Wikipedia

World Rugby Women’s Sevens Series (2022/2023)

World Rugby Women’s Sevens Series (2022/2023) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – dziesiąta edycja World Rugby Women’s Sevens Series, organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.

World Rugby Women’s Sevens Series 2022/2023
2021/2022 2023/2024
Szczegóły turnieju
Termin

2 grudnia 2022 - 14 maja 2023

Stadiony

7 (w 7 miastach)

I miejsce

 Nowa Zelandia

II miejsce

 Australia

III miejsce

 Stany Zjednoczone

Statystyki turnieju
Najwięcej punktów

Maddison Levi (286)

Najwięcej przyłożeń

Maddison Levi (58)

Strona internetowa

W ostatnim dniu maja 2022 roku World Rugby ogłosił, że sezon zostanie rozszerzony do siedmiu turniejów – w Dubaju, Kapsztadzie, Hamilton, Sydney, Vancouver, Hongkongu i Tuluzie – rozegranych w okresie od grudnia 2022 do maja 2023 roku. Po raz pierwszy wszystkie odbyły się łącznie z turniejami męskimi, nastąpiła też jedna zmiana lokalizacji: kanadyjski turniej po sześciu edycjach rozegranych w Langford został przeniesiony do Vancouver[1]. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[2]. W połowie lipca 2022 roku światowa federacja oznajmiła, że w związku z ciągłym wykluczeniem rosyjskiej reprezentacji przysługujące jej miejsce otrzyma relegowana Brazylia, dodatkowo – w kontekście olimpijskich eliminacji – w cyklu będzie brała reprezentacja Wielkiej Brytanii zajmując miejsce Anglii[3].

Sezon zdominowały reprezentantki Nowej Zelandii, które dotarły do wszystkich siedmiu finałów i zwyciężyły w sześciu z nich, jedynie w inauguracyjnym ulegając reprezentacji Australii. Te zaś wraz z Amerykankami prezentowały równą formę, która pozwoliła im zająć kolejne dwa miejsca klasyfikacji generalnej. Prócz tych trzech zespołów na podium turniejów uplasowały się po jednym razie tylko Francja i Wielka Brytania[4][5][6][7][8][9][10]. Z wyraźną stratą do czołowej trójki zakończyły sezon Francuzki[11], a zacięta walka odbyła się natomiast piąte miejsce – ostatnie premiowane awansem na paryskie igrzyska. Irlandki w pierwszej połowie sezonu uzyskały wyraźną, szesnastopunktową przewagę nad Fidżyjkami i Brytyjkami, jednak przed ostatnim turniejem zmalała ona do odpowiednio dwóch i czterech[12][13]. Wszystkie trzy zespoły miały szansę, by wyprzedzić pozostałe, bowiem występowały w różnych ćwierćfinałach, jednak wszystkie przegrały swe pojedynki, zatem de facto meczem o awans na igrzyska był półfinał o miejsca 5–8, w którym Irlandki po trudnym spotkaniu pokonały Fidżijki[10][11].

Najwięcej punktów i przyłożeń w sezonie zdobyła reprezentantka Australii Maddison Levi[14], Fidżyjka Reapi Ulunisau otrzymała natomiast wyróżnienie Impact Player Series Award dla zawodniczki, która uzyskała największą w sezonie liczbę punktów za szarże w obronie, przełamania linii obronnej przeciwnika, ponadtrzymetrowe ataki z piłką w ręku oraz jej oddania "na kontakcie"[15]. Australijka została także wybrana do najlepszej siódemki sezonu, znalazły się tam również Charlotte Caslick, Michaela Blyde, Stacey Waaka, Tyla Nathan-Wong, Ilona Maher i Sarah Hirini[16].

Kalendarz

edytuj
Turniej Kraj Miasto Stadion Data
Dubai Women’s Sevens 2022   Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj The Sevens 2–3 grudnia 2022
South Africa Women’s Sevens 2022   Południowa Afryka Kapsztad Cape Town Stadium 9–11 grudnia 2022
New Zealand Women’s Sevens 2023   Nowa Zelandia Hamilton Waikato Stadium 21–22 stycznia 2023
Australia Women’s Sevens 2023   Australia Sydney Sydney Football Stadium 27–29 stycznia 2023
Canada Women’s Sevens 2023   Kanada Vancouver BC Place Stadium 3–5 marca 2023
Hong Kong Women’s Sevens 2023   Hongkong Hongkong Hong Kong Stadium 31 marca – 2 kwietnia 2023
France Women’s Sevens 2023   Francja Tuluza Stade Ernest-Wallon 12–14 maja 2023

