Wiktor Szałkiewicz
Wiktor Szałkiewicz (biał. Віктар Антонавіч Шалкевіч[a], Wiktar Antonawicz Szałkiewicz, ros. Виктор Антонович Шалкевич, Wiktor Antonowicz Szałkiewicz; ur. 9 lutego 1959 w Porozowie) − mieszkający na Białorusi aktor, poeta i bard, wyrosły na pograniczu kultur białoruskiej, polskiej i żydowskiej.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytuj
Urodził się 9 lutego 1959 roku w osiedlu typu miejskiego Porozów, w rejonie świsłockim obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR[1]. Jego tożsamość ukształtowała się na pograniczu trzech kultur: białoruskiej, polskiej i żydowskiej. W 1980 roku ukończył Białoruski Państwowy Instytut Teatralno-Artystyczny[2], oddział autorski w klasie A. Butakoua, Ju. Sidaraua, B. Utoraua[3]. W latach 1980−1987[2] (według innego źródła − w latach 1980−1991[3]) pracował w Grodzieńskim Obwodowym Teatrze Dramatycznym. W latach 1987−1990 był wykładowcą reżyserii i sztuki aktorskiej w szkole kulturalno-oświatowej[2]. Od 1990 roku[2] (według innego źródła − od 1991 roku[3]) pracował jako aktor w Grodzieńskim Obwodowym Teatrze Lalek[3].
Twórczość
edytujWiktor Szałkiewicz jest aktorem, poetą i bardem. Pisze i wykonuje piosenki od czasów szkolnych. Koncertował na Białorusi, Czechach, Francji, Litwie, Niemczech, Polsce, Rosji. Zagrał główne role w filmach Slozy błudnogo syna (pol. Łzy syna marnotrawnego) i Sładkij jad lubwi (Słodki jad miłości; oba wytwórni „Spadar D.”, Białoruś). Piosenki jego autorstwa uważane są za bardzo osobiste, łączy się w nich liryka i publicystyka. Pełne są sarkazmu, ironii i żalu po niespełnionych nadziejach. Często poruszają wzniosłe tematy, ale jednocześnie nie ma w nich patosu. Wychowanie na pograniczu kultur sprawiło, że Szałkiewicz często porusza tematykę życia codziennego ludzi, którzy czują więź z ojczystą ziemią, ale uważają życie − miłość, śpiew, taniec, wychowanie dzieci − za ważniejsze od niekończących się wojen, zmieniających się okupacji i następujących po sobie kolejno władz. Wiktor Szałkiewicz podczas występów jest paradoksalny i nieprzewidywalny. W pracy w teatrze lalek jego ulubionym spektaklem są Tutejsi według sztuki Janki Kupały[2].
Wiktor Szałkiewicz jest zdobywcą Grand Prix festiwalu „Basowiszcza 1992”, Grand Prix festiwalu „Jesień Bardów 1992”, laureatem Festiwalu Pieśni Autorskiej ORRA[3] i zdobywcą nagrody w nominacji „Wydarzenie festiwalu”, zdobywcą Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu „Przybycie Bardów 2005”[4].
Albumy, piosenki
edytuj- Album MC Prawincyja (1992[2]; według innego źródła − 1993[4]);
- album MC Smutny biełaruski bluz (1996);
- album MC Bałady i ramansy („Karta'97”, 1998);
- album CD Dobraj ranicy. Wybranaje („BMAGroup”, 2002);
- album CD Za 100 krokau ad Wostraj Bramy, abo Hieahrafija WKŁ i wakolicau („BMAGroup”, 2003);
- album CD Haradzieniec pryziamliusia u Minsku („BMAGroup”, 2006);
- album CD Enigmatyczne kino Lwow (po polsku)
- album CD Шчасьлівая сямёрка (2009, Live)[5]
- album CD Viktar Šalkievič („uCentry”, 2019);[6]
- piosenka Światy Mikałaj (w albumie Światy wieczar, 2000);
- piosenka Jołaczka (w zbiorze Dni latuć. Pieśni z-za kratau, „BMAGroup”, 2005)[4].
Spektakle
edytujOdznaczenia
edytujUwagi
edytuj- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, przy użyciu białoruskiej łacinki: Viktar Antonavič Šałkievič.
Przypisy
edytuj- ↑ Kto... s. 249.
- ↑ a b c d e f Kto... s. 250.
- ↑ a b c d e Encykłapiedyja... s. 334.
- ↑ a b c Encykłapiedyja... s. 335.
- ↑ Віктар Шалкевіч "Шчаслівая сямёрка" (+аўдыё) / Experty.by
- ↑ Віктар Шалкевіч прэзентуе ў Мінску новы альбом “Viktar Šalkievič”
- ↑ a b belmy.by: Віктару Шалкевічу – 50!. [dostęp 2009-12-16]. (biał.).
- ↑ a b ballada.pl: Wiktor Szałkiewicz. [dostęp 2009-12-16]. (pol.).
- ↑ Białostocki Teatr Lalek: Grodzieński Teatr Lalek: Tutejsi sceny tragikomiczne. [dostęp 2009-12-16]. (pol.).
- ↑ Siarhiej Nawumczyk: Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100. svaboda.org, 27 marca 2019. [dostęp 2024-08-25]. (biał.).
- ↑ Szałkiewicz Wiktor. Opis postaci.. orderusmiechu.pl. [dostęp 2024-08-25].
Bibliografia
edytuj- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
- Encykłapiedyja biełaruskaj papularnaj muzyki. Mińsk: Zmicier Kołas, 2008, s. 368. ISBN 978-985-6783-42-8. (biał.).