Wniebowzięcie

Ten artykuł od 2011-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wniebowzięcie – według teologii chrześcijańskiej to zabranie osoby świętej przez Boga do nieba za życia lub po śmierci wraz z ciałem i duszą^[a].

Według Biblii Bóg zabrał do nieba dwie osoby:

Henocha (por. Księga Rodzaju 5,24; Mądrość Syracha 44,16; i 49,14; List do Hebrajczyków 11,5);
Eliasza (por. 2 Księga Królewska 2,11).

Biblia zapowiada także, że po paruzji wszyscy sprawiedliwi zostaną zabrani przez Boga do nieba i będą żyć wiecznie (por. 1. List do Tesaloniczan 4,17).

Według Tradycji katolickiej, potwierdzonej przez dogmat ogłoszony w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus w 1950 roku, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny z duszą i ciałem dokonało się u schyłku jej życia.

Uwagi

↑ Świadkowie Jehowy odrzucają przeniesienie do życia w niebie razem z fizycznym ciałem, które wymaga materialnego środowiska ziemskiego, żeby się utrzymać przy życiu; „ciało i krew” nie mogą odziedziczyć Królestwa Niebios (1Ko 15:42–50). Uważają, że do niebios będących miejscem przebywania Boga, pierwszy wstąpił z ziemi Jezus Chrystus (J 3:13). Natomiast „niebiosami”, do których wstąpił Eliasz, była atmosfera; wiele lat później dalej przebywał na ziemi. Henoch „został przeniesiony, żeby nie ujrzał śmierci” w tym sensie, że Bóg łagodnie zakończył jego życie (Źródła: Maria (matka Jezusa); Niebo, Zmartwychwstanie).

Zobacz też

wniebowstąpienie

[1] Świadkowie Jehowy odrzucają przeniesienie do życia w niebie razem z fizycznym ciałem, które wymaga materialnego środowiska ziemskiego, żeby się utrzymać przy życiu; „ciało i krew” nie mogą odziedziczyć Królestwa Niebios (1Ko 15:42–50). Uważają, że do niebios będących miejscem przebywania Boga, pierwszy wstąpił z ziemi Jezus Chrystus (J 3:13). Natomiast „niebiosami”, do których wstąpił Eliasz, była atmosfera; wiele lat później dalej przebywał na ziemi. Henoch „został przeniesiony, żeby nie ujrzał śmierci” w tym sensie, że Bóg łagodnie zakończył jego życie (Źródła: Maria (matka Jezusa); Niebo, Zmartwychwstanie).

[a]