Wiktor Zwiahincew

Wiktor Zwiahincew
Віктор Звягінцев
Pełne imię i nazwisko	Wiktor Ołeksandrowicz Zwiahincew
Data i miejsce urodzenia	22 października 1950 ; Stalino
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 2022 ; Donieck
Wzrost	178 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Szachtar Donieck
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiktor Ołeksandrowicz Zwiahincew, ukr. Віктор Олександрович Звягінцев, ros. Виктор Александрович Звягинцев, Wiktor Aleksandrowicz Zwiagincew (ur. 22 października 1950 w Stalinie, zm. 22 kwietnia 2022 w Doniecku^[1]) – ukraiński piłkarz grający na pozycji obrońcy, reprezentant ZSRR, sędzia piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Szachtara Donieck, w którym rozpoczął karierę piłkarską. Najpierw występował w drużynie rezerwowej, a 8 marca 1970 debiutował w podstawowej jedenastce. W latach 1971–1972 odbywał służbę wojskową w SKA Kijów, a potem w CSKA Moskwa. W 1973 powrócił do Szachtara. W 1975 pełnił funkcję kapitana drużyny. W 1976 przeszedł do Dynama Kijów, ale nie potrafił przebić się do podstawowego składu i po roku ponownie wrócił do Szachtara. Karierę piłkarską zakończył w klubach Metałurh Zaporoże i Tawrija Symferopol.

Kariera reprezentacyjna

25 maja 1972 roku debiutował w olimpijskiej reprezentacji ZSRR w wygranym 3:1 meczu z Francją.

12 października 1975 roku debiutował w narodowej reprezentacji ZSRR w wygranym 1:0 meczu kwalifikacyjnym do ME-76 ze Szwajcarią. Łącznie rozegrał 13 gier reprezentacyjnych i strzelił 1 gola.

Kariera sędziowska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej najpierw pracował jako górnik, a potem rozpoczął pracę sędziowską. Sędzia kategorii ogólnokrajowej. Sędziował około 70 meczów Mistrzostw ZSRR (1985–1991), a potem około 80 meczów Mistrzostw Ukrainy (1992–1996)^[2]. Obecnie pracuje na stanowisku dyrektora SDJuSzOR w Doniecku oraz pełni funkcję prezydenta Związku Piłkarskiego w Doniecku. Od 2003 jest inspektorem Federacji Piłki Nożnej Ukrainy.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

mistrz ZSRR spośród drużyn rezerwowych: 1969
wicemistrz ZSRR: 1975, 1979
zdobywca Pucharu Ukrainy: 1980

Sukcesy reprezentacyjne

brązowy medalista Europy U-18: 1969
wicemistrz Europy U-23: 1972
brązowy medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich: 1976

Sukcesy indywidualne

najlepszy debiutant sezonu (według magazynu „Smiena”): 1970
wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy roku ZSRR: 1973 (nr 3), 1974 (nr 3), 1975 (nr 1)

Odznaczenia

tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1972
tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1976
tytuł Zasłużonego Pracownika Kultury Fizycznej i Sportu Ukrainy: 2004
Order „Za zasługi” III klasy: 2011^[3]

Przypisy

↑ Помер видатний футболіст, колишній капітан Шахтаря. sport.unian.ua. [dostęp 2022-04-23]. (ukr.).
↑ Шахтёр Донецк. [dostęp 2009-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
↑ UA-Футбол. Ветераны „Шахтера” получили ордена и медали от государства.

Bibliografia

V. Zvyagintsev, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
Wiktor Zwiahincew w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
Wiktor Zwiahincew w bazie RusTeam (ros.)
Wiktor Zwiahincew w bazie Football Facts (ros.)
Wiktor Zwiahincew w bazie National Football Teams (ang.)
Viktor Zvyagintsev, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Помер видатний футболіст, колишній капітан Шахтаря. sport.unian.ua. [dostęp 2022-04-23]. (ukr.).

[3] Шахтёр Донецк. [dostęp 2009-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

[4] UA-Футбол. Ветераны „Шахтера” получили ордена и медали от государства.

[1]

[a]

[2]

[3]