Witold Czapski
Witold Stanisław Czapski ps. „Ciszewski”, „Kierzkowski” (ur. 23 grudnia 1872[1], zm. 6 grudnia 1945[2][3]) – polski inżynier kolejowy, urzędnik ministerialny w II RP, działacz konspiracji podczas II wojny światowej.
| |
| Data urodzenia |
23 grudnia 1872 |
|---|---|
| Data śmierci |
6 grudnia 1945 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
urzędnik |
| Narodowość |
polska |
| Tytuł naukowy |
inżynier |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się 23 grudnia 1872 w Nowogródzkiem jako syn Adolfa i Marii z Kieszkowskich[4]. Ukończył gimnazjum klasyczne w Słucku, następnie w Petersburgu uniwersytet i Instytut Inżynierów Komunikacji[1]. W 1905 uczestniczył w akcji wprowadzania języka polskiego na kolejach w byłym Królestwie Kongresowym[4].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został urzędnikiem Ministerstwa Komunikacji, w którym pełnił funkcje dyrektora departamentu (od kwietnia 1921), podsekretarza stanu (od października 1928) i wiceministra[5]. Członek Rady Głównej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (L.O.P.P.). Opublikował pracę pt. Sprawność kolei polskich w świetle statystyki własnej i zagranicznej (1924)[6].
Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej ziem polskich pełnił funkcję szefa utworzonego w 1941 Departamentu Komunikacji w ramach Delegatury Rządu na Kraj[7][8]. 13 lipca 1942 został aresztowany przez Niemców. Po zwolnieniu 13 września 1942 kontynuował działalność na poprzednio zajmowanym stanowisku w konspiracji. Departament Komunikacji został zlikwidowany w czerwcu 1945 w mieszkaniu W. Czapskiego w Milanówku[9].
Od 10 października 1903 był mężem Marii Werner (zm. 1942).
Pochowany razem z żoną na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 290-3-5)[2].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[10]
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 9 listopada 1931[11], 13 maja 1933[12])
- Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[4]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 117.
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: HANIUTKA CZAPSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-08-08].
- ↑ Polski Petersburg [online], www.polskipetersburg.pl [dostęp 2020-08-08].
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 117. [dostęp 2020-08-08].
- ↑ Przebudowa węzła warszawskiego posuwa się naprzód. „Gazeta Handlowa”, s. 1, Nr 216 z 20 września 1929.
- ↑ Informacja. „Inżynier Kolejowy”, s. 1, Nr 4 z grudnia 1924.
- ↑ Waldemar Grabowski: Z dziejów Delegatury Rządu RP na Kraj. klub-generalagrota.pl. [dostęp 2015-09-27].
- ↑ Polska Podziemna. Delegatura Rządu na Kraj. Biuro Delegata Rządu. Część III. Departamenty prowadzące działalność w sferze gospodarki i przemysłu. XI. Departament Komunikacji „Ruch”, „Most”, „590/K”. dws-xip.pl. [dostęp 2015-09-26].
- ↑ Waldemar Grabowski: Polskie Państwo Podziemne po upadku Powstania Warszawskiego. podkowianskimagazyn.pl. [dostęp 2015-09-27].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu pracy państwowej”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139.