Witold Pawelski
Witold Pawelski (ur. 1937 w Baranowiczach) – polski naukowiec, prof. dr hab. inż., specjalizujący się w dyscyplinach elektroniki i elektrotechniki.
 Witold Pawelski (2007) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1937 |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: energoelektronika przyrządy półprzewodnikowe układy elektroniczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1968 – nauki techniczne |
| Habilitacja |
1995 – nauki techniczne |
| Profesura |
2002 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1959–2012 |
| Uczelnia | |
| Kierownik katedry | |
| Katedra |
Elektroniki Politechniki Lubelskiej |
| Okres spraw. |
1998–2003 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUkończył studia magisterskie na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej w 1960 roku. Pracę zawodową rozpoczął w roku 1959 jako konstruktor w Łódzkich Zakładach Łączników Elektrycznych „Elan”. Od 1961 roku pracował nieprzerwanie do roku 2012 w Politechnice Łódzkiej, początkowo w Katedrze Elektroniki, przemianowanej ostatecznie na Instytut Elektroniki. Doktoryzował się u profesora Tadeusza Konopińskiego w 1968 roku, uzyskując stopień doktora nauk technicznych. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1995 roku, a tytuł naukowy profesora w 2002 roku[1]. W latach 1995–2003 był również zatrudniony w Katedrze Elektroniki Politechniki Lubelskiej, kierując tą katedrą od roku 1998 do 2003[2].
Specjalizował się w zakresie: energoelektronika, przyrządy półprzewodnikowe mocy i układy elektroniczne. Jest współtwórcą pionierskich w kraju publikacji i patentów z obszaru naukowego statycznych łączników półprzewodnikowych dużej mocy, teorii i techniki sterowania układów tyrystorowych oraz analizy i modelowania układów z tranzystorami IGBT. Był autorem trzech monografii naukowych, autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych i dydaktycznych. W ramach współpracy z przemysłem był współautorem ponad czterdziestu urządzeń prototypowych, wdrożonych w zakładach produkcyjnych oraz autorem lub współautorem siedemnastu opatentowanych wynalazków.
Odznaczenia i nagrody
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (1973 r.)[3]
- Nagroda Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (dwukrotnie w 1975 r.)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (1981 r.)[3]
- Medal za Zasługi w Walce o Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989 (2001 r.)[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002 r.)[3]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2005 r.)[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005, Ryszard Przybylski (red.), Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 196.
- ↑ Andrzej Wac–Włodarczyk i inni, Politechnika Lubelska 1953-2003, Lublin: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, 2003, s. 204, ISBN 83-89246-85-6, OCLC 749479951.
- ↑ a b c d e Pikoń i inni, Złota księga nauki polskiej 2006 : naukowcy Zjednoczonej Europy, Gliwice: Helion, [cop. 2006], s. 609, ISBN 83-920014-6-X, OCLC 749906831.
- ↑ Henryk Marczak, Bernard Cichosz, Lista odznaczonych Medalem za Zasługi w Walce o Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989, 43bis, 31 sierpnia 2017, s. 12, ISBN 978-83-62101-13-9 [dostęp 2018-02-15].
Linki zewnętrzne
edytuj- Prof. dr hab. inż. Witold Pawelski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-02-14].