Wiktor Zborowski

Wiktor Zborowski
	; Wiktor Zborowski (2017)
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1951 ; Warszawa
Zawód	aktor
Współmałżonek	Maria Winiarska
Lata aktywności	od 1969
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Wiktor Stanisław Zborowski (ur. 10 stycznia 1951 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, radiowy (Teatr Polskiego Radia) i dubbingowy.

Życiorys

Urodził się i dorastał w Warszawie jako syn Hanny Kobuszewskiej^[1] (1921–2012) i Adama Zborowskiego (1919–1993), prawnika, prokuratora i wiceministra sprawiedliwości. Jego matka była siostrą lekarki Marii Kobuszewskiej-Faryny i aktora Jana Kobuszewskiego^[2]. Miał zostać koszykarzem lub chirurgiem. Mając 198 cm wzrostu, jako nastolatek trenował koszykówkę w Polonii Warszawa, był członkiem juniorskiej reprezentacji Polski w koszykówce mężczyzn, z którą w 1968 wystąpił na mistrzostwach europy U-18 w Hiszpanii (reprezentacja Polski zajęła 9. miejsce). W klasie maturalnej doznał kontuzji, która przerwała jego karierę^[3]. Ukończył XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja w Warszawie (1969).

Z aktorstwem zetknął się od dziecka, przez wuja Jana Kobuszewskiego. Bywał w teatrze, miał kontakt ze sceną. Mając 10 lat wziął udział w przedstawieniu Rewolwer Aleksandra Fredry (1962) w reżyserii Marii Wiercińskiej w Teatrze Polskim w Warszawie^[2]. W 1973 ukończył warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną.

W 1970 zadebiutował w roli grabarza w Hamlecie Williama Szekspira w reż. Adama Hanuszkiewicza w Teatrze Narodowym, z którym był związany w latach 1973–1981. Po raz pierwszy wystąpił na małym ekranie w roli wikarego w dramacie telewizyjnym Romana Wionczka Padalce (1974) z Bolesławem Płotnickim. Pojawił się jako inżynier Maliszewski w jednym z odcinków serialu Jerzego Gruzy Czterdziestolatek pt. „Pocztówka ze Spitzbergenu czyli oczarowanie” (1975).

Od 1972 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której wystąpił na początku lat 80.^[4].

Jest autorem hasła „Teraz Polska”^[5].

Filmografia

Filmy

1973: Padalce – Wikary
1977: Ostatnie okrążenie – członek organizacji „Wilki” składający przysięgę
1980: Miś – Mężczyzna wnoszący do kiosku łysą kobietę na noszach
1980: Kontrakt – Gość
1980: Dzień Wisły
1983: Wielki statysta – Konopka
1984: Miłość z listy przebojów – Celnik
1984: Kobieta w kapeluszu – Aktor grający sędziego w „Balu manekinów”
1985: Siekierezada – Młody Batiuk
1985: C.K. Dezerterzy – Moryc Haber
1987: Misja specjalna – Zdzisio mechanik
1988: Kogel-mogel – Naczelnik
1988: I skrzypce przestały grać – Tomasz
1989: Sztuka kochania – Roman Zabiełło, przyjaciel Pasikonika
1989: Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce – Mężczyzna w reklamie
1989: Galimatias, czyli kogel-mogel II – Naczelnik
1991: Kuchnia polska – Jan Biesiekierski
1992: Wszystko co najważniejsze... – Futurysta na przyjęciu u Boguckiego
1992: Kawalerskie życie na obczyźnie – Wilhelm, następca Hermana u karuzelnika
1992: Dotknięcie ręki – Kandydat na sekretarza Kesdiego
1993: Goodbye Rockefeller – Matros, człowiek Namolnego
1993: Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu – Fryzjer
1994: Oczy niebieskie – Aktor we śnie
1997: Darmozjad polski – Sekretarz
1998: Złoto dezerterów – Moryc Haber
1998: Dokument podróży
1999: Ogniem i mieczem – Longinus Podbipięta
2000: Koniec świata u Nowaków – Tato
2003: Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem – Wiking Tłumacz
2004: Cudownie ocalony – Stasiek
2007: Ryś – Klemens
2009: Mniejsze zło – mężczyzna w kościele
2010: Śluby panieńskie – Jan
2010: Mała matura 1947 – Profesor „Syfon”, matematyk, wychowawca klasy
2010: Święta krowa – Weterynarz
2010: Milion dolarów – Kierowca dyrektora banku
2011: Och, Karol 2 – Ojciec Marysi
2012: Rozmowy ze śmiercią – Redaktor naczelny
2012: Kanadyjskie sukienki – Walczyk, ojciec Ireneusza
2015: Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy – Milicjant Stypa
2015: Świt – Karlis Janovics
2017: Pokot – Matoga
2019: Pan T. – Przewodniczący KMD
2019: Mowa ptaków – Ojciec historyka
2019: Miszmasz, czyli kogel-mogel 3 – Starosta Maciejak
2019: Czarny mercedes – major, dowódca „Sępa”
2022: Koniec świata, czyli kogel-mogel 4 – Starosta Maciejak
2024: Baby boom, czyli kogel-mogel 5 – Starosta Zygmunt Maciejak

