Witold Więsław

Witold Więsław
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1944 ; Warszawa
Data śmierci	23 stycznia 2023
	dr. hab nauk matematycznych
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1971 – nauki matematyczne ; Uniwersytet Wrocławski
Habilitacja	2006 – nauki matematyczne ; Instytut Historii Nauki PAN w Polskiej Akademii Nauk

Witold Ignacy Więsław (ur. 29 marca 1944 w Warszawie, zm. 23 stycznia 2023^[1]) – polski matematyk i historyk matematyki. Pracownik Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego (IM UWr). Laureat Nagrody Dicksteina przyznawanej przez Polskie Towarzystwo Matematyczne, „za osiągnięcia w dziedzinie historii matematyki i popularyzacji matematyki” (2003)^[2].

Życiorys

W latach 1962–1966 studiował matematykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Władysława Narkiewicza obronił w 1971. Habilitował się w Instytucie Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk w 2006.

Redaktor naczelny rocznika „Antiquitates Mathematicae” wydawanego przez Polskie Towarzystwo Matematyczne od wydania pierwszego numeru w 2007 do roku 2011.

Więsław jest też autorem hasła „jednoznaczność rozkładu” w Encyklopedii PWN^[3].

Autor około 220^{[potrzebny przypis]} publikacji z zakresu teorii ciał topologicznych, historii matematyki, dydaktyki matematyki, skryptów i podręczników akademickich i monografii:

1974: Algebra geometryczna: skrypt dla studentów matematyki, Uniwersytet Wrocławski.
1977: Grupy, pierścienie, ciała.
1988: Topological fields, New York: M. Dekker, ISBN 0-8247-7731-X.
1996: Liczby i geometria, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, ISBN 83-02-06179-4.
1997: Matematyka i jej historia, Opole: Wydawnictwo „Nowik”, ISBN 83-905456-7-5.
2000: Stare polskie zadania z matematyki, Opole: Wydawnictwo „Nowik”, ISBN 83-87631-27-2.
2007: Matematyka polska epoki Oświecenia, Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna, ISBN 978-83-88839-29-0.