Wieżowiec Gazowni Łódzkiej

Wieżowiec Gazowni Łódzkiej
	; Biurowiec w 2011
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Adres	ul. Uniwersytecka 2/4
Architekt	Andrzej Szurmak (przebudowa)
Wysokość całkowita	70 m
Wysokość do dachu	52 m
Kondygnacje	14
Ukończenie budowy	lata 60.
Rozebrano	2024
	Położenie na mapie Łodzi Wieżowiec Gazowni Łódzkiej
	Położenie na mapie Polski Wieżowiec Gazowni Łódzkiej
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Wieżowiec Gazowni Łódzkiej
	51°46′23,82″N 19°28′22,93″E/51,773283 19,473036
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2020-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wieżowiec Gazowni Łódzkiej – budynek znajdujący się przy ul. Uniwersyteckiej 2/4 w Łodzi. Powstał w latach 60. według projektu krakowskiego architekta Władysława Bryzka. Ma 52 metry wysokości (a łącznie z antenami ok. 70 m) i liczy 14 kondygnacji.

Historia

Budynek pierwotnie należał do Biura Projektów Chemitex. Był to 13-piętrowy gmach z parterem częściowo wspartym na betonowych kolumnach z charakterystyczną rurą, która stała się symbolem budynku, przez co często w potocznej mowie odkreślano go jako gmach "pod rurą".

Na początku lat 90. został zakupiony przez Gazownie Łódzką (Chemitex wynajmuje obecnie tylko dwa piętra). W 1996 roku nowy właściciel ogłosił konkurs na modernizację obiektu. Wygrało łódzkie biuro projektowe Architekton należące do Andrzeja Szurmaka, Ryszarda Zawieruchy i Leszka Rymkiewicza.

W 1998 rozpoczęto przebudowę wieżowca, którego generalnym wykonawcą zostało Leszczyńskie Przedsiębiorstwo Budowlane. Remont trwał rok. Biurowiec oddano do użytku w grudniu 1999 r.

Wygląd wieżowca uległ znaczniej zmianie. Budynek zyskał szklaną elewacje. Charakterystyczna rura ocalała, choć nie widać jej już z ulicy, została zabudowana. Na górnych piętrach został dodany wykusz, fasada ostatniego piętra została zaokrąglona, a nowe okna tworzą obecnie szczelną elewacje i nie można ich już otwierać.

W 2024 roku budynek wyburzono na potrzeby budowy osiedla mieszkalnego^[1].

Zobacz też

gazownia w Łodzi

Przypisy

↑ Wyburzono gmach dawnej Gazowni Łódzkiej. Powstanie jeden z najwyższych budynków w tej części Łodzi [online], www.urbanity.pl [dostęp 2024-11-27] .

[1] Wyburzono gmach dawnej Gazowni Łódzkiej. Powstanie jeden z najwyższych budynków w tej części Łodzi [online], www.urbanity.pl [dostęp 2024-11-27] .

[1]