Wilhelm Wichurski

Wilhelm Wichurski
Imię i nazwisko	Wilhelm Franciszek Gwizdała
Data i miejsce urodzenia	19 października 1907 ; Tarnów
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1979 ; Warszawa
Zawód	aktor
Współmałżonek	Katarzyna Wietek
Lata aktywności	1931–1976
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wilhelm Wichurski, właśc. Wilhelm Franciszek Gwizdała (ur. 19 października 1907 w Tarnowie, zm. 4 lipca 1979 w Warszawie) – polski aktor teatralny i telewizyjny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Wojciecha Gwizdały i Marii z Bąków. W rodzinnym Tarnowie ukończył gimnazjum, aby następnie kształcić się w Miejskiej Szkole Dramatycznej w Krakowie. W wieku 22 lat zdał egzamin eksternistyczny ZASP-u.

Zadebiutował w roku 1931 na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Szybko też nawiązał współpracę z Teatrem Kameralnym oraz Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Następnie do roku 1936 występował w Teatrze Miejskim w Grodnie.

Podczas II wojny światowej pracował najpierw w fabryce samochodów w Warszawie, a w roku 1944 był pracownikiem Dworca Wschodniego w Warszawie.

Krótko po wojnie, w roku 1946 udało mu się na nowo rozpocząć prace w swoim zawodzie, dzięki czemu pojawił się na deskach Teatru Dramatycznego miasta stołecznego Warszawy. W kilka lat potem, mianowicie od roku 1951 aż do przejścia na emeryturę w lutym 1976 roku związał się z Teatrem Narodowym.

Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Wanda z domu Gacek, a drugą Katarzyna z domu Wietek (1930–2010)^[1], z którą był związany aż do swojej śmierci.

Zmarł 4 lipca 1979 roku w Warszawie, pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym (kwatera W-XVII-3-4-7)^[1].

Filmografia^[2]

Filmy

1953: Celuloza
1956: Szkice węglem

Spektakle Teatru Tv

Grób Wilhelma Wichurskiego Gwizdały na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

1955: Ostry dyżur – Korgut
1958: Koniec świata o godzinie ósmej – Stevens, woźny
1958: Dwie rurki z kremem – komisarz Lepere
1958: Kto z nas jest mordercą
1963: Cyd
1963: Skandal w Hellbergu – sierżant Blom
1964: Pożegnania – barman z Cafe Clubu
1965: Pięć minut przed północą
1965: Rano przeszedł huragan
1966: Amfitryon
1966: Jedna noc – woźnica
1966: Jegor Bułyczow i inni
1970: Piszę pamiętnik artysty – lokaj hrabiny
1971: Kurka wodna
1971: Pan Tadeusz – Szlachcic (cz. 7)
1977: Kremlowskie kuranty – Przewodniczący komitetu domowego

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[3]

Przypisy

↑ ^a ^b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-12-19] .
↑ Wilhelm Wichurski w bazie filmpolski.pl
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniony jako Gwizdała Wilhelm.

Linki zewnętrzne

Wilhelm Wichurski w bazie IMDb (ang.)
Wilhelm Wichurski w bazie Filmweb
Wilhelm Wichurski w bazie filmpolski.pl
Wilhelm Wichurski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .

[:0-1] Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-12-19] .

[2] Wilhelm Wichurski w bazie filmpolski.pl

[3] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniony jako Gwizdała Wilhelm.

[1]

[2]

[3]