System rozgrywek

edytuj

Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziesiątka poprzedniego sezonu (Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Irlandia, Kanada, Nowa Zelandia, USA oraz Wielka Brytania w zastępstwie Anglii i Brazylia za wykluczoną Rosję), jedno miejsce zarezerwowano dla triumfatora turnieju kwalifikacyjnego[3][17][18]. Wywalczyła je Japonia będąc najlepsza z grona dwunastu rywalizujących zespołów[19].

core teams Zaproszone zespoły
WSS 2021/2022 Brak spadku eliminacje
  Australia   Brazylia   Japonia DUB:   Chiny
  Fidżi ZAF:   Południowa Afryka
  Francja NZL:   Papua-Nowa Gwinea
  Hiszpania AUS:   Papua-Nowa Gwinea
  Irlandia CAN:   Kolumbia
  Kanada HKG:   Hongkong
  Nowa Zelandia FRA:   Polska
  Stany Zjednoczone
  Wielka Brytania

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[20]:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[20].

Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[20]:

Miejsce Punktacja
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6
9 4
10 3
11 2
12 1

W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[20]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.

Zgodnie z procedurą kwalifikacyjną do turnieju olimpijskiego Women’s Sevens Series był pierwszą z żeńskich kwalifikacji i na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2024 zagra czołowa czwórka sezonu 2022/2023[1][21].

Turnieje

edytuj
Główny artykuł: Dubai Women’s Sevens 2022.
Miejsce Reprezentacja
1   Australia
2   Nowa Zelandia
3   Stany Zjednoczone
4   Francja
5   Fidżi
6   Irlandia
7   Hiszpania
8   Wielka Brytania
9   Kanada
10   Japonia
11   Chiny
12   Brazylia
PółfinałyFinał
3 grudnia 2022
  Nowa Zelandia36
3 grudnia 2022
  Stany Zjednoczone0
  Australia26
3 grudnia 2022
  Nowa Zelandia19
  Francja5
  Australia38
Mecz o 3. miejsce
3 grudnia 2022
  Francja19
  Stany Zjednoczone21
Główny artykuł: South Africa Women’s Sevens 2022.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Australia
3   Stany Zjednoczone
4   Irlandia
5   Francja
6   Wielka Brytania
7   Fidżi
8   Kanada
9   Brazylia
10   Hiszpania
11   Japonia
12   Południowa Afryka
PółfinałyFinał
11 grudnia 2022
  Nowa Zelandia14
11 grudnia 2022
  Irlandia7
  Nowa Zelandia31
11 grudnia 2022
  Australia14
  Stany Zjednoczone12
  Australia33
Mecz o 3. miejsce
11 grudnia 2022
  Irlandia12
  Stany Zjednoczone20
Główny artykuł: New Zealand Women’s Sevens 2023.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Stany Zjednoczone
3   Australia
4   Irlandia
5   Wielka Brytania
6   Japonia
7   Francja
8   Fidżi
9   Hiszpania
10   Brazylia
11   Kanada
12   Papua-Nowa Gwinea
PółfinałyFinał
22 stycznia 2023
  Australia7
22 stycznia 2023
  Stany Zjednoczone10
  Stany Zjednoczone7
22 stycznia 2023
  Nowa Zelandia33
  Irlandia0
  Nowa Zelandia32
Mecz o 3. miejsce
22 stycznia 2023
  Australia33
  Irlandia17
Główny artykuł: Australia Women’s Sevens 2023.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Francja
3   Stany Zjednoczone
4   Irlandia
5   Australia
6   Fidżi
7   Wielka Brytania
8   Japonia
9   Kanada
10   Brazylia
11   Hiszpania
12   Papua-Nowa Gwinea
PółfinałyFinał
29 stycznia 2023
  Stany Zjednoczone7
29 stycznia 2023
  Francja20
  Francja0
29 stycznia 2023
  Nowa Zelandia35
  Irlandia0
  Nowa Zelandia41
Mecz o 3. miejsce
29 stycznia 2023
  Stany Zjednoczone12
  Irlandia5
Główny artykuł: Canada Women’s Sevens 2023.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Australia
3   Stany Zjednoczone
4   Francja
5   Fidżi
6   Kanada
7   Wielka Brytania
8   Irlandia
9   Japonia
10   Hiszpania
11   Brazylia
12   Kolumbia
PółfinałyFinał
5 marca 2023
  Australia38
5 marca 2023
  Stany Zjednoczone0
  Nowa Zelandia19
5 marca 2023
  Australia12
  Francja7
  Nowa Zelandia36
Mecz o 3. miejsce
5 marca 2023
  Francja7
  Stany Zjednoczone19
Główny artykuł: Hong Kong Women’s Sevens 2023.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Australia
3   Wielka Brytania
4   Fidżi
5   Francja
6   Kanada
7   Stany Zjednoczone
8   Irlandia
9   Hiszpania
10   Japonia
11   Brazylia
12   Hongkong
PółfinałyFinał
2 kwietnia 2023
  Australia21
2 kwietnia 2023
  Wielka Brytania5
  Nowa Zelandia26
2 kwietnia 2023
  Australia17
  Nowa Zelandia31
  Fidżi5
Mecz o 3. miejsce
2 kwietnia 2023
  Fidżi19
  Wielka Brytania22
Główny artykuł: France Women’s Sevens 2023.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Stany Zjednoczone
3   Australia
4   Francja
5   Japonia
6   Irlandia
7   Wielka Brytania
8   Fidżi
9   Hiszpania
10   Kanada
11   Polska
12   Brazylia
PółfinałyFinał
14 maja 2023
  Australia7
14 maja 2023
  Stany Zjednoczone10
  Stany Zjednoczone14
14 maja 2023
  Nowa Zelandia19
  Francja7
  Nowa Zelandia31
Mecz o 3. miejsce
14 maja 2023
  Australia33
  Francja7

