Wikipedia

Wilfredo León

siatkarz reprezentacji Polski
(Przekierowano z Wilfredo León Venero)

Wilfredo León Venero (ur. 31 lipca 1993 w Santiago de Cuba) – kubańsko-polski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego. Wicemistrz olimpijski z Paryża. Były reprezentant Kuby w latach 2007–2012, wicemistrz świata 2010. Od 24 lipca 2019 reprezentant Polski, z którą zdobył złoty medal Mistrzostw Europy 2023.

Wilfredo León
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wilfredo León Venero

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1993
Santiago de Cuba

Obywatelstwo

kubańskie, polskie

Wzrost

201 cm

Pozycja

przyjmujący

Informacje klubowe
Klub

Bogdanka LUK Lublin

Numer w klubie

9

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
2005–2010 Capitalinos Hawana
2010–2013 Orientales de Santiago
2014–2018 Zenit Kazań
2015 Ar-Rajjan SC
2016 Ar-Rajjan SC
2018–2024 Sir Safety Perugia
2024– Bogdanka LUK Lublin
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2007–2012  Kuba
2019–  Polska
podpis
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba
Mistrzostwa świata
srebro Włochy 2010 drużynowo
Liga Światowa
brąz Sofia 2012 drużynowo
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebro Paryż 2024 drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto Bułgaria/Izrael/Macedonia Północna/Włochy 2023 drużynowo
brąz Belgia/Francja/Holandia/Słowenia 2019 drużynowo
brąz Polska/Czechy/Finlandia/Estonia 2021 drużynowo
Puchar Świata
srebro Japonia 2019 drużynowo
Liga Narodów
złoto Gdańsk 2023 drużynowo
srebro Rimini 2021 drużynowo
brąz Łódź 2024 drużynowo
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wilfredo León reprezentantem Kuby w 2009 roku
Wilfredo León zawodnikiem Zenitu Kazań w sezonie 2015/2016
Wilfredo León zawodnikiem Sir Safety Perugia

Życiorys

edytuj

Syn Wilfredo Leóna Hechavarría, byłego zapaśnika i Aliny Venero Boza, byłej siatkarki. Jego bracia trenowali baseball i koszykówkę. Urodził się jako wcześniak, ważył trochę ponad dwa kilogramy[1].

Mając 12 lat zaczął uczyć się w Narodowej Kubańskiej Szkole Siatkówki. W reprezentacji Kuby zadebiutował w wieku 14 lat w turnieju eliminacyjnym do Igrzysk olimpijskich w Pekinie. W wieku 17 lat został wybrany na kapitana reprezentacji Kuby. W 2010 roku brał udział w letnich igrzyskach młodzieży w Singapurze, gdzie z reprezentacją narodową Kuby zdobył złoto. W 2012 roku zrezygnował z gry w reprezentacji Kuby po przegranych kwalifikacjach do Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Zdecydował się na grę w klubie poza Kubą, a to oznaczało skreślenie go z listy reprezentantów kraju, gdyż taką zasadę stosują kubańskie federacje sportowe[2].

W latach 2011–2022 współpracował z menadżerem sportowym Andrzejem Grzybem[3][4].

W latach 2014−2018 był zawodnikiem Zenitu Kazań[5]. W maju 2015 roku był zawodnikiem katarskiego klubu Ar-Rajjan SC, występując w turnieju o Puchar Emira Kataru[6]. W maju 2016 roku zdobył Puchar Kataru, wraz z drużyną Ar-Rajjan SC[7]. W latach 2018–2024 występował we włoskiej Serie A1, w drużynie Sir Safety Perugia. W sezonie 2024/2025 może zostać zawodnikiem Bogdanki LUK Lublin[8].

Od 24 lipca 2019 roku Wilfredo León występuje w siatkarskiej reprezentacji Polski. Zgodę w tej sprawie wydała Kubańska Federacja Piłki Siatkowej. Międzynarodowa Federacja Piłki Siatkowej (FIVB) 24 lipca 2017 r. otrzymała zgodę Kubańczyków na zmianę macierzystej federacji siatkarza z kubańskiej na polską. 1 września 2017 r. potwierdzenie tej decyzji dostarczono do siedziby Polskiego Związku Piłki Siatkowej. 27 lipca 2019 roku Wilfredo León zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z reprezentacją Holandii, który reprezentacja Polski wygrała 3−0.

