Wind Cave
jaskinia w Górach Czarnych, w Stanach Zjednoczonych
Wind Cave (z ang. „Wietrzna Jaskinia, Jaskinia Wiatru”) – jaskinia leżąca w Górach Czarnych (Black Hills). Stanowiła jedno ze świętych sanktuariów Indian Lakota. Przez białych odkryta w 1881[2]. Skomplikowany system jaskiniowy, z którego zbadano dotąd około 237 km korytarzy, co daje mu piąte miejsce na liście najdłuższych jaskiń świata[1]. Ma bogatą szatę naciekową.
Plan jaskini | |
Mapka systemu jaskiń Wind Cave z zaznaczonymi trasami wycieczek z przewodnikiem | |
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Długość |
236 960[1] m |
Głębokość |
193,9[1] m |
Położenie na mapie Dakoty Południowej | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
43°33′23″N 103°28′43″W/43,556389 -103,478611 |
W 1903 roku ustanowiono tu Park Narodowy Wind Cave. Był to pierwszy park narodowy założony po to, by chronić jaskinię[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Bob Gulden: WORLDS LONGEST CAVES. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
- ↑ a b A Brief History of Wind Cave National Park. National Park Service. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
Encyklopedie internetowe (jaskinia turystyczna):