Większyce
wieś w województwie opolskim
Większyce[3] (dodatkowa nazwa w j. niem. Wiegschütz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Reńska Wieś.
wieś | |
Pałac Większyce | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
47-208[2] |
Tablice rejestracyjne |
OK |
SIMC |
0502919 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego | |
Położenie na mapie gminy Reńska Wieś | |
50°20′09″N 18°06′08″E/50,335833 18,102222[1] | |
Strona internetowa |
W latach 1945–54 siedziba gminy Większyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Nazwa
edytujW maju 1936 roku w ramach akcji germanizacyjnej zmieniono nazwę na Neumannshöh[4].
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- zespół pałacowy, z poł. XIX w.:
- pałac, zabytkowy, obecnie własność prywatna
- oficyna
- park.
Komunikacja
edytujW Większycach znajduje się skrzyżowanie dróg krajowych 40 i 45.
Sport
edytuj- Klub piłki nożnej "Porawie-Większyce"
Kościoły i Związki Wyznaniowe
edytuj- Kościoły Rzymskokatolickie:
- Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia - ul.Hahna
- Kościół pw. Św. Urbana - ul. Opolska
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 147398
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1468 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
- ↑ Landkreis Cosel. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 37 .