W 2021 roku został twarzą promującą portal Sport Interia.

29 maja 2021 roku w Lidze Narodów w meczu przeciwko reprezentacji Serbii zaserwował 13 asów, co jest rekordem w dotychczasowych rozgrywkach Ligi Narodów[9].

Od 2021 roku jest współwłaścicielem klubu Anioły Toruń, natomiast jego żona Małgorzata jest wiceprezesem[10]. Od 30 sierpnia 2021 roku nawiązał współpracę z firmą ZAMST[11]. Od lutego 2024 roku nawiązał współpracę z marką Plusssz[12].

5 września 2023 roku na Mistrzostwach Europy w meczu z reprezentacją Danii posłał zagrywkę z prędkością 138 km/h, gdzie poprawił rekord prędkości zagrywki w historii Mistrzostw Europy[13].

W 2024 roku w reżyserii i według scenariusza Adama Bortnowskiego, Dariusza Goczały i Mikołaja Wita powstał film 22-minutowy „Wilfredo León. W drodze do Paryża 2024”. Produkcja - Bongo Media Production, dystrybucja - Warner Bros. Discovery[14].

Życie prywatne

edytuj

W 2015 roku Wilfredo León otrzymał polskie obywatelstwo[15][16].

Po raz pierwszy ze swoją przyszłą żoną Małgorzatą Gronkowską spotkał się w 2011 roku podczas turnieju finałowego Ligi Światowej 2011, odbywającego się w Gdańsku[17]. Małgorzata była wówczas dziennikarką i chciała przeprowadzić wywiad z młodą gwiazdą siatkówki[18]. W 2016 para wzięła ślub[19][20]. Mają trójkę dzieci: Natalię (ur. 2017), Cristiana (ur. 2019) oraz drugą córkę Selenę (ur. 2023)[21][22].

W wolnej chwili jego pasją jest wędkarstwo[23].

Sukcesy klubowe

edytuj

Mistrzostwo Kuby:

  •   2009, 2010, 2011

Puchar Rosji:

Liga Mistrzów:

Mistrzostwo Rosji:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Superpuchar Rosji:

Puchar Kataru:

Puchar Włoch:

Mistrzostwo Włoch:

Superpuchar Włoch:

Sukcesy reprezentacyjne

edytuj

z reprezentacją Kuby

Mistrzostwa Świata Juniorów:

Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów:

Puchar Wielkich Mistrzów:

Mistrzostwa Świata:

Igrzyska Panamerykańskie:

Liga Światowa:

z reprezentacją Polski

Mistrzostwa Europy:

Puchar Świata:

Liga Narodów:

Igrzyska Olimpijskie:

