Wieczernica topolówka
Wieczernica topolówka[1] (Subacronicta megacephala) – gatunek motyla z rodziny sówkowatych.
Subacronicta megacephala | |||
(Denis et Schiffermüller, 1775) | |||
Imago | |||
Gąsienica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wieczernica topolówka | ||
Synonimy | |||
|
Taksonomia
edytujGatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Michaela Denisa i Ignaza Schiffermüllera jako Noctua megacephala. Współcześnie klasyfikowany jest w rodzaju Subacronicta[2], który bywa też obniżany do rangi podrodzaju w obrębie rodzaju Acronicta[1].
Wygląd
edytujMotyl o rozpiętości skrzydeł od 35 do 42 mm u samców i od 37 do 45 mm u samic[1]. Głowę ma zaopatrzoną w szczecinowate u obu płci czułki, cienkie i proste głaszczki wargowe, nagie oczy oraz dobrze wykształconą ssawkę. Przednie skrzydła mają tło szare lub szaroczarne, lekko wygiętą przepaskę wewnętrzną, zębate przepaski: środkową i zewnętrzną, ciemniejszą od wąskiego pola po jej wewnętrznej stronie i w części zewnętrznej rozmytą przepaskę falistą, przeciętnych rozmiarów plamkę okrągło o zciemniałym środku, jasne pole między plamką nerkowatą a przepaską falistą oraz ciemne paski na strzępinie. Użyłkowanie skrzydła przedniego cechuje dużych rozmiarów dodatkowa komórka radialna oraz mające wspólny punkt początkowy żyłki radialne R3+4 i R5. Tylne skrzydła są białawe z ciemniejszymi częściami zewnętrznymi, niewyraźną przepaską i wąskimi, ciemnymi prążkami na białawych strzępinach. Ich użyłkowanie cechują mające wspólny punkt początkowy żyłki: radialna i M1[3].
Genitalia samca cechuje dość krótki i cienki unkus, długi i wąski sakus, niesięgający kostalnego brzegu długiej walwy wyrostek na wewnętrznej krawędzi sakulusa oraz nieco wygięty edeagus z licznymi cierniami w wezyce. Samica ma pozbawioną znamienia torebkę kopulacyjnę o krótkim uchyłku oraz owalnym i w dystalnej części nieregularnie zesklerotyzowanym korpusie. Przewód owej torebki jest stosunkowo silnie zesklerotyzowany, podłużnie pomarszczony i w końcu dystalnym głęboko uwpuklony[3].
Biologia i występowanie
edytujOwad ten zasiedla lasy liściaste i mieszane, śródleśne bagna, parki i ogrody. Owady dorosłe latają od maja do sierpnia. Gąsienice występują od czerwca do września i są polifagiczne. Wśród ich roślin żywicielskich wymienia się olsze, topole i wierzby[1]. Przepoczwarczają się w komorach wygryzionych w butwiejącym drewnie. Poczwarka jest krótko owłosiona[3].
Gatunek palearktyczny[3]. W Europie znany jest ze wszystkich krajów oprócz Islandii[2]. W Polsce występuje na terenie całego kraju[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Christopher Jonko: Acronicta (Subacronicta) megacephala (Denis & Schiffermüller, 1775). [w:] Lepidoptera.eu [on-line]. [dostęp 2019-07-06].
- ↑ a b Subacronicta megacephala (Denis & Schiffermüller, 1775). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-07-06].
- ↑ a b c d e Klucze do oznaczania owadów Polski, cz. XXVII, zeszyt 53f. Sówki – Noctuidae. Podrodzina: Acronictinae. Jarosław Buszko. Warszawa, Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1980.