Wiechlina wiotka

Wiechlina wiotka
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	wiechlina
Gatunek	wiechlina wiotka
	Nazwa systematyczna
	Poa laxa Haenke; Beobacht. Reis. Riesengeb. 118. 1791
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiechlina wiotka, wyklina wiotka^[4] (Poa laxa Haenke) – gatunek rośliny należący do rodziny wiechlinowatych. W Polsce występuje w Karkonoszach, na Babiej Górze i w Tatrach (tu jest bardzo pospolity). Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy^[5].

Morfologia

Wiechlina alpejska (1) i wiechlina wiotka (2)

Pokrój: Roślina tworząca luźne kępki. Ma żywozielony kolor^[5].
Łodyga: Źdźbła gładkie i okrągłe, o wysokości 5-30 cm. Kolanka występują tylko w dolnej części źdźbła. Boczne pędy wyrastające u nasady źdźbła przebijają pochwy liściowe^[5].
Liście: Wąskie, o długich i gładkich pochwach. Języczek ma długość 3-4 mm^[5].
Kwiaty: Ścieśniona wiecha o długości do 7 cm, cienkich i gładkich gałązkach i niedużej liczbie kłosków. Jej wierzchołek przewiesza się w dół. Gałązki wiechy zwykle pozbawione są u podstawy odgałęzień drugiego rzędu (czasami mają jedno tylko odgałęzienie). Przeważnie 3-kwiatowe kłoski mają długość 4-5 i są fioletowo wybarwione. Obydwie plewy mają po 3 nerwy. Dolna plewka ma na grzbiecie wyraźnie widoczną linię grzbietową. Środkowy nerw ich dolnej plewki jest w ok. połowie długości jedwabiście owłosiony odstającymi włoskami. Dwa nerwy skrajne są tak owłosione do ok. ¼ swojej długości. Pylniki mają długość 0,6-1 mm^[5].

Wiecha

Rozwój: bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia^[5].
Siedlisko: Skały, upłazy, murawy. Roślina kwasolubna, rośnie głównie na podłożu niewapiennym^[5]. W Tatrach występuje głównie w piętrze kosówki i piętrze alpejskim, ale spotkać ją można również w piętrze turniowym^[6].
W syntaksonomii gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Androsacetalia alpinae^[7].

Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-04] (ang.).
↑ The International Plant Names Index. [dostęp 2017-01-24].
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Kraków: Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.