Woliborka

Woliborka (niem. Schwarzach, Volpersdorfer Bach) – strumień górski w Sudetach Środkowych w Górach Sowich w woj. dolnośląskim.

Woliborka

Woliborka w Nowej Rudzie
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Strumień
Długość	9,7 km
Powierzchnia zlewni	15,5 km²
Źródło
Miejsce	zach. zbocze Szerokiej, Góry Sowie
Wysokość	752 m n.p.m.
Współrzędne	50°36′48″N 16°35′30″E
Ujście
Recypient	Włodzica
Miejsce	w Nowej Rudzie
Wysokość	394 m n.p.m.
Współrzędne	50°34′57″N 16°30′04″E
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda źródło ujście
Położenie na mapie Polski źródło ujście
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego źródło ujście
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego źródło ujście

Opis

Lewy dopływ Włodzicy. Długość potoku wynosi 9,7 km. Źródła potoku znajdują się na wysokości 752 m n.p.m. na zachodnim stoku góry Szerokiej (827 m n.p.m.) w Górach Sowich. Strumień w górnym biegu płynie Doliną Woliborki przez las, wzdłuż drogi wojewódzkiej nr 384 a dalej doliną oddzielającą Garb Dzikowca od Obniżenia Noworudzkiego wzdłuż drogi wojewódzkiej nr 385 w kierunku ujścia do Włodzicy w Nowej Rudzie. Zasadniczy kierunek biegu Woliborki jest zachodni. Jest to strumień górski zbierający wody ze zboczy Garbu Dzikowca i południowych zboczy Gór Sowich. Strumień częściowo uregulowany jedynie w okolicy Nowej Rudy, w większości swojego biegu nieuregulowany o wartkim prądzie wody, średni spadek wynosi 32,5‰. Z wyjątkiem odcinka przyźródłowego wzdłuż całego potoku ciągnie się miejscowość Wolibórz. Wskutek tego, praktycznie na całej długości, brzegi są umocnione murami oporowymi oraz jest zanieczyszczony ściekami bytowymi. W środkowej strefie potoku występuje: pstrąg potokowy, kiełb i karaś srebrzysty. W okresach wzmożonych opadów i wiosennych roztopów stwarza poważne zagrożenie powodziowe. Kilkakrotnie występował z brzegów podtapiając przyległe miejscowości.

W latach 1879–1880 nad Woliborką w Nowej Rudzie wzniesiono najwyższy most kolejowy w ówczesnych Niemczech (wysokość 36 m).

Miejscowości nad Woliborką

• Wolibórz
• Nowa Ruda

Bibliografia

• K. R. Mazurski; Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. Sudety; Wrocław 1996, ISBN 83-85550-84-4.
• Praca zbiorowa; mapa turystyczna ; „Góry Sowie”; skala 1:35 000; Wyd. „Plan”; J.Góra 2007–2008 ISBN 978-83-60975-44-2.
• K.W. Brygier, T. Śnieżek; Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. „Plan”; J. Góra 2006., ISBN 83-60044-74-0.