Wrycza (Wrycz)kaszubski herb szlachecki.

Wrycza

Opis herbu

edytuj

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czerwonym trzy lilie naturalne, na łodyżkach ulistnionych, w wachlarz. Klejnotu brak, nad tarczą sam hełm z koroną. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Herb wzmiankowany przez niemieckiego heraldyka Mülverstedta (Die Wappen der von Wantoch-, von Gynz-, von Styp-, und von Wrycz-Rekowski).

Rodzina Wryczów

edytuj

Znanym przedstawicielem tej rodziny był Józef Wrycza.

Herbowni

edytuj

Wrycza (Frietz, Fritschen, Fritzen, Frizen, Wricon, Wricz, Writzen, Wriza, Wryca, Wrycon, Wrycz, błędnie: Reetz, Rietze, Ritz, Ritzen, Rizen, Ruetzen, Rutz, Rützen, Rytzen).

Opisywany tutaj herb nie był nigdy przypisywany kaszubskim Wryczom w klasycznych herbarzach. Z rodziną tą łączone są herby Rekowski, Rekowski V, Rekowski VI, Koziczkowski, Ryc II. Według Mülverstedta jednak, właściwy, pierwotny herb tej rodziny zachował się w pewnej formie w górnym, najzaszczytniejszym polu herbu Rekowski VI bądź Rekowski VIa (herby te pochodzą z pieczęci dwóch Wryczów-Rekowskich z XIX wieku). Na tej podstawie odtworzył godło pierwotnego herbu Wryczów jako trzy lilie.

Przypisy

edytuj
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

edytuj
  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.2. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2007, s. 200-202, 307. ISBN 978-83-924425-9-2.