Witolin
Witolin – obszar należący do dzielnicy Praga-Południe w Warszawie, położony w jej wschodniej części. Znajduje się pomiędzy Gocławkiem, Grochowem, Gocławiem a granicą dzielnicy Wawer - jest ograniczony ulicami: Grochowską, Ostrobramską i Zamieniecką oraz bezimiennym dopływem kanału Nowa Ulga.
| Osiedle Warszawy | |
 Kościół Narodzenia Pańskiego na Witolinie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| W granicach Warszawy | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52,236553°N 21,112309°E/52,236553 21,112309 | |
Witolin nie został uwzględniony w podziale Miejskiego Systemu Informacyjnego Pragi-Południe. Został wpisany w obszar Gocławek (który objął swymi granicami także część Grochowa na wschód od placu Szembeka).
Nazwa
edytujNazwę swoją zawdzięcza Marianowi Zajdlowi, który na początku XX wieku kupił olbrzymi ugór wzdłuż Grochowskiej – leżący vis a vis dworku Myślińskich i ciągnący się prawie do Gocławka. Cały ten teren nazwał Witolinem, na cześć swego pierworodnego syna Witolda.
Historia
edytujW 1780 król Stanisław August Poniatowski wszedł w formalne posiadanie dóbr skaryszewskich i odstąpił je swemu bratankowi, podskarbiemu wielkiemu litewskiemu księciu Stanisławowi Poniatowskiemu, który jeszcze w tym roku założył kolonię Grochów i podzielił ją na osiem części. Wówczas wydzielony został m.in. Grochów VII obejmujący obszar obecnego Witolina. Witolin do 1916 był podwarszawską osadą wiejską. W tym roku, wraz z Grochowem, został przyłączony do Warszawy. Po przyłączeniu do miasta Witolin przeżył rozkwit – ulica Kawcza została wybrukowana i oświetlona, zaczęły powstawać zakłady i warsztaty produkcyjne.
W 1919 na terenie o powierzchni ok. 30 ha znajdującym się w rejonie ul. Witolińskiej powstała żydowska ferma rolnicza (kibuc) przygotowująca Żydów do emigracji do Palestyny[3].
W kwartale zabudowy ograniczonym ulicami Zamieniecką, Grochowską, Tarnowiecką i Łukowską przeważa zabudowa jednorodzinna, w niektórych przypadkach jeszcze przedwojenna, porozdzielana wielorodzinnymi kamienicami. Z kolei osiedle Ostrobramska stanowi zespół wysokich (przeważnie 12-piętrowych) budynków mieszkalnych.
Przypisy
edytuj- ↑ Rozporządzenie dot. rozszerzenia warszawskiego okręgu miejskiego i wykonania planu dla zabudowania miasta Warszawy (Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1916 nr 29 poz 79)
- ↑ Rozporządzenie dot. ustanowienia granic miejskich Warszawy Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1917 nr 63 poz 259
- ↑ Paweł Dunin-Wąsowicz: Praski przewodnik literacki. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2018, s. 168. ISBN 978-83-951050-2-9.