Wojciech Koryciński

Wojciech Jan Koryciński, Albert Koryciński herbu Topór (ur. ok. 1610 w Żarkach, zm. 17 stycznia 1677 roku w Miechowie) – arcybiskup metropolita lwowski w 1670 roku, biskup kamieniecki od 1667 roku, sekretarz wielki koronny, regens kancelarii wielkiej koronnej w 1654 roku, kanonik krakowski w 1637 roku, kanonik łucki, prepozyt komendatoryjny bożogrobców w Miechowie[2].

Wojciech Jan Koryciński
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

ok. 1610
Żarki

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1677
Miechów

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

Biskup kamieniecki
Okres sprawowania

1667–1670

Arcybiskup lwowski
Okres sprawowania

1670–1677

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Nominacja biskupia

7 marca 1667[1]

Sakra biskupia

27 listopada 1667

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 listopada 1667

Konsekrator

Andrzej Trzebicki

Pieczęć Wojciecha Korycińskiego, arcybiskupa lwowskiego (ze zbiorów AGAD).

Życiorys

edytuj

Jego rodzicami byli Jan Koryciński kasztelan oświęcimski i Barbara z Męcińskich. Jego bratankiem był Franciszek Koryciński, kasztelan bracławski. W 1634 studiował w Padwie, gdzie był asesorem polskich studentów. W 1637 dostaje probostwo w rodzinnych Zarkach i Ruszczy oraz zostaje 13 listopada kanonikiem krakowskim. W 1649 za pozwoleniem kapituły przebywał w Rzymie. W 1654 zaczyna pracować w kancelarii koronnej prawdopodobnie za poparciem kanclerza wielkiego koronnego i zarazem kuzyna Stefana Korycińskiego. W 1657 zostaje sekretarzem króla Jana Kazimierza oraz otrzymuje prepozyturę miechowską Bożogrobców, rezygnuje z niej w 1671. 27 listopada 1667 przyjmuje sakrę biskupią i zostaje biskupem kamienieckim. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z województwa podolskiego w 1669 roku[3]. Po śmierci biskupa lwowskiego Jana Tarnowskiego dostaje 3 lipca 1670 zgodę papieską na objęcie biskupstwa lwowskiego i z końcem 1670 odbywa ingres i przenosi się do Lwowa. Odbudował pałac biskupi i zabiegał o beatyfikacje Jana z Dukli. W 1672 gdy Lwów był oblegany przez Turków przebywał w Krakowie. Był wykonawcą testamentu zmarłego we Lwowie króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Biskup zgodnie z wolą wyrażona w testamencie został pochowany 25 lutego 1677 w katedrze na Wawelu[4].

Przypisy

edytuj
  1. Archbishop Wojciech Jan Koryciński
  2. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 215.
  3. Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].
  4. Adam Przyboś Wojciech Koryciński h. Topór [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XIV wyd. 1968-1969 s. 133