Wiesław Baran

polski inżynier

Wiesław Kazimierz Baran (ur. 4 marca 1965 w Nowym Sączu) – polski inżynier budownictwa, specjalizujący się w inżynierii lądowej, komputerowym wspomaganiu projektowania, mechanice budowli, teorii powłok; nauczyciel akademicki związany z Politechniką Opolską.

Wiesław Baran
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1965
Nowy Sącz

doktor inżynier nauk technicznych
Specjalność: inżynieria lądowa, komputerowe wspomaganie projektowania, mechanika budowli
Alma Mater

Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu

Doktorat

13 maja 1999

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu
Politechnika Opolska

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Urodził się w 1965 roku w Nowym Sączu, gdzie spędził swoje dzieciństwo i wczesną młodość. Po ukończeniu miejscowej szkoły podstawowej kontynuował naukę w Technikum Budowlanym, wchodzącym w skład Zespołu Szkół Budowlanych w Nowym Sączu, gdzie zdobył w 1985 roku tytuł technika budownictwa o specjalizacji: prefabrykacja budowlana. Następnie przeprowadził się do Opola, gdzie podjął studia na kierunku budownictwo w Wyższej Szkole Inżynieryjnej, uzyskując w 1995 roku tytuły magistra inżyniera na podstawie pracy pt. Projekt techniczny baterii sześciu silosów cylindrycznych, które promotorem był prof. Marian Golczyk. Jeszcze rok przed ukończeniem studiów został zatrudniony w macierzystej uczelni, w Katedrze Konstrukcji Budowlanych i Inżynierskich, w której pracuje do dnia dzisiejszego jako adiunkt[1]. W 1999 roku uzyskał na tej uczelni stopień naukowy doktora nauk technicznych w zakresie budownictwa o specjalności mechanika budowli na podstawie pracy pt. Analiza statyczna powłoki hiperboloidalnej – ujęcie nieliniowości geometrycznej, której promotorem był prof. Stanisław Bielak[2]. Od 2005 roku sprawuje funkcje prodziekana do spraw organizacyjnych Wydziału Budownictwa PO. Jest autorem lub współautorem blisko 40 publikacji naukowych. Poza tym wykłada w Wydziale Zamiejscowym w Opolu Szkoły Wyższej im. Bogdana Jańskiego w Warszawie[1].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Wiadomości Uczelniane Politechniki Opolskiej nr 13 (176), czerwiec 2008, s. 20.
  2. Analiza statyczna powłoki hiperboloidalnej - ujęcie nieliniowości geometrycznej w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-04-13].
  3. M.P. z 2017 r. poz. 495

Bibliografia

edytuj