Górami Zachodniorumuńskimi na południowym zachodzie. Na południu przechodzi w Równinę Transylwańską, na północy opada w Wielką Nizinę Węgierską. Wyżynę przecina dolina Samoszu.

Wyżyna Samoszu stanowi zespół wzgórz, wysoczyzn i kotlin. W północnej części leżą:

Ta część regionu jest zbudowana z łupków krystalicznych, fliszu karpackiego oraz osadów morskich dolnego i środkowego miocenu, a także z wapieni eoceńskich.

Południową część regionu zajmuje właściwa Wyżyna Samoszu. Ma budowę monoklinalną. Jest złożona z mioceńskich iłów, margli, piaskowców i zlepieńców z wkładkami tufów wulkanicznych. Warstwy te zapadają się w kierunku południowo-wschodnim pod kątem 5-15°. Różna odporność warstw na erozję spowodowała powstanie kuest. Wysokości względne sięgają 200 m.

W obrębie Wyżyny Samoszu występują urodzajne gleby brunatne i czarnoziemy, dzięki którym rozwinęło się intensywne rolnictwo, a wyżyna została gęsto zaludniona. W części zachodniej występują bogate złoża lignitu. Na granicy Wyżyny Samoszu i Gór Zachodniorumuńskich leży wielkie miasto Kluż, na północnym skraju Kotliny Baia Mare – miasto Baia Mare, a na wschodnim krańcu, u zbiegu obu Samoszów – zabytkowe miasto Dej.

Bibliografia

edytuj
  • Krystyna Jawecka (red.) Mapa przeglądowa Europy. Rumunia. Skala 1:1 000 000, PPWK Warszawa-Wrocław 1983/84.
  • Jerzy Kondracki Fizycznogeograficzna regionalizacja Czech, Słowacji, Węgier i Rumunii w układzie dziesiętnym, „Przegląd Geograficzny”, tom LXVIII, z. 3–4, 1996, s. 457–466.
  • Jerzy Kondracki Karpaty, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1989, ISBN 83-02-04067-3.
  • Andrzej Maryański Rumunia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973.