Wiktor Ziajowski
Wiktor Ziajowski (ur. 16 października 1872 w Warszawie, zm. 15 marca 1953 tamże) – polski bibliotekarz, wieloletni pracownik Biblioteki Ordynacji Krasińskich w Warszawie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujPracę w Bibliotece Ordynacji Krasińskich rozpoczął w 1895, mając za sobą cztery klasy gimnazjalne i zdany egzamin czeladniczy na rękawicznika. Związał się z tą placówką na 46 lat, pracując w magazynie i czytelni. Cieszył się opinią pracownika zaangażowanego i sumiennego, o doskonałej znajomości księgozbioru, która wielokrotnie okazywała się niezbędną pomocą dla korzystających z biblioteki pracowników naukowych. Pozostał w pamięci czytelników jako „pan Wiktor”. W 1941 niemiecki Główny Zarząd Bibliotek w Generalnym Gubernatorstwie przeniósł go do pracy w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Był tam magazynierem, woźnym i szatniarzem.
Jego jubileusz półwiecza pracy zawodowej odnotował w 1945 „Bibliotekarz” (artykuł Zofii Kossonogowej). Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 12 czerwca 1946, na wniosek Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[1].
Zmarł 15 marca 1953. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 98-2-5)[2].
Przypisy
edytuj- ↑ M.P. z 1946 r. nr 122, poz. 224 „za ofiarną, wydajną, 50-letnią pracę” - wskazany jako Wiktor Ziajewski.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK ZIAJOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
Bibliografia
edytuj- Wanda Motz, Ziajowski Wiktor, [w:] Słownik pracowników książki polskiej (pod redakcją Ireny Treichel), Warszawa–Łódź 1972, s. 1019.