Woda siarczkowa (woda siarczkowo-siarkowodorowa[1]) – woda swoista zawierająca siarkę – w postaci siarkowodoru (H2S), jonu wodorosiarczkowego (HS), jonu siarczkowego (S2−), jonu tiosiarczanowego (S2O2−3) lub polisulfanów (H2Sn; n = 2–6) – której zawartość oznaczana metodą jodometryczną wynosi minimalnie 1 mg/dm³[2][3]. Stosowana w leczeniu chorób dermatologicznych[1]. Zawarty w wodzie disulfan (H2S2) odpowiada za terapeutyczne działanie tej wody[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b Maria Juszkiewicz-Borowiec, Grażyna Chodorowska, Dorota Wojnowska. Wody siarczkowo-siarkowodorowe słone ze źródeł mineralnych uzdrowiska Busko-Solec w leczeniu łuszczycy skóry owłosionej głowy i łojotokowego zapalenia skóry głowy. „Balneologia Polska”. 3–4, s. 84–87, 2005. [dostęp 2012-02-23]. (pol.). 
  2. Słownik hydrogeologiczny. Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2002, s. 290. ISBN 83-86986-57-3. [dostęp 2012-02-22]. (pol.).
  3. a b Lucyna Rajchel. The Occurences of Sulphurous Waters in the Polish Carpathians. „Geologica Carpathica”. 53, 2002. [dostęp 2012-02-23]. (ang.).