Nagrody indywidualne

edytuj

Wyróżnienia

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Urodził się dla siatkówki. Dziecko uporu. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  2. ↑ Wirtualna Polska Media, Wilfredo Leon. Dar od Boga - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 27 czerwca 2019 [dostęp 2019-07-01] (pol.).
  3. ↑ Wielka gwiazda siatkówki z Kuby zagra dla Polski? [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-09-17] (pol.).
  4. ↑ Wirtualna Polska Media, 11 lat i koniec. Ważna zmiana u Wilfredo Leona [online], sportowefakty.wp.pl, 30 czerwca 2022 [dostęp 2023-09-17] (pol.).
  5. ↑ Wilfredo Leon w Kazaniu. siatka.org. [dostęp 2014-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-15)]. (pol.).
  6. ↑ Wilfredo Leon siatkarzem Al-Rayyan. worldofvolley.com. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
  7. ↑ http://sportowefakty.wp.pl/siatkowka/597663/puchar-kataru-pierwsze-trofeum-zbigniewa-bartmana-fantastyczny-debiut-wilfredo-l Sportowefakty.wp.pl [dostęp 2016-04-29].
  8. ↑ PL: Koniec niepewności? Leon jednak w Polsce!. siatka.org. (pol.).
  9. ↑ Wilfredo Leon pobił rekord! 13 asów serwisowych w meczu z Serbią (WIDEO). polsatsport.pl. (pol.).
  10. ↑ Anioły Toruń przed najważniejszym meczem w historii. Klub może liczyć na wsparcie Wilfredo Leona. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  11. ↑ Zamst Announces Sponsorship with Wilfredo León Venero, a Polish Pro Volleyball Player. prnewswire.co.uk. (ang.).
  12. ↑ PLUSSSZ OFICJALNYM SPONSOREM WILFREDO LEONA!. maspex.com. (pol.).
  13. ↑ 138 km/h! Wilfredo Leon popisał się rekordową zagrywką. polsatsport.pl. (pol.).
  14. ↑ Ekipa. filmpolski.pl. (pol.).
  15. ↑ Wilfredo Leon odebrał akt nadania polskiego obywatelstwa (foto i wideo).
  16. ↑ Wręczenie aktu nadania obywatelstwa polskiego. rzeszow.uw.gov.pl, 2015-07-17. [dostęp 2017-07-15].
  17. ↑ Wiedziałeś? Tak Leon poznał swoją żonę. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  18. ↑ Anioły Toruń przed najważniejszym meczem w historii. Klub może liczyć na wsparcie Wilfredo Leona. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  19. ↑ Poznali się przez Internet. Historia miłości Wilfredo Leona - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 19 października 2016 [dostęp 2023-09-17] (pol.).
  20. ↑ Małgorzata Leon - oto żona Wilfredo Leona [online], Onet Sport, 28 lipca 2019 [dostęp 2023-09-17] (pol.).
  21. ↑ Żona Wilfredo Leona - kim jest partnerka siatkarza, Małgorzata Leon? [online], Clamor, 28 czerwca 2021 [dostęp 2021-12-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-28] (pol.).
  22. ↑ Reprezentant Polski przekazał wspaniałe wieści. Po raz trzeci został ojcem!. sport.fakt.pl, 2023-06-08. [dostęp 2023-06-08]. (pol.).
  23. ↑ Opowiedział, co go relaksuje. Zawsze dostaje pozwolenie od żony. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  24. ↑ Finał KMŚ siatkarzy 2022: Sir Safety Susa Perugia sięgnęła po trofeum. polsatsport.pl. (pol.).
  25. ↑ KMŚ: Semeniuk i Leon ze złotym medalem. siatka.org. (pol.).
  26. ↑ a b Leon poprowadził drużynę do trofeum. Dwa oblicza finału. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  27. ↑ Perugia alza la Coppa Italia. corrieredellosport.it. (wł.).
  28. ↑ Włochy M: Ekipa z Perugii z mistrzostwem! Niesamowity mecz Leona. siatka.org. (pol.).
  29. ↑ Scudetto nie dla Leona i Grbicia. Cucine Lube z trzecim z rzędu tytułem. sport.onet.pl. (pol.).
  30. ↑ Pierwsze trofeum sezonu dla Perugii! Groźny upadek Wilfredo Leona w tie-breaku. polsatsport.pl. (pol.).
  31. ↑ Pallavolo: 3-2 a Civitanova, Perugia vince Supercoppa italiana. ansa.it. (wł.).
  32. ↑ LN M: Reprezentacja Polski najlepsza w Lidze Narodów 2023!. siatka.org. (pol.).
  33. ↑ LN M: Brązowe medale dla Polaków!. siatka.org. (pol.).
  34. ↑ Igrzyska olimpijskie: Mamy srebro! Zrobili wszystko, co mogli!. siatka.org. (pol.).
  35. ↑ Kamil Składkowski: REPREZENTACJA POLSKI WYGRAŁA XVIII MEMORIAŁ HUBERTA JERZEGO WAGNERA. fundacjawagnera.pl, 2021-07-11. [dostęp 2021-07-11].
  36. ↑ Drużyna marzeń mistrzostw Europy wybrana. siatka.org. (pol.).
  37. ↑ Вильфредо Леон: «Любой матч «Зенита» и «Белогорья» – как финал чемпионата мира», белив51.рф, dostęp 2015-05-09 (ros.).
  38. ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń medalistom oraz trenerom Igrzysk XXXIII Olimpiady Paryż 2024 [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 9 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Wilfredo_León&oldid=75318860”