Wierzbica Dolna

Wierzbica Dolna (niem. Deutsch Würbitz, 1936–1945 Niederweiden O.S.)– wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Wołczyn.

Wierzbica Dolna

wieś
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Wierzbicy Dolnej
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	kluczborski
Gmina	Wołczyn
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	46-255
Tablice rejestracyjne	OKL
SIMC	0505326
Położenie na mapie gminy Wołczyn Wierzbica Dolna
Położenie na mapie Polski Wierzbica Dolna
Położenie na mapie województwa opolskiego Wierzbica Dolna
Położenie na mapie powiatu kluczborskiego Wierzbica Dolna
51°03′24″N 17°59′19″E

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Nazwa

Nazwa pochodzi od polskiej nazwy drzewa wierzby.

W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Wirbicz oraz Wirzbicze inferiori we fragmencie Wirzbicze superiori et inferiori. Wierzbica Dolna lokowana była na prawie polskim iure polonico o czym świadczy wpis w tej kronice Wirbicz polonicalis

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są:

• kościół ewangelicki, ob. rzym.-kat. fil. pw. Podwyższenia Krzyża św. (poewangelicki). wypisany z księgi rejestru
• park, z XIX w.

Kościół zbudowany w 1688 r. z fundacji Melchiora v. Studnitza. W 1939 zrekonstruowany na wzór poprzedniego z nowego materiału z zachowaniem poprzedniej wieży. Orientowany. Drewniany, konstrukcji zrębowej na podmurowaniu kamiennym, z wieżą konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim od północy zakrystia z lożą kolatorską na piętrze. Szersza nawa zbliżona do kwadratu, z kruchtą od południa i z kwadratową wieżą od zachodu. Wnętrze nakryte stropem płaskim z listwowymi podziałami kasetonowymi. Loża nad zakrystią otwarta do prezbiterium prostokątnym podłużnym wycięciem z balkonem i zwieńczeniem wspartym na kręconych kolumnach. Chór muzyczny połączony z emporami wzdłuż bocznych ścian nawy, wsparty na czterech profilowanych słupach. Otwory wejściowe i okienne zamknięte łukiem spłaszczonym. W drzwiach częściowo zachowane stare okucia. Na zewnątrz nieoszalowany. Dach siodłowy o dwóch kalenicach, kryty gontem. Od północy oszalowane i zadaszone dojście do loży. Wieża o ścianach nieznacznie pochyłych, szalowanych, nakryta ośmiobocznym hełmem gontowym z cebulastą latarnią pobitą blachą. W niektórych oknach kraty z zadziorami. Wewnątrz na ścianie nawy umocowany fragment pierwotnego stropu z malowaną sceną Sądu Ostatecznego ujętą w obramienia o motywach okuciowych i dekoracją roślinną, renesansowo-ludową z XVII w. Ołtarz główny późnobarokowy z 1 połowy XVIII w. z rzeźbami aniołków oraz Chrystusa Zmartwychwstałego w zwieńczeniu; w nim rzeźbiona Grupa Ukrzyżowania. Ambona barokowa z około połowy XVIII w. z malowanymi postaciami czterech ewangelistów Salvatora Mundi na parapecie oraz Mojżesza, Aarona i św. Jana Chrzciciela na parapecie schodów. Organy pochodzą z początku XVIII w. Cztery zydle ludowe pochodzą z XVIII w. Obraz Zmartwychwstania, barokowo-ludowy pochodzi z przełomu XVIII/XIX w. Epitafium renesansowe drewniane z malowanym portretem wotywnym i Ukrzyżowaniem pochodzi z XVII w., odnowione w 1936 Rzeźby: 1. Pieta gotycka z początku XVI w.; 2. krucyfiks gotycki z XVI w.; 3. anioł chrzcielny barokowy, uszkodzony. Kielich cynowy z herbem i literami M V S (zapewne fundacji Melchiora v. Studnitza) z 2 połowy XVII w. Dwie pateny cynowe z cechami miejskimi Wrocławia. Lichtarze cynowe: 1-2 z 1681 z herbem i literami H B G S; 3-4 z 1 połowy XVIII w. Pod wieżą uszkodzone fragmenty ław kolatorskich późnorenesansowe z XVII w. Pod stropem trzy kopie rycerskie;

Religia

Większość mieszkańców Wierzbicy Dolnej stanowią wyznawcy Kościoła Rzymskokatolickiego. Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi także zbór Kościoła Zielonoświątkowego, protestancka wspólnota o charakterze ewangelicznym (Wierzbica Dolna 28B).