Woljŏ Doan

Woljŏ Doan (ur. 1638, zm. 1715) – koreański mistrz sŏn o mocnym nastawieniu doktrynalnym.

Woljŏ Doan

Data i miejsce urodzenia	1638 Pjongjang
Data śmierci	1715
Szkoła	Pjongjang
Nauczyciel	P'ungdam Uidam
Następca	Ch'ubung i inni
Zakon	sŏn

Życiorys

Pochodził z Pjongjang, a jego rodzinne nazwisko to Yu.

W wieku 9 lat został mnichem i przez 20 lat był uczniem mistrza Uidama w Górach Diamentowych. Szczególnie zainteresowany był Sutrą Hwaŏm. Założył więc stowarzyszenie Hwaŏm, w którym prowadził wykłady poświęcone istocie tej sutry. Zarówno P'yŏnyang Ŏngi jak i P'ungdam Uidam usiłowali przetłumaczyć tę sutrę na język koreański, ale nigdy się to im nie udało. Dokonał tego Doan. Jego wykłady poświęcone tej sutrze przyciągały tłumy niewidziane w całej historii okresu Chosŏn. Król Korei za zasługi nadał mu tytuł toch'ongsŏpa zarówno szkoły sŏn jak i doktryny (kyo) (kor. P'aldosŏn-gyodoch'ongsŏp) respektowany w ośmiu prowincjach Korei.

Mistrz zmarł w 1715 roku.

Prace literackie i charakterystyka nauk

Chociaż większość nauczycieli tego okresu podkreślała jedność sŏnu i kyo (doktryny), to Doan wyniósł Sutrę Hwaŏm na naczelne miejsce jako przykład "doskonałych nauk". Tym samym został wielkim mistrzem Sutry Hwaŏm.

• Woljŏjip (Zbiór Woljŏ) (2 tomy)
• Chosŏnbulgyojŏndŭngdo (Diagram o przekazie lampy w buddyzmie Chosŏn)

Linia przekazu Dharmy

Pierwsza liczba to kolejność pokoleń od Mahakaśjapy. (1)

Druga liczba, to pokolenie od 1 Patriarchy Chin – Bodhidharmy (28/1)

Trzecia liczba, to pokolenia mistrzów koreańskich.

• 63/36/7 Sŏsan Taesa (1520–1604)
  • 64/37/8 P'yŏnyang Ŏngi (1581–1644)
    • 65/38/9 P'ungdam Uidam (P'ungdam Ŭisim i Pungjung Hŏnsim) (1592–1665)
      • 66/39/10 Sangbong Chŏngwon (1627–1709)
        • 67/40/11 ?
          • 68/41/12 ?
            • 69/42/13 ?
              • 70/43/14 Uich'ŏm Inak (1746–1796)
      • 66/39/10 Woljŏ Doan (1638–1715)
        • 67/40/11 Ch'ubung (bd)
        • 67/40/11 Ch'ŏho (bd)
        • 67/40/11 Suil (bd)
      • 66/39/10 Wŏldam Sŏljŏ (bd)
        • 67/40/11 Hwansŏng Chian (1664–1729)
          • 68/41/12 Hamwol Haewon (1691–1770)
          • 68/41/12 Ch'wijin Ch'ŏrim (bd)
          • 68/41/12 Yongam Chŭngsuk(bd)
          • 68/41/12 Hoam Chejŏng (bd)
            • 69/42/13 Yŏndam Yu'il (1720–1799)
              • 70/43/14. Taeŭn Nang'o (1780–1841)
              • 70/43/14. Paengnyŏn Toyŏn (1737–1807)
                • • 71/44/15. Wanho Yunu (1758–1826)
                    • 72/45/16. Ch'oŭi Ŭisun (1786–1866)
                      • 73/46/17. Sŏn'gi
                      • 73/46/17. Pŏmin
            • 69/42/13 Sŏlpa Sang'ŏn (1710–1791)
              • 70/43/14 Kye'un Honghwal (bd)
              • 70/43/14 Yong'ak Sŏngni (bd)
              • 70/43/14 Paekp'a Kŭngsŏn (1767–1852)
                • 71/44/15 Ch'immyŏng Hansŏng (1801–1876)
                • 71/44/15 Tobong Chŏnggwan (bd)
                • 71/44/15 Sŏldu Yuhyŏng (1824–1889)
            • 69/42/13 Chŏngbong Kŏan (bd)
              • 70/43/14 Yulbong Chŏngwa (bd)
                • 71/44/15 Kŭmhŏ Pŏpjŏm (bd)
                  • 72/45/16 Yŭngam Pongyu (bd)
                    • 73/46/17 Yŏnwŏl Pongyul (bd)
                      • 74/47/18 Manhwa Posŏn (bd)
                        • 75/48/19 Kyŏnghŏ Sŏngu (1849–1912)
                          • 76/49/20 Yongsong (1864–1940)
                          • 76/49/20 Suwŏl (1855–1928)
                          • 76/49/20 Hyewŏl Haemyong (1861–1937)
                          • 76/49/20 Mangong Wŏlmyŏn (1872–1945)
                          • 76/49/20 Hanam Chungwŏn (1876–1951)

Bibliografia

• Byung-jo Chung: History of Korean Buddhism. Seoul: Jimoondang, 2007, s. 220. ISBN 978-89-88095-24-9.