Klasyfikacja generalna[22]

edytuj
Miejsce Reprezentacja Punkty
DUB ZAF NZL AUS CAN HKG FRA Ogółem
1   Nowa Zelandia 18 20 20 20 20 20 20 138
2   Australia 20 18 16 12 18 18 16 118
3   Stany Zjednoczone 16 16 18 16 16 8 18 108
4   Francja 14 12 8 18 14 12 14 92
5   Irlandia 10 14 14 14 6 6 10 74
6   Fidżi 12 8 6 10 12 14 6 68
7   Wielka Brytania 6 10 12 8 8 16 8 68
8   Japonia 3 2 10 6 4 3 12 40
9   Kanada 4 6 2 4 10 10 3 39
10   Hiszpania 8 3 4 2 3 4 4 28
11   Brazylia 1 4 3 3 2 2 1 16
12   Chiny 2 – – – – – – 2
13   Papua-Nowa Gwinea – – 1 1 – – – 2
14   Polska – – – – – – 2 2
15   Południowa Afryka – 1 – – – – – 1
16   Hongkong – – – – – 1 – 1
17   Kolumbia – – – – 1 – – 1

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Olympic qualification at stake as bumper HSBC World Rugby Sevens Series 2023 schedule announced. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-01)]. (ang.).
  2. ↑ About HSBC World Rugby Sevens Series. world.rugby. [dostęp 2019-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-21)]. (ang.).
  3. ↑ a b Great Britain Sevens to compete in HSBC World Rugby Sevens Series. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-20)]. (ang.).
  4. ↑ Defending champions reign supreme at Emirates Dubai 7s. world.rugby. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-03)]. (ang.).
  5. ↑ Samoa and New Zealand reign in the rain in South Africa. world.rugby. [dostęp 2022-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-12)]. (ang.).
  6. ↑ Argentina and New Zealand the winners in Hamilton. world.rugby. [dostęp 2023-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-22)]. (ang.).
  7. ↑ Double glory for New Zealand at HSBC Sydney Sevens. world.rugby. [dostęp 2023-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-29)]. (ang.).
  8. ↑ Paris-bound Black Ferns Sevens claim HSBC Canada Sevens women's title. world.rugby. [dostęp 2023-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-06)]. (ang.).
  9. ↑ New Zealand claim inaugural women's title in Hong Kong. world.rugby. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-03)]. (ang.).
  10. ↑ a b Stacey Waaka inspires New Zealand to Toulouse gold medal. world.rugby. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-15)]. (ang.).
  11. ↑ a b Ferns champions on great day for Irish. scrumqueens.com. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-16)]. (ang.).
  12. ↑ The hare and the two tortoises. scrumqueens.com. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  13. ↑ Ireland, Fiji and Great Britain target final Olympic ticket in Toulouse. world.rugby. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-12)]. (ang.).
  14. ↑ Women’s Player Stats. world.rugby. [dostęp 2023-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-23)]. (ang.).
  15. ↑ Women’s DHL Impact Player Table. world.rugby. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-16)]. (ang.).
  16. ↑ The best of women’s rugby sevens celebrated following thrilling 2023 Series finale at HSBC France Sevens. world.rugby. [dostęp 2023-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-16)]. (ang.).
  17. ↑ Teams aim for promotion at World Rugby Sevens Challenger Series in Chile. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-13)]. (ang.).
  18. ↑ Big World Series news for GB and Brazil. scrumqueens.com. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-25)]. (ang.).
  19. ↑ World Rugby Sevens Challenger Series: Japan and Uruguay claim core Series status. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-15)]. (ang.).
  20. ↑ a b c d Tournament Rules. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2019-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-04)]. (ang.).
  21. ↑ Team sports: how can your team qualify for the Paris 2024 Olympics?. paris2024.org. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (ang.).
  22. ↑ Women’s standings. world.rugby. [dostęp 2023-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-23)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=World_Rugby_Women’s_Sevens_Series_(2022/2023)&oldid=70872022”