Wojciech Wiszniewski

polski reżyser i aktor

Wojciech Wiszniewski (ur. 22 lutego 1946 w Warszawie, zm. 21 lutego 1981 w Warszawie) – polski reżyser, scenarzysta oraz aktor.

Wojciech Wiszniewski
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1946
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 lutego 1981
Warszawa

Zawód

reżyser, scenarzysta, aktor

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj
 
Grób reżysera Wojciecha Wiszniewskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Wojciech Wiszniewski w 1972 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Szkoły Filmowej w Łodzi. Już na samym początku studiów jego pierwsza etiuda filmowa Zawał serca z 1967 r. została wybrana do konkursu i wyróżniona na ważnym wówczas Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen w RFN. Wiszniewski był związany z Wytwórnią Filmów Oświatowych, Wytwórnią Filmów Dokumentalnych, Wytwórnią Filmową „Czołówka” i Zespołem Filmowym „Nurt”, a od 1979 r. był członkiem Zespołu Filmowego „Perspektywa”.

Wiszniewski przewodniczył Kołu Młodych Stowarzyszenia Filmowców Polskich, które wcześniej, w 1978 r., nagrodziło go swoją doroczną nagrodą za konsekwentną postawę twórczą, a także współzałożycielem i kierownikiem programowym Studia Młodych TVP im. Andrzeja Munka.

Wojciech Wiszniewski zmarł nagle na zawał serca 21 lutego 1981 w swoim mieszkaniu w Warszawie. Pierwszy atak serca nie został trafnie rozpoznany przez lekarza pogotowia. W godzinę później nastąpił kolejny, śmiertelny atak.

Przed śmiercią rozpoczął przygotowania do filmu Porwanie Króla, pełnometrażowego debiutu fabularnego, osnutego na wątkach historycznych związanych z porwaniem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Pośmiertnie otrzymał Grand Prix Festiwalu w Oberhausen za film z 1976 r. Elementarz oraz honorowe wyróżnienie Koszalińskich Spotkań Filmowych „Młodzi i Film” za wybitne wartości społeczne, moralne i artystyczne jego filmów.

Odznaczony też pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Życie prywatne

edytuj

Wojciech Wiszniewski był synem Włodzimierza Wiszniewskiego seniora i Ireny Czajkowskiej. Jego żoną była Joanna Miłobędzka, z którą miał syna, Mateusza Wiszniewskiego.

Filmografia

edytuj
  • Zawał serca (1967) – etiuda szkolna nagrodzona w Oberhausen w 1968 r.
  • Jutro (1970) – Grand Prix za wartości publicystyczne na VII Festiwalu Etiud 1972 r.
  • Robotnicy '71 (1972)
  • Historia pewnej miłości (1974)
  • Sztygar na zagrodzie (1974) – Brązowy Lajkonik na XVIII OFFK w Krakowie w 1978 r.
  • O człowieku, który wykonał 552% normy (1974)
  • Wanda Gościmińska: Włókniarka (1975)
  • Elementarz (1976) – Złoty Lajkonik na XXI OFFK w Krakowie,
  • Stolarz (1976) – Grand Prix na XXVII MFFK w Oberhausen w 1981 r. (pośmiertnie)
  • Porwanie Króla (1980) – niezrealizowany scenariusz filmu fabularnego

Reżyseria teatralna

edytuj
  • Lublin – tamte dni (1979) – widowisko historyczne
  • Palacz zwłok – teatr TV

Role filmowe

edytuj

Nagrody

edytuj
  • 1978 – Nagroda Koła Młodych SFP za konsekwentną postawę twórczą i osiągnięcia w realizacji filmów
  • 1978Sztygar na zagrodzieBrązowy Lajkonik na XVIII OFFK w Krakowie
  • 1981ElementarzZłoty Lajkonik na XXI OFFK w Krakowie; Grand Prix, Westdeutsche Kurzfilmatege (ex aequo ze Zbigniewem Rybczyńskim za Tango)
  • 1983 – Nagroda (pośmiertnie) na XI KSF „Młodzi i Film” za wybitne wartości społeczne, moralne i artystyczne jego filmów

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj