Witold Klinger
Witold Wincenty Szymon Klinger (ur. 28 października 1875, zm. 5 kwietnia 1962) – polski filolog klasyczny, etnolog.
Profesor Uniwersytetu Kijowskiego i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, członek PAU. Autor licznych prac z zakresu poezji greckiej i rzymskiej oraz historiografii greckiej. Znawca folkloru starożytnego (Baśń w historii Herodota), badacz i tłumacz liryki greckiej. Autor przekładów Historii greckiej Ksenofonta, Listów Juliana Apostaty i kilku traktatów Hipokratesa. Jego synem był Jerzy Klinger, polski prawosławny duchowny, teolog i ekumenista, a wnukiem teolog prawosławny i dyplomata Michał Klinger.
Profesor Witold Klinger w 1895 r. ukończył gimnazjum klasyczne w Niemirowie. Następnie w 1897 r. zapisał się na Wydział Historyczno-Filologiczny w Kijowie, gdzie studiował filologię klasyczną. W roku 1901 zdał egzamin państwowy i otrzymał dyplom pierwszego stopnia oraz złoty medal za rozprawę konkursową pt. Baśń w historii Herodota (Skazocznyje motywy w istorii Herodota). Po dwóch latach dalszych studiów w charakterze stypendysty profesorskiego przy Katedrze Filologii Klasycznej w Kijowie zdał w jesieni 1903 r. egzamin magisterski, po czym w 1904 r. wysłany został na 5 semestrów do Monachium dla pogłębienia studiów w zakresie filologii klasycznej. W roku 1908 został docentem Uniwersytetu Kijowskiego i wkrótce potem także w Kijowskich Wyższych Kursach dla Kobiet. Uzyskawszy w 1911 r. na podstawie pracy pt. Zwierzę w zabobonie ludowym starożytnym i współczesnym (Żywotnoje w anticznom i sowremiennom sujewierii) stopień magistra nauk filologicznych, powołany został na Katedrę Filologii Klasycznej na Kijowskich Wyższych Kursach dla Kobiet. Z początkiem 1915 r. objął prof. Klinger Katedrę Filologii Klasycznej w Instytucie Historyczno-Filologicznym ks. Bezborodko w Nieżynie. Godność kierownika Katedry Filologii Klasycznej w Kijowie otrzymał w 1917 r. W roku 1920 opuścił Kijów udając się do Polski, gdzie objął Katedrę Filologii Klasycznej na Uniwersytecie Poznańskim. Obok języków klasycznych wykładał także historię starożytną oraz etnologię.
Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 14-3-2-6)[2].
W Poznaniu prof. Klinger nadał kierunek studiom hellenistycznym, stwarzając z biegiem czasu poważny ośrodek badań nad liryką grecką, której obok folkloru starożytnego poświęcał najwięcej uwagi. Jego zainteresowania badawcze obejmowały również inne dziedziny filologii klasycznej, o czym świadczą liczne rozprawy poświęcone zagadnieniom epiki, tragedii greckiej, poezji aleksandryjskiej, epigramatykom greckim okresu cesarstwa rzymskiego, historiografii greckiej i wreszcie poezji rzymskiej epoki republikańskiej i augustowskiej. W wyniku swojej działalności translatorskiej dał polskim czytelnikom przekłady m.in. Historii Ksenofonta, Listów cesarza Juliana oraz kilka traktatów medycznych Hippokratesa.
Uczniowie
edytujTwórca (wspólnie z prof. Janem Sajdakiem) tzw. poznańskiej szkoły filologicznej, jego uczniami byli: Jan Horowski, Wiktor Steffen, Jan Wikarjak.
- 1903: egzamin magisterski (Uniwersytet Kijowski)
- 1908: docent (Uniwersytet Kijowski)
- 1911: magister nauk filologicznych
- Kierownik Katedry Filologii Klasycznej w Instytucie Historyczno-Filologicznym ks. Bezborodko w Nieżynie (1915)
- Kierownik Katedry Filologii Klasycznej w Kijowie (1917)
- Kierownik Katedry Filologii Klasycznej II na Uniwersytecie Poznańskim (1920)
Książki
edytuj- Obrzędowość ludowa Bożego Narodzenia, jej początek i znaczenie pierwotne, Poznań 1926.
- Ze studjow nad liryką grecką, Kraków 1928.
- Z motywów wędrownych pochodzenia klasycznego, Poznań 1935
- Sprawa Stanisława Brzozowskiego, Kraków 1932.
- Do fragmentów elegijnych Archilocha, Poznań 1921.
- Ksiądz Stanisław Ścisławski: wspomnienie pośmiertne, Kraków 1910.
- Doroczne święta ludowe a tradycje grecko-rzymskie, Kraków 1931.
- Jajko w zabobonie ludowym u nas i w starożytności, Kraków 1908.
- Ze starożytnej wiary ludowej: trzy studja, Poznań 1934.
Przekłady
edytuj- Ksenofont, Historia Grecka, oprac. i wstęp J. Wolski, Wrocław 1958.
- Julian Apostata, Listy, oprac. wstęp i komentarz J. Wolski, Wrocław 1962.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Od Hammera do Bergera - biogramy pracowników Katedry oraz Instytutu Filologii Klasycznej, [w:] P. Stępień, E. Wesołowska, T. Wikarjak (red.), Aetas Aurea Sto lat filologii klasycznej na Uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2018, s. 67-68, ISBN 978-83-232-3436-4.
- ↑ Informacje na stronie um.poznan.pl
Bibliografia
edytuj- Aetas Aurea. Sto lat filologii klasycznej na Uniwersytecie w Poznaniu, red. Piotr Urbański, Elżbieta Wesołowska, Wydawnictwo Naukowe UAM 2019., s. 67-68.
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 335-336. ISBN 83-01-02722-3.
- Wiktor Steffen, Pamięci Profesora Witolda Klingera, „Meander” XVII (1962), 403–406.