Wincenty Granowski
Wincenty Granowski (również jako Wincenty z Granowa, Wincenty Pilecki) herbu Leliwa (ur. ok. 1370[1], zm. pomiędzy 10 lipca a 9 grudnia 1410[2]) – podstoli kaliski od 1386[1], kasztelan nakielski od 1387[1], starosta generalny Wielkopolski od 1409[2], starosta Śremu przed 1400 do 1406[3], dyplomata, znawca spraw krzyżackich, dowódca chorągwi w bitwie pod Grunwaldem[2], zarządca Torunia[2].
 Leliwa | |
| Podstoli kaliski, kasztelan nakielski, starosta generalny Wielkopolski | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1370 |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Wincenty Granowski |
| Matka |
Nieznana |
| Żona |
1. Nieznana |
| Dzieci |
1. Mikołaj Granowski |
Pochodził z wpływowej rodziny[1]. Brał udział w wielu poselstwach[2]. Był właścicielem miasta Śrem z okolicami i wielu innych posiadłości. W 1409 był właścicielem Łańcuta i Ilkowic (powiat tarnowski)[4][2].
Jego pozycję na dworze królewskim umocniło zawarte przed 2 października 1397 małżeństwo z dwukrotną wdową Elżbietą Pilecką, siostrzenicą Spytka z Melsztyna i dziedziczką Ottona z Pilczy[2]. Elżbieta wniosła w posagu Pilicę, a Wincenty zaczął się pisać Pileckim[5].
Z tego związku pochodziło pięcioro dzieci[2]:
- Jadwiga, która po 10 maja 1404 poślubiła Jana z Leksandrowic,
- Otton,
- Elżbieta, która w marcu 1418 poślubiła księcia opolskiego Bolka V,
- Jan, protoplasta rodu Pileckich herbu Leliwa, przodek królowej Barbary Radziwiłłówny,
- Ofka, która ok. 1423 poślubiła Jana z Jičina, pasierba swej matki.
Wincenty z poprzedniego małżeństwa miał czterech synów[6]: Mikołaja, Andrzeja, Wawrzyńca i Blizbora.
Pomiędzy 10 lipca a 9 grudnia 1410 Wincenty Granowski zmarł, prawdopodobnie otruty[2]. Wdowa po nim poślubiła w 1417 króla Polski Władysława Jagiełłę[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Anna Klubówna, Cztery Jagiełłowe, 1983, s. 190, ISBN 83-7002-127-1.
- ↑ a b c d e f g h i j Zygmunt Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, 2005, s. 72-73, 259, ISBN 83-918497-2-4.
- ↑ Antoni Gąsiorowski] , Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 74.
- ↑ [Strona główna] [online], ilkowice.info [dostęp 2022-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-16].
- ↑ Tomasz Święcki: Tomasza Święckiego Historyczne pamiątki znamienitych rodzin i osób dawnej Polski. T. 1. Warszawa: Nakładem S. H. Merzbacha, 1858, s. 239.
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, hasło Granowo [online].
Bibliografia
edytuj- Polski Słownik Biograficzny. T. VIII, s. 551.