Wieża czarownic w Morągu

Wieża czarownic w Morągu – baszta znajdująca się w murach miasta Morąg, usytuowana we wschodnim rogu murów miejskich, dawniej pełniąca rolę więzienia.

Nazwa wieży wzięła się od funkcji jaką od średniowiecza pełniła. Przetrzymywali byli w niej skazańcy, w tym kobiety posądzone o czary i kontakty z siłami nieczystymi. 22 lipca 1749 roku, na miejscu gdzie później mieścił się żydowski cmentarz, odbyła się publiczna egzekucja „czarownicy”. Czternastoletnia Barbara Schwan skazana była na śmierć za dzieciobójstwo (zabiła niemowlę). Ojciec dziecka był nieznany. Kat poddał skazaną wielogodzinnym torturom, m.in. łamaniu kołem. Wyrok śmierci wykonano przez ścięcie toporem. Samą głowę wbito na pikę i umieszczono na murach miejskich, twarzą do miasta (gdzie przebywała przez kilka tygodni). Tę egzekucję oglądał w wieku dziecięcym Johann Gottfried Herder.

Publiczne egzekucje w Morągu po raz ostatni wykonano w roku 1854, na osobach skazanych za przestępstwa w czasie Wiosny Ludów (1848–1849).

Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod nr rej. 583 z 21.09.1960 roku.

Zobacz też

• Barbara Zdunk
• proces o czary

Bibliografia

• Andrzej Wakar, Z kroniki Morąga. W: Morąg - z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn 1973, s. 99-112.