Seriale

1974–1977: Czterdziestolatek – Inżynier Maliszewski
1977: Lalka – Żołnierz na Węgrzech
1981: Jan Serce – Stefan
1983: Alternatywy 4 – Gość na weselu (odc. 8)
1984: Lato leśnych ludzi – Naukowiec „Żuraw”
1985: 5 dni z życia emeryta – Żyd wyprowadzający rodzinę Rosena - Kaliny z getta (odc. 1)
1985: Urwisy z Doliny Młynów – Kowal, ojciec Jacka i Wacka
1989: Paziowie – Nauczyciel fechtunku
1989: Janka – Fotograf z prasy
1991–1992: Kuchnia polska – Jan Biesiekierski
1992: Żegnaj, Rockefeller – Matros, człowiek Namolnego
1993: Wow – lekarz terapeuta (odc. 12)
1993–1994: Bank nie z tej ziemi – White, inspektor ze Scotland Yardu
1994–1995: Fitness Club – Janusz Góralczyk, mąż Ewy
1995: Mordziaki – Piotrowski, tata Zosi
1996: Maszyna zmian. Nowe przygody – Sierżant (odc. 5)
1996: Bar Atlantic – Doktor Zygmunt, pracownik naukowy Uniwersytetu
1997: Klan – Karol Malik, trener koszykówki
1998: Siedlisko – Dzwoniący do Ameryki
1999: Lot 001 – Paco (odc. 7)
2000–2001: Przeprowadzki – Abraham Rosenberg, brygadier w firmie „Szczygieł” (odc. 4-10)
2000: Ogniem i mieczem – Longinus Podbipięta
2000: Graczykowie – Owat (odc. 18)
2000: 13 posterunek 2 – Wielkolud (odc. 30)
2001: Myszka Walewska – Grzegorz Walewski
2003: Magiczne drzewo – Policjant (odc. 2)
2003: Lokatorzy – Andrzej Giertyński, ojciec Marianny (odc. 141)
2003: Kasia i Tomek – Karol, lokaj Ani i Jacka (odc. 2 i 9)
2003: Daleko od noszy – Ludwik „Kopyto” Ignaszewicz (odc. 2)
2003: Bao-Bab, czyli zielono mi – hydraulik Wiesio Danielak
2004: Kryminalni – Witold Tumski (odc. 12)
2005: Stara Baśń – Wiking Tłumacz
2005: Sąsiedzi – on sam (odc. 72)
2005: Codzienna 2 m. 3 – poeta Janusz Burchardt (odc. 9)
2005: Anioł Stróż – Święty Piotr
2006: Kochaj mnie, kochaj! – profesor Janusz Jaskółka
2006: My baby – Leszek, mąż Joanny (odc. 6)
2007, 2012–2016: Ranczo – Biskup Wacław Sądecki
2007–2008: Hela w opałach – Herbert Polak, ojciec Leszka
2008: Niania – Lokaj Jan (odc. 96)
2008: Na kocią łapę – Strażnik miejski Roman Motylak, mąż Sabiny
2008: Daleko od noszy – Czyprian Królewski (odc. 150)
2008: Agentki – Dariusz Talarski (odc. 8)
2009: Synowie – Maksymilian Krygowski, odźwierny Bukata
2010: Ludzie Chudego – Komendant policji (odc. 5)
2017: Ucho Prezesa – Ryszard
2018: 1983 – sędzia Janusz Żurawski, profesor Kajetana (odc. 1)
2021: Mecenas Porada – przewodniczący rady adwokackiej (odc. 1)

Etiudy filmowe

1988: Szczęściarz – Baltazar
2005: Profesor – Profesor
2008: Supermax
2017: Plica Polonica – lektor
2017: Uczciwi ludzie – Stryj

