Wielhorscy herbu Kierdeja

Wielhorscy herbu Kierdeja – polski ród szlachecki herbu Kierdeja, wywodzący się od wołyńskich bojarów. Rodzina pierwszy raz wzmiankowana w 1525 w Metryce Wołyńskiej. Jedna z linii rodu otrzymała 22 lutego 1787 w Wiedniu tytuł hrabiowski, potwierdzony 30 listopada 1849 w Cesarstwie Rosyjskim. 10 kwietnia 1853 jeden z odłamów rodu został adoptowany do herbu przez rosyjskich hrabiów Matiuszkinów, gałąź ta wymarła w 1855.

Przedstawiciele rodu

Aleksander Wielhorski – wojski łucki (1630).
Franciszek Wielhorski – kanonik katedry chełmskiej (1650)
Michał Wielhorski – podkomorzy włodzimierski (1675)
Jan Kazimierz Wielhorski – podkomorzy włodzimierski (zm. 1695)
Wacław Wielhorski – podkomorzy włodzimierski, kasztelan wołyński (1704)
Feliks Ignacy Wielhorski – starosta bracławski (zm. 1737)
Jerzy Wincenty Wielhorski (1755–1809) – pisarz polny litewski (1783–1790), konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej, starosta kamieniecki, senator Imperium Rosyjskiego, szambelan królewski.
Michał Wielhorski(1730–1794)- kuchmistrz wielki litewski, oboźny wielki koronny, starosta kamieniecki, pisarz polityczny.
Michał Wielhorski (1755-1805) – hrabia, generał lejtnant wojsk litewskich, brygadier w armii polskiej (1789), generał lejtnant (1792)
Józef Wielhorski (1759–1817) – generał dywizji armii Księstwa Warszawskiego, senator.
Michał Wielhorski (1787–1856) – hrabia, wiolonczelista,kompozytor, mistrz ceremonii na dworze rosyjskim, kawaler orderu św. Aleksandra Newskiego.
Mateusz Wielhorski (1794–1866) – muzyk, wiolonczelista.

Bibliografia

Jerzy Hr. Dunin Borkowski, Almanach błękitny: genealogia żyjących rodów polskich
Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, tom IX
Jerzy Sewer Hr.Dunin Borkowski, Genealogie rodów polskich, Lwów 1895.