Woda kwasowęglowa – rodzaj wody podziemnej typu akratopegi nasyconej CO
2
w stężeniu 250–1000 mg/dm³ (wody o wyższym stężeniu CO
2
to szczawy)[1][2]. W polskich Karpatach szczawy i wody kwasowęglowe zostały stwierdzone w 73 źródłach i 153 odwiertach w 25 lokalizacjach, głównie w dolinie Popradu, a także w okolicach Szczawy, Krościenka i Szczawnicy, Wysowej, Iwonicza i Rymanowa oraz Rabego. Z powodu obecności CO
2
intensywnie rozpuszczają one skały, w których się znajdują. Ich mineralizacja wynosi do 30 g/l i jest większa w złożach głębszych niż w płytszych[3].

Przypisy

edytuj
  1. Joanna Ziemska i inni, Naturalne wody podziemne w Polsce – występowanie, podział i właściwości fizykochemiczne / Natural groundwaters in Poland - occurrence, properties and chemical types, „Roczniki Państwowego Zakładu Higieny”, 71 (4), 2020, s. 363-370 [dostęp 2024-10-28] (pol. • ang.).
  2. Jan Dowgiałło, Woda kwasowęglowa, [w:] Słownik hydrogeologiczny, wyd. 2, Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2002, s. 287, ISBN 978-83-86986-57-6.
  3. Lucyna Rajchel, Występowanie, chemizm oraz geneza szczaw i wód kwasowęglowych Karpat polskich, „Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego”, 456, 2013, s. 501–506 [dostęp 2024-10-28].