Teatr Telewizji

1974: Skamieniały las – Herb
1974: Romeo i Julia
1975: Wieczór Trzech Króli – Kurio
1975: Aktor – Bywalec kawiarni
1976: Upiór w kuchni – Sierżant Griggson
1976: Brutalna gra – Cecil
1977: Turoń – Chłop
1977: Trzy po trzy
1979: Pechowy dzień i zbrodnia i kara – Nieznajomy
1979: Brzechwa dzieciom
1980: Pierścień i róża czyli historia Lulejki i Bulby
1980: Król w Kraju Rozkoszy – Florbel
1980: Cyrano de Bergerac – Montfleury
1981: Moliere, czyli zmowa świętoszków – Markiz de Laissac
1981: Igraszki trafu i miłości
1984: Selekcja – Porucznik FBI (odc. 2)
1988: Tym razem żegnaj na zawsze – Teodor Jeske-Choiński
1988: Napoleon V.S.O.P. – Bertrand
1989: Spotkania ze Szwejkiem – obsada aktorska (odc. 7)
1989: Dwaj Panowie B. czyli jej pierwszy kochanek – Antoni Gorzeń
1990: Obrona Ksantypy – Parrasjos
1990: Człowiek z Budki Suflera – Kudelius
1991: Jej mężowie – Frederick Lowden
1991: Bananowy interes – Cornelius J. Hollingsworth
1992: Cieszmy się życiem – Donald
1993: Upiór w kuchni – Inspektor Hunt
1993: Miarka za miarkę – Łokieć
1993: Manhattan poker – Feliks
1993: Kolęda wigilijna – Cratchit
1993: Akapit – Pacjent
1994: Żółta szlafmyca albo kolęda na nowy rok – Fircyk, przyjaciel domu
1994: Zatrute pióro – Conrad Leary
1994: Rozmowy zmarłych
1994: Portret słabego pianisty – Główny kominiarz
1994: Po tamtej stronie – Andrzej
1994: Mały Książę – Zwrotniczy
1994: Alicja w Krainie Czarów
1995: Słomkowy kapelusz – Emil Tavernier
1995: Pierwiastek z minus jeden – Obcy
1995: Nareszcie bal – Król
1995: Ciemno – Mietek, syn Jakubca
1995: Bożena – Kamil
1995: Ach, co za wynalazek – Szpak
1996: Podróż do Wenecji – Kristoffer
1996: Miki – Anioł
1996: Komedia sytuacyjna – Karol Summerskill
1998: Farrago – Święty Piotr
1998: Balkis – Tygrys
1999: W tym domu straszy – Reżyser
2001: Wielki Świat – Franio
2001: Chłopiec i anioł – Anioł
2002: Smutne miasteczko
2003: Siła komiczna – Marmion
2004: Dzień przed zachodem – Sołtys
2005: Żywot Józefa – Piekarz Zofar, Diabeł Asmodeus
2005: Dzikuska – Wróżka
2005: Bieg szlakiem historii
2006: Dobrze – Sąsiad
2008: Warszawa – Artysta kabaretowy
2010: Wierność – Karol Szadurski
2011: Boska! – St. Clair
2013: Pamiętniki pani Hanki – Stryj Albin

Dubbing

1979–1983: Scooby i Scrappy Doo (pierwsza wersja) – Scooby Doo (odc. 1)
1980: Tajemnica szyfru Marabuta – Fum #1
1983–1986: Smerfy – Wykonanie piosenki
1984–1989: O dwóch takich, co ukradli księżyc
1990–1991: Muminki – Wykonanie piosenki
1990–1994: Super Baloo – Wykonanie piosenki
1992: Kometa nad Doliną Muminków – Wykonanie piosenki
1994: Król lew – Mufasa
1996: Dzwonnik z Notre Dame – Victor
1996: Kosmiczny mecz – Pound jako Monstar
1998: Król lew II: Czas Simby – Mufasa
1999: Asterix i Obelix kontra Cezar – Obelix
1999: Baldur’s Gate – Sarevok
2000: Planescape: Torment – Vhailor
2002: Asterix i Obelix: Misja Kleopatra – Obelix
2002: Dzwonnik z Notre Dame II – Victor
2004: 7 krasnoludków – historia prawdziwa – Ślisk
2005: Jam Session
2006: Asterix i wikingowie – Obelix
2006: Neverwinter Nights 2 – Khelgar Żelazna Pięść
2006: Heroes of Might and Magic V – Godryk
2008: Asterix na Olimpiadzie – Obelix
2008: Kung Fu Panda – Tai Lung
2009: Esterhazy – Hrabia Esterhazy
2011: Rio – Nigel
2011: The Elder Scrolls V: Skyrim – Esbern
2012: Asterix i Obelix: W służbie Jej Królewskiej Mości – Obelix
2012: Hobbit: Niezwykła podróż – Gandalf Szary
2012: Ralph Demolka – Surge Protector
2012: Pinokio – Gepetto
2013: Hobbit: Pustkowie Smauga – Gandalf Szary
2014: Rio 2 – Nigel
2014: X-Men: Przeszłość, która nadejdzie – Magneto
2014: Samoloty 2 – Wicherek
2014: Piorun i magiczny dom – Jack
2014: Hobbit: Bitwa Pięciu Armii – Gandalf Szary
2016: Zwierzogród – Burmistrz Lewin Grzywalski
2016–2020: Lwia Straż – Mufasa
2016: Były sobie człowieki – Król Szymon
2017: Rock Dog – Mistrzu
2017: Thor: Ragnarok – Arcymistrz
2017: Żubr Pompik – Pomruk
2019: Ralph Demolka w internecie – Kontrol
2019: Asteriks i Obeliks: Tajemnica magicznego wywaru – Obelix
2019: Król lew – remake – Mufasa

Życie prywatne

Żonaty z aktorką Marią Winiarską, z którą ma dwie córki: prezenterkę telewizyjną Hannę (ur. 1983) i aktorkę Zofię (ur. 1987)^[6], która jest żoną siatkarza Andrzeja Wrony (ur. 1988).

