Whitechapel Road
Whitechapel Road – ulica we wschodniej części Londynu, na terenie gminy Tower Hamlets, biegnącą przez dzielnicę Whitechapel, jedna z głównych dróg prowadzących z londyńskiego City w kierunku wschodnim. Jej zachodnie przedłużenie stanowi Whitechapel High Street, a wschodnie – Mile End Road[1][2].
| London Borough of Tower Hamlets | |
 Widok wzdłuż Whitechapel Road | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
Położenie na mapie gminy Tower Hamlets  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu  | |
 51°31′06,0″N 0°03′48,0″W/51,518333 -0,063333
| |
Obszar wzdłuż ulicy jest skupiskiem mniejszości narodowych i etnicznych, dawniej w szczególności społeczności żydowskiej, a od XX wieku – bangladeskiej[1]. We wschodniej części ulicy mieści się targ uliczny Whitechapel Market, na którym sprzedawane są m.in. żywność, odzież, tkaniny i biżuteria[1][3].
Przy ulicy zlokalizowany jest kompleks szpitalny Royal London Hospital[1], ratusz gminy Tower Hamlets (w dawnym gmachu szpitalnym)[4] oraz jeden z największych meczetów w Wielkiej Brytanii – East London Mosque[5].
Historia
edytujUlica stanowi część dawnego traktu łączącego Londyn (bramę Aldgate) z Colchesterem. Drogę łączącą oba miasta wybudowali w I wieku Rzymianie, jednak jej dokładny przebieg nie jest znany – mogła częściowo pokrywać się z obecną Whitechapel Road, najprawdopodobniej jednak biegła bardziej na północ. Obecny przebieg drogi ukształtował się nie później niż w średniowieczu[6][2].
Zachodni kraniec ulicy znajduje się nieopodal miejsca, w którym mieściła się XIII-wieczna kaplica o bielonych murach, od której pochodzi nazwa Whitechapel („biała kaplica”). W XIV wieku w jej miejscu wzniesiono kościół parafialny św. Marii (St Mary Matfelon), przebudowany w XIX wieku. Uszkodzony podczas niemieckiego nalotu bombowego podczas II wojny światowej, następnie w wyniku uderzenia pioruna, budynek zburzono w 1952 roku. Obecnie w jego miejscu znajduje się park im. Altaba Alego[7].
W latach 1738–2017 przy Whitechapel Road mieściła się odlewnia dzwonów Whitechapel Bell Foundry. Było to najstarsze nieprzerwanie działające przedsiębiorstwo przemysłowe w Wielkiej Brytanii (jego początki, pod innym adresem, sięgają 1420 roku), co odnotowane zostało w Księdze rekordów Guinnessa. Odlane zostały tu m.in. dzwon Big Ben oraz Dzwon Wolności[1][8].
W kulturze
edytujWhitechapel Road jest jedną z nieruchomości na standardowej, brytyjskiej planszy do gry Monopoly, w najtańszej (brązowej) grupie, gdzie pojawia się obok Old Kent Road[9].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 1016–1018. ISBN 978-1-4050-4925-2.
- ↑ a b Stepney: Communications, [w:] T.F.T. Baker (red.), A History of the County of Middlesex: Volume 11, Stepney, Bethnal Green, Londyn: Victoria County History, 1998, s. 7–13 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Whitechapel Road. Lonely Planet. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
- ↑ Our New Town Hall story. Tower Hamlets council. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
- ↑ East London Mosque. Survey of London: Histories of Whitechapel. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
- ↑ Historical Introduction. Survey of London: Histories of Whitechapel. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
- ↑ St Mary Matfelon Whitechapel. London Remembers. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
- ↑ Harry Howard: Fury as historic 450-year-old Bell Foundry where Big Ben was forged is vandalised with graffiti - after workshop was closed in 2017 and sold to US developers. Mail Online, 2023-07-24. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
- ↑ Tim Moore: Do not pass 'go': from the Old Kent Road to Mayfair. Yellow Jersey Press, 2002, s. 291. ISBN 978-0-224-06263-3.