Wielka Zbójnicka Turnia
Wielka Zbójnicka Turnia (słow. Veľká Zbojnícka veža) – turnia znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Wielka Zbójnicka Turnia stanowi najwyższą i najbardziej wysuniętą na wschód z trzech Zbójnickich Turni leżących w grani głównej. Od Pośredniej Zbójnickiej Turni na zachodzie oddzielona jest siodłem Wyżniej Zbójnickiej Szczerbiny, a od Małego Lodowego Szczytu na wschodzie oddziela ją Zbójnicka Ławka. Na wierzchołek Wielkiej Zbójnickiej Turni nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników.
 Wielka Zbójnicka Turnia (trzecia od lewej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście |
29 sierpnia 1907 |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°11′24″N 20°10′52″E/49,190000 20,181111
| |
Pierwszego wejścia turystycznego na wierzchołek Wielkiej Zbójnickiej Turni dokonano 29 sierpnia 1907 roku, a autorami jego byli Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys.
Bibliografia
edytuj- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 126–128.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.