Nagrody i odznaczenia

1997: Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”^[7]
2013: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[8]
2014: Wielki Splendor – nagroda dla wybitnych twórców teatru radiowego^[9]
2017: Festiwal Filmów Animowanych „Animocje” w Bydgoszczy – nagroda za osiągnięcia w dubbingu^[10]
2024: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[11]

Przypisy

↑ HannaH. Zborowska HannaH., Humor w genach, wyd. 1 w tej ed., popr. i rozsz., Warszawa: Wydawnictwo Nisza, 2011, ISBN 978-83-62795-01-7, OCLC 802105661 [dostęp 2021-09-11] .
↑ ^a ^b Sławomir Kowalski. (Prze)życie: Wiktor Zborowski wspaniałą karierę zawdzięcza wujowi. „Gazeta Krakowska”. nr 297 (23334), s. 4–5, 21–22 grudnia 2024. Kraków: Polska Press. ISSN 2353-6144.
↑ Monika Wojniak: „Przypadkiem nie zostałem sportowcem” – wywiad z W. Zborowskim dla magazynu „Dlaczego” nr 124. onet.pl, 2 lutego 2011. [dostęp 2015-08-02].
↑ DominikD. Cwikła DominikD., Zborowski dla wSensie.pl: Złożyłem podanie do PZPR, ale wystąpiłem z partii po kilku latach [online], wsensie.pl [dostęp 2018-05-29] (pol.).
↑ „Teraz Polska” – idea, hasło, godło.
↑ Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 132. ISBN 83-85056-40-8.
↑ Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1997). Polska Bibliografia Literacka. [dostęp 2024-12-30].
↑ MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online] [dostęp 2021-01-04] (pol.).
↑ Laureaci Wielkiego Splendora. polskieradio.pl. [dostęp 2014-12-15]. (pol.).
↑ Wiktor Zborowski odebrał nagrodę podczas festiwalu „Animocje”, „Dziennik Gazeta Prawna”, 23 kwietnia 2017 [dostęp 2024-12-30] (pol.).
↑ Wiktor Zborowski uhonorowany Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], pap.pl [dostęp 2024-01-20] .

Linki zewnętrzne

Wiktor Zborowski w bazie filmpolski.pl
Wiktor Zborowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
Wiktor Zborowski w bazie IMDb (ang.)
Wiktor Zborowski w bazie Filmweb
Wiktor Zborowski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] HannaH. Zborowska HannaH., Humor w genach, wyd. 1 w tej ed., popr. i rozsz., Warszawa: Wydawnictwo Nisza, 2011, ISBN 978-83-62795-01-7, OCLC 802105661 [dostęp 2021-09-11] .

[real-2] Sławomir Kowalski. (Prze)życie: Wiktor Zborowski wspaniałą karierę zawdzięcza wujowi. „Gazeta Krakowska”. nr 297 (23334), s. 4–5, 21–22 grudnia 2024. Kraków: Polska Press. ISSN 2353-6144.

[3] Monika Wojniak: „Przypadkiem nie zostałem sportowcem” – wywiad z W. Zborowskim dla magazynu „Dlaczego” nr 124. onet.pl, 2 lutego 2011. [dostęp 2015-08-02].

[4] DominikD. Cwikła DominikD., Zborowski dla wSensie.pl: Złożyłem podanie do PZPR, ale wystąpiłem z partii po kilku latach [online], wsensie.pl [dostęp 2018-05-29] (pol.).

[5] „Teraz Polska” – idea, hasło, godło.

[6] Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 132. ISBN 83-85056-40-8.

[7] Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1997). Polska Bibliografia Literacka. [dostęp 2024-12-30].

[8] MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online] [dostęp 2021-01-04] (pol.).

[9] Laureaci Wielkiego Splendora. polskieradio.pl. [dostęp 2014-12-15]. (pol.).

[10] Wiktor Zborowski odebrał nagrodę podczas festiwalu „Animocje”, „Dziennik Gazeta Prawna”, 23 kwietnia 2017 [dostęp 2024-12-30] (pol.).

[11] Wiktor Zborowski uhonorowany Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], pap.pl [dostęp 2024